Της Αγγελικής – Ψακή Κωβαίου // “Απολλώνειο ανέσπερο φως” Mε του Φοίβου το φως γεννήθηκες! Πλημμύρισε γαλάζιο ο ουρανός για να ντυθείς! Με της ελιάς τ’ άνθη και της μυρτιάς πετράδια στολίστηκες. Του σκότους καταλύτρα,
ΠερισσότεραΜετάφραση: Νατάσα Κεσμέτη // W.S. Merwin, Τό ἄλλο σπίτι * Στόν Παναγιώτη Κουσαθανᾶ γιά τήν δική του ἀφοσίωση στήν Μύκονο. Ἐπιστρέφω πάλι στό παλιό σπίτι αὐτό πού νόμιζα πώς γνώριζα ὁλόκληρη
ΠερισσότεραΤης Χριστίνας Ντούση // Το 1987 δεν υπήρχαν κλιματιστικά. Εγώ ήμουν επτά και η αδελφή μου δέκα χρόνια μεγαλύτερη. Ιούνιος, είχα τελειώσει σχολείο και περνούσα μέρες ατελείωτης βαρεμάρας και ζέστης. Η Μαρία πήγαινε φροντιστήριο, ότι είχε γίνει της
ΠερισσότεραΓράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Θάνος Ζαράγκαλης «Μικρές παράξενες ιστορίες» Εκδόσεις Τσουκάτου, 2022, σελ. 72, τιμή 7,42 ευρώ Ο Θάνος Ζαράγκαλης είναι καταξιωμένος μεταφραστής από την τουρκική γλώσσα στην ελληνική. Εκτός από τις μεταφράσεις, συμμετείχε στη συντακτική ομάδα
ΠερισσότεραΓράφει η Σταματία Γεωργούλη // * OBLIVIO Οι άνθρωποι ποτέ δεν μένουν μόνοι. Ακολουθούνται από τα δωμάτια των πατρικών τους σπιτιών. Από εκείνα τα σαλόνια με τους βελούδινους, περήφανα φθαρμένους καναπέδες και τους μεγάλους
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // George Simenon «Ο Μαιγκρέ και η νεκρή κοπέλα», Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα, σελ. 224 Το 1929 ο Σιμενόν σχεδιάζει τον πρώτο Μαιγκρέ : Πιέτρ ο Λετονός. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Fayard
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Φύσσας // * ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, «ΗΧΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΕΣ». «ΒΑΚΧΙΚΟΝ», ΑΘΗΝΑ 2020. Αξιόλογο ποιητικό ντεμπούτο από μια δημιουργό που σίγουρα θα δώσει κι άλλα μελλοντικά, καθώς ήδη βρίσκεται πέρα από τη συνήθη στιχοπλοκική σαβούρα,
Περισσότερα
70 έλληνες και ξένοι συγγραφείς γράφουν μελλοντικές ιστορίες. Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Επιστημονική φαντασία, αλληγορία, προφητεία ή συγγραφικός χρησμός, πρόβλεψη, ιστορική συνέχεια, ρεαλισμός, σουρεαλισμός ή μαγικός ρεαλισμός όπως κι αν είναι το πίσω μέρος της ιστορίας εμείς αυτό
ΠερισσότεραΓράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * Ανδρέας Λενακάκης «Θησαυρός Κρητικών στερεότυπων εκφράσεων, με γλωσσάρι αθησαύριστων λέξεων της Κρητικής διαλέκτου», από τη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, Ηράκλειο 2021 Εμπεριστατωμένος πρόλογος του Χριστόφορου Χαραλαμπάκη, Ομότιμου καθηγητή Γλωσσολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
ΠερισσότεραΓράφει η Λίλια Τσούβα // Χαρά Νικολακοπούλου «Ωδή στο Κακό», εκδ. ΑΩ, 2022 Η Χαρά Νικολακοπούλου στη μικρή μελέτη της Ωδή στο Κακό (ΑΩ 2022) διερευνά το βάθος και τη σύσταση του μυθιστορήματος της Έμιλυ Μπροντέ Ανεμοδαρμένα ύψη.
Περισσότερατου Βασίλη Πουλημενάκου // * Η ζωή, φίλε μου, μοιάζει με δρόμο που καλείσαι να συνεχίσεις με το αγώι σου. Απ’ όπου τον πρωτοπιάσεις. Δεν ξέρω πόση αξία μπορεί να έχει μια στιγμή για τον καθένα. Και πόσο μπορεί
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Η θεώρηση που έχει η πολιτεία γενικά για το σχολείο είναι μια μαγική εικόνα. Βλέπει το κέλυφος της σχολικής πραγματικότητας και θεωρεί ότι αυτό είναι το σχολείο και δεν αναρωτιέται καθόλου αν υπάρχει και
Περισσότερατου Τάκη Κατσιμάρδου // Οι πρωτιές που συγκεντρώνει ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολλές: – Ο μοναδικός, που αυτοπροσδιορίζεται και ταυτοποείται από το πρόγραμμα του κόμματός του ως Αριστερός – Ο νεώτερος στην ηλικία, που γεννήθηκε μετά τη μεταπολίτευση –
ΠερισσότεραΓράφει η Τζίνα Ψάρρη // Santiago Gamboa «Νυχτερινές ικεσίες», Βασιλική Κνήτου, εκδ. Πόλις, σελ. 400 Ο Κολομβιανός φοιτητής φιλοσοφίας Μανουέλ, ακολουθεί τα ίχνη της εξαφανισμένης από χρόνια αδερφής του Χουάνα, βήματα που τον οδηγούν στην Μπανγκόκ, όπου μπλέκεται
ΠερισσότεραΓράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος & Το κόμμα Φιλελευθέρων στην Ήπειρο-Σίμος, Καραπάνος, Γαρουφαλιάς”, Εκδόσεις Historical Quest, 2015, σελ. 244. Κάθε βιβλίο για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Κρητικό πολιτικό που κυβέρνησε την Ελλάδας σε
ΠερισσότεραΘεοδώρα Τσακιρίδη «Ο πυρήνας της ζωής», εκδ. Ιωλκός «Ο πυρήνας της ζωής», η δεύτερη ποιητική συλλογή μου, απαρτίζεται από μια σειρά ποιημάτων που μεταξύ τους έχουν ως συνδετικό κρίκο την αγωνία για την εύρεση του πυρήνα
ΠερισσότεραΤου Απόστολου Θηβαίου // * Αργά τ’ απόγευμα καθόταν έξω απ’ τ’ ασβεστωμένο σπίτι. Η γριά Αρτεμισία λέγαμε, σκορπάγαμε σαν νερά πέρα από τούτο τον κόσμο. Τώρα που την φέρνω στο νου μου, εννοώ σ’ όλο της το βάθος
Περισσότερα
