Fractal

Ποίηση: “Ο περιπτεράς”

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //

 

 

 

 

Ο περιπτεράς

 

Ο περιπτεράς της γειτονιάς,

μόνο καπνίζει, δε μιλά.

Συνέχεια το ταμείο ανοιγοκλείνει

και μετράει τα λεφτά.

 

Συνέχεια λογαριάζει τα λεπτά,

σημειώνει σε χαρτί και συνέχεια μονολογεί.

Γκρινιάζει όταν το εμπόρευμα δε φεύγει,

ο μήνας πάλι δύσκολα θα βγει.

 

Πάντοτε αγχωμένος, νευρικός,

μήπως το ξεφύγει στο μέτρημα κάνα λεπτό.

Δε σηκώνει το κεφάλι,

μήτε για «παρακαλώ», μήτε για «ευχαριστώ».

 

Μία μπύρα πήρε ένα παιδί

κρυφά, δεν είχε να πληρώσει.

Κάθιδρος, μανιώδης, σαν ταύρος λυσσασμένος,

απαίτησε τα δύο ευρώ να του δώσει.

 

Λίγο στάσου καλέ μου περιπτερά,

στην εξαθλίωση και ο άλλος βρέθηκε.

Θα σου αποδώσω το ποσό που σου χρωστά,

και έτσι το δίκιο αποδόθηκε.

 

Ο περιπτεράς, ο γνωστός της γειτονιάς,

σκυμμένος σε υπολογισμούς.

Πώς χρήματα περισσότερα να βγάλει,

χαμένος σε τέτοιος λογισμούς.

 

Περιπτερά, καλέ μου περιπτερά,

δώσε σε εκείνον που σε ανάγκη βρίσκεται.

Μη σκέφτεσαι τόσο τα λεφτά, όλα είναι δανεικά,

θα σου δώσω ότι ο άλλος δυσκολεύεται.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top