Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Παίζοντας» με τις τεχνοτροπίες
02/02/2021, 10:54 μμ

«Παίζοντας» με τις τεχνοτροπίες

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Παναγιώτης Μανιάτης «Εγκλωβισμένος σ’ έναν άδικο κόσμο», εκδ. «Εντύποις»

 

Στις μέρες μας πολλοί σύγχρονοι ποιητές συνηθίζουν να εκδίδουν πολυσέλιδες ποιητικές συλλογές. Ο μέσος όρος αρκετών ποιητικών συλλογών, που έχουμε διαβάσει τα τελευταία χρόνια είναι γύρω στις 60 σελίδες, όμως, υπάρχουν και αρκετές ποιητικές συλλογές, που φτάνουν ή ξεπερνούν τις 90 σελίδες. Το αποτέλεσμα είναι σε κάποιες από αυτές τις πολυσέλιδες ποιητικές συλλογές να βρίσκουμε μερικά πολύ καλά ποιήματα και μερικά πρόχειρα και βιαστικά γραμμένα ίσα-ίσα για να φαίνεται μεγαλύτερο το ποιητικό έργο. Πολλές φορές αυτά τα παραγεμίσματα αδικούν μια όμορφη ποιητική συλλογή.

Λίγοι ποιητές συνηθίζουν να εκδίδουν ποιητικές συλλογές με λίγα ποιήματα. Όταν ο αριθμός των ποιημάτων είναι μικρός, δεν έχουμε να κάνουμε με έναν ποιητή, που δεν έχει εμπνεύσεις ή δεν έχει αρκετό υλικό. Μπορεί τα συγκεκριμένα ποιήματα να αποτελούν μια ιδιαίτερη ενότητα ή ο ποιητής να διορθώνει πολύ και να σκίζει πολύ, κάτι, που είναι αρετή για κάποιον, που ασχολείται σοβαρά με την ποίηση. Τρανό παράδειγμα έχουμε στην περίπτωση του Καβάφη, που ο ίδιος αναγνώρισε μόνο 150 ποιήματά του, αλλά ακόμα και αν προσθέσουμε τα «Αποκηρυγμένα» και τα «Κρυμμένα» πάλι δεν μεγαλώνει πολύ ο αριθμός για ένα έργο ολόκληρης ζωής. Άρα σημασία δεν έχει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των ποιημάτων, το νόημά τους και το πόσο θα δονήσουν τον αναγνώστη. Αν ο αναγνώστης νιώσει ένα ποίημα, τότε θα το θυμάται για πάντα.

Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να διαβάσουμε την ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Μανιάτη «Εγκλωβισμένος σ’ έναν άδικο κόσμο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εντύποις». Πρόκειται για ένα βιβλίο σε μέγεθος τσέπης, που περιλαμβάνει ελάχιστα ποιήματα, αλλά ενισχύει τα όσα αναφέραμε και πιο πάνω, καθώς ο ποιητής με λίγα λόγια μας μεταφέρει νοήματα, που άλλοι θα χρειαζόντουσαν σελίδες επί σελίδων για να τα αποδώσουν.

Εκτός από των πολύ μικρό αριθμό των ποιημάτων, όποιος πάρει στα χέρια του την συγκεκριμένη ποιητική συλλογή θα ανακαλύψει ότι πρόκειται για δίγλωσση έκδοση. Γυρνώντας ανάποδα το βιβλίο και ξεκινώντας από το οπισθόφυλλο βρίσκουμε τα ίδια ποιήματα στην αγγλική γλώσσα.

 

Παναγιώτης Μανιάτης

 

Η ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Μανιάτη «Εγκλωβισμένος σ’ έναν άδικο κόσμο» περιλαμβάνει διάφορες τεχνοτροπίες. Τα ποιήματα του είναι εξ’ ολοκλήρου σε ελεύθερο στίχο, ενώ ένα, που ξεκίνησε να γράφεται ως χαϊκού, τελικά, έσπασε τους κανόνες και τα στερεότυπα και έγινε ένα ελεύθερο τρίστιχο. Αρκετά ποιήματα είναι γραμμένα σαν προκηρύξεις και έτσι δικαιολογείται η όποια πεζότητα θα μπορούσε κανείς να βρει. Έτσι κι αλλιώς με τα αμέτρητα πεζοποιήματα, που γράφονται σήμερα τα όρια μεταξύ πεζού και ποίησης έχουν γίνει δυσδιάκριτα. Ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσουμε ένα ποίημα στην σύγχρονη εποχή είναι ο εσωτερικός ρυθμός του.

Τα περισσότερα ποιήματα της ποιητικής συλλογή του Παναγιώτη Μανιάτη περιέχουν κοινωνικό προβληματισμό. Εκτός από το «Οι τελευταίοι εραστές του Σουρεαλισμού», που μας άρεσε περισσότερο από όλα, ξεχωρίσαμε και τα: «Αδυνάστευτα Εξάρχεια» και το «Διπλό Όχι». Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ποίημα «Στην απεργία των Χαλυβουργών», που είναι ένα από τα ποιήματα-προκηρύξεις, που αναφέραμε και πιο πάνω.

Δεν θα παραθέσουμε κάποιο ιδιαίτερο απόσπασμα καθώς, όπως αναφέρθηκε και πριν, τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής του Παναγιώτη Μανιάτη είναι ελάχιστα και γιατί αν θέλαμε να σταθούμε στα κύρια σημεία θα έπρεπε χωρίς υπερβολή να παραθέσουμε ολόκληρη την ποιητική συλλογή.

Τον Παναγιώτη Μανιάτη τον έχουμε ήδη γνωρίσει από ένα προηγούμενο έργο του, που είχε τον τίτλο: «Η ποίηση στην Οκτωβριανή επανάσταση». Τότε είχαμε γράψει σε άλλο χώρο για την πολύ μεγάλη προσφορά του Παναγιώτη Μανιάτη στο αναγνωστικό κοινό. Τότε είχαμε γνωρίσει τον Παναγιώτη Μανιάτη ως ερευνητή στον χώρο της ποίησης. Τώρα τον γνωρίσαμε και ως ποιητή και μπορούμε να πούμε ότι άξιζε τον κόπο.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top