Του Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου // Ντάνος, o περιβόητος Ο Ντάνος διέθετε γοητεία απροσμέτρητη. Δυναμικός, ελκτικός, αδιάφορος, μπλαζέ, κυπαρίσσι αλύγιστο, ευγενής, ευπροσήγορος, αδαμάντινος χαρακτήρας, παλικάρι, ανεξιγνίαστος. Επανελάμβανε συχνά το εμπεδόκλειο “και εγώ νυν είμαι φυγάς, θεόθεν και αλήτης”,
Περισσότερα
Της Ειρήνης Χασακή// Αυτόπτης μάρτυρας Το απόγευμα έπεσε στα πλακάκια της κουζίνας. Κατακαλόκαιρο ήταν και είχαν σηκώσει τα χαλιά. Κρατούσε το μπιμπερό με το γαλατάκι της. Θρυμματίστηκε σε χίλια μικρά γυαλάκια που λαμποκοπούσαν. Έκανε να
Περισσότερα
Του Παύλου Δ. Πέζαρου // Νεράντζια θανάτου Ανθρώπινα πάθη σε καιρούς ταραγμένους III. Πιάτο απλώνεται το λιμάνι από κάτω. Το μεγάλο καΐκι κάνει τον κύκλο του, πλησιάζει αργά στο μώλο και οι ναύτες, αφού δέσουν τα
Περισσότερα
Της Μαρίνας Τόλη // Έαρ, Έρως, Έλευσις Κάθε που έρχεται ο Απρίλης συλλογίζομαι την τελευταία μας αγκαλιά. Ξημερώματα, μπροστά από την πόρτα του σπιτιού μου. Δεν με γελάς… Τον άκουσα τον αναστεναγμό σου καθώς έπαιρνες τα
Περισσότερα
Του Χρήστου Μαργανέλη// * Η αφιέρωση ΤΟΝ ΕΙΔΕ ή δεν τον είδε; Ιδού η απορία, η οποία δυστυχώς δεν θα λυθεί σε κάποιο άδηλο σαιξπηρικό μέλλον, αλλά σήμερα το βράδυ όταν επιστρέψει στο σπίτι του. Η γυναίκα
Περισσότερα
Του Χρήστου Νιάρου // Η Βροχή σαν σταγόνα εποχής και το Πάσχα φως Η παλίρροια των σταγόνων βροχής όλο το βράδυ με τραβούσε στο υγρό της σύμπαν μα και σε ηρεμία δεν με άφηνε. Η
Περισσότερα
Του Λεωνίδα Καζάση // Λοστός «Μα πως είναι δυνατόν να πλαγιάσω μαζί σου! Επειδή μου αρέσουν τα μάτια σου, έχεις γυμνασμένο σώμα και μιλάς σαν ποιητής; Ο Ξενοφών μου παρέχει τα πάντα. Σήμερα έδωσε χίλια
Περισσότερα
Tης Ιωάννας Ζάγκλα // Βούτυρο βιτάμ Τι το ‘θελε; Όχι, τι το ΄θελε; Πρώτη της δουλειά και να διοριστεί στου διαόλου το κέρατο; Ανάσα δεν πρόλαβε να πάρει και τσουπ τώρα εδώ στον οίκο
Περισσότερα
Της Λίας Μάγειρα // Το Πηγάδι Πολλά χρόνια πριν, εργαζόμουν σαν νοσηλεύτρια στην Ορθοπεδική Κλινική ενός νοσοκομείου. Κάποιες φορές δούλευα τη νύχτα. Η νυχτερινή βάρδια μου άρεσε διότι υπήρχε ησυχία. Τη νύχτα ακούγονταν μόνο
Περισσότερα
Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου // Το ραβασάκι Θα ήταν τα πρώτα χρόνια που είχα αφήσει το Αστυνομικό Σώμα, για να ιδιωτεύσω σαν ντετέκτιβ ερευνητής. Η δουλειά μου δεν ήταν αναγκαστικά γύρω από το έγκλημα και μόνον.
Περισσότερα
Της Κατερίνας Νίκου // “Ορμή” Υψώνεις τείχος- Σε χάνω Το χαμηλώνεις- Τρέχεις Που να σταθώ; θήρα ή φύρα άραγε; Πες μου ποιος θα αποφασίσει; Ενσκήπτεις Σε ξενίζω Μειλίχια κρύβω την απουσία νηνεμίας μου
ΠερισσότεραΤης Κατερίνας Λιβιτσάνου – Ντάνου // * ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΗ ΜΟΙΡΑ Πώς τόλμησες ν’ ανθίσεις στο καταχείμωνο να στολίσεις την παγωμένη γη να ζεστάνεις τις καρδιές μας και ν’ απλώσεις στοργικά το χέρι; Σε ζήλεψε ακόμη κι
ΠερισσότεραΤης Μαλβίνας Ιωσηφίδου // * Απωλεσθέντα Βήματα στην άμμο Μιας τελευταίας ημέρας Ηλιοβασίλεμα Κύμα που γλείφει τα βήματα Κάστρα στην άμμο από χέρια παιδιών Γκρεμισμένα Ένας μικρός πειρατής μισοθαμμένος Προφανώς ηττημένος Ένα κοκαλάκι ξεχασμένο που βίαια
ΠερισσότεραΓράφει ο Χριστόφορος Τριάντης // Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ Αυτή η πολιτεία είναι άξια αναφοράς, τόσο για τη γραφή όσο και για το παρόν και το μέλλον. Σεμινάριο αυτογνωσίας για το πλήθος, κώδικας μικρής ηθικής, άνευ
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Κεραμίδη // * ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΣΤΡΟΜΟΥ Απ’ των κλειδούχων ξέφυγα τα φονικά σκυλιά τραγούδι αρχίζοντας κρυφό για να τα ημερέψω τότε που το φως των αστεριών ήθελα να κλέψω κι ήταν κρυμμένα μέσα
ΠερισσότεραΤου Αντώνη Τσιρικούδη // * «Κι αυτός ο Αντώνης είναι ντιπ χαζό». Η Βάσω το είπε, η συνάδελφος, για τον μαθητή στο απέναντι τραπέζι, που αν και τα είχε με την Ελένη, έβαλε τους φίλους του ανάμεσά
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Τραχανάς // «Σκοτεινό νερό: Τέσσερις μέρες βροχής στην πόλη της Νάπολης εν αναμονή ενός εκπληκτικού γεγονότος», Νικόλα Πουλιέζε , Μετάφραση: Ευαγγελία Γιάννου, εκδ. Loggia, 2020, σελ. 189 «…Από τον δρόμο η μοναξιά αποτραβιέται απαλά προς
Περισσότερα
Της Έλενας Χουσνή // “Γυμνά πόδια…” Τον έβλεπα στην καντίνα για περίπου δύο εβδομάδες. Θα πρέπει να ` ταν γύρω στα δεκαπέντε, άντε δεκάξι το πολύ. Σχετικά κοντός και πολύ αδύνατος, σου έδινε την εντύπωση
ΠερισσότεραΓράφει η Γιόλα Πετρίτση // «Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης», Ελένη Γκίκα, εκδ. Καλέντη Έχοντας διαβάσει τρία δικά της μυθιστορήματα που μου άρεσαν πάρα πολύ, αποφάσισα να διαβάσω και την ποιητική της συλλογή «Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης». Η Ελένη
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιώργος Καραγιάννης // * «Όταν η ποίηση ντύνει τη γύμνια των καιρών» Για την ποίηση της Δώρας Μεταλληνού Η ποίηση είναι για να σπάνε οι κρύσταλλοι απ’ την παγωμένη θάλασσα της ψυχής
ΠερισσότεραΤης Κωνσταντίνας Κοράκη // * “Αυγό από ξύλο” Ο Λάμπρος, ο μεγάλος ξάδελφος, είχε το συνήθειο να ταξιδεύει. Κυρίως, του άρεσαν τα απομακρυσμένα μέρη, και όποτε επέστρεφε μάς έλεγε τις πιο απίθανες ιστορίες. Στα
ΠερισσότεραΘυμάμαι κάποια δύσκολα χρόνια στην επαρχία, δύσκολα με την έννοια όχι του πληκτικού, μα της συνεχoύς δραστηριότητας κι εφόσον οι γονείς μου είχαν τις αγροτικές τους εργασίες έπρεπε να συνηθίσω κι εγώ σ’ εκείνο το κλίμα της ευάερης
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Μπαλτάς // * Μαρία Μπεθάνη, «Θαύμα», εκδόσεις Μετρονόμος, 2022 Το Θαύμα (εκδόσεις Μετρονόμος, 2022) της Μαρίας Μπεθάνη δεν λαμβάνει κάποια θρησκευτική ή, γενικότερα, υπερούσια διάσταση, αλλά συντελείται σε πραγματικό χρόνο, σε μικρές καθημερινές στιγμές,
ΠερισσότεραΑπό δεύτερο χέρι Το χαρτόκουτο είναι ένα βιβλίο φτιαγμένο με υλικά από δεύτερο χέρι: αναπτήρες που χάλασαν, σημειώματα που πετάχτηκαν, καθρεφτάκια που έσπασαν, ξεραμένα λουλούδια, ξεθωριασμένες φωτογραφίες, άχρηστες από καιρό ιατρικές εξετάσεις, μαθητικά διαγωνίσματα, στιχάκια σε συρτάρια
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ο άχρωμος Τσουκούρο Ταζάκι και τα χρόνια του προσκυνήματός του» του Χαρούκι Μουρακάμι, εκδ. «Ψυχογιός», σελ. 346 «Μια αίσθηση αρμονίας, όπου ο καθένας τους χρειαζόταν τους άλλους τέσσερις και οι άλλοι τέσσερις τον
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Άννα Γρίβα «Σκοτεινή κλωστή δεμένη», εκδ. Γαβριηλίδης 2017 Η Άννα Γρίβα είναι μια ποιήτρια ενεργή με ανακοινώσεις, δουλειά in progress, παρουσιάσεις. Είναι μαχόμενη δημιουργός που συνεχώς μας δείχνει την αγάπη και το θαυμασμό
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιάννης Πλαχούρης // * «Αλισάχνη», Ποιήματα του Γιώργου Πολυκράτη, Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος Καιρό τώρα ήθελα να γράψω για τον …παράξενο έρωτα του γιατρού Γιώργου Πολυκράτη με την ποίηση. Εξέδωσε το 1950 δυο συλλογές και μια τραγωδία∙
Περισσότερα
