Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / “Αντιμανιφέστο”
09/04/2024, 9:21 μμ

“Αντιμανιφέστο”

Γράφει ο Γιώργος Ν. Μανέτας // *

 

 

 

Ιάσωνας Σταυράκης «DELIRIUM TREMENS», Ποίηση, Κύπρος

 

Αριστοτεχνικής διηγήσεως γραφή, υποβλητική, υψηλής απαιτήσεως. Στις πρώτες θεματικές του, ανασυνθέτει τον άμοιρο και κοινότυπο κόσμο μας. Με τη δεινότητα λεπτουργού, αποκαθάρει ό,τι αιρετικό με πένα αιμάσσουσα, διασταλτική στην αέναο φορά της κινήσεως. Στον αντίποδα αυτών των θεματικών, υπερβατικές φωτοσκιάσεις μας δίδουν ατμόσφαιρα ενορατική, μυσταγωγική, συνοχικής αποδόσεως, ειδικοτέρας κοσμοθεωρήσεως.

 

Αιρετικός κατά το τέλος, κάμπτεται, βαριανασαίνει από συναντίληψη βιωτή και συμμετοχή στο επέκεινα. Εδώ, στο “Αντιμανιφέστο” του, από τη φιλοσοφική προτέρα θεώρησή του, μας μπάζει σ’ ένα κόσμο αδικαίωτο, μωρίας και έπαρσης, βέβηλο, χαμερπούς ηθικής. Εδώ, ξιφουλκεί με έλλογο θάρρος, ντύνεται το νήμα του ακροβάτη, στοχοποιεί θωπεύοντας με ευχαρίστηση, ουσιώνοντας την ένταση μίας γραφής – λεπίδι να σε χαλάσει: Delirium Tremens…

 

 

Ιάσωνα Σταυράκη – Είμαι

 

Είμαι αυτός που εγκαταλείπει

Είμαι αυτός που τον τρώει η λύπη

Είμαι ο άντρας που ποτέ του δεν κλαίει

Είμαι περήφανος που είμαι γκέι

 

Είμαι ο δάσκαλος που τρέμει στην τάξη

Είμαι ο άνεργος που κανείς δεν θα κλάψει

Είμαι γυναίκα με τα μάτια πρησμένα

Είμαι πρεζόνι με τα χέρια καμένα

 

Είμαι βοσκός που τα έχει χάσει

Είμαι πουτάνα που δεν έχει γεράσει

Είμαι το γέλιο στην αρχή του αγώνα

Είμαι η πένα που θα γίνει βελόνα

 

Είμαι γέρος δίχως πατρίδα

και ποιητής που δεν έχει κερκίδα…

Είμαι η ώρα που πεθαίνει ο κόσμος

Είμαι τα μάτια που δεν πιάνει ο νόμος

 

Είμαι στον ύπνο μου επαναστάτης

Είμαι η ώρα που ξεψυχά ο Ευφράτης

Είμαι γυναίκα με μυαλό χαλασμένο

Είμαι απέναντι σε περιμένω

 

Είμαι τραβέλι σ’ ένα παγκάκι

Είμαι κομπάρσος κρατάω σκονάκι

Είμαι η μέρα που το φως της δεν βγαίνει

Είμαι η νύχτα που σε πεθαίνει

 

Είμαι το άκρο στην αδικία

Είμαι ο όρος πεζογραφία…

Είμαι μια ρίμα που δεν έχει τέλος

Είμαι το ξύλο στης σιωπής μου το βέλος

 

Είμαι μια πόρνη σαν την ζωή μας

Είμαι του δαίμονα το μαύρο κρασί μας

Είμαι η σκέψη που χαϊδεύει

Είμαι αιχμάλωτος που δεν χορεύει

 

Είμαι ο σκύλος που έχεις πληγώσει

Είμαι ο γάτος που έχεις σκοτώσει

Είμαι στην τσέπη τα πρώτα λεφτά σου

Είμαι ο λύκος που σκορπά τα μυαλά σου

 

Είμαι μια μπάντα που δεν ακούει κανένας

Είμαι ο τίποτας, Είμαι ο ψέμας…

Είμαι το γέλιο που ακούς στο παιδί σου

Είμαι κραυγή και η οργή σου

 

Είμαι το σύστημα που σε τσακίζει

Είμαι ο κόμπος που στραγγαλίζει

Είμαι επίδομα στο τέλος του μήνα

για κάθε φασίστα μικρότερο μνήμα…

 

Είμαι βούλιμος σαν το παιδί σου

Είμαι ανόρεκτος σαν την ψυχή σου

Είμαι αιδοίο γεμάτο αρρώστια

Είμαι σαν πάγκρεας με αίμα κομπόστα

 

Είμαι το γράμμα που δεν έχεις στείλει

Είμαι της θλίψης το μαύρο μαντίλι

Είμαι το λάθος που έχουν γεννήσει

Είμαι φωτιά στου ήλιου τη δύση…

 

Είμαι ο παράνομος

Είμαι ο κανένας

Είμαι εσύ

Είμαστε ένας…

 

Ιάσωνα Σταυράκη, “Είμαι”. Πρώτο παγκόσμιο βραβείο στο φεστιβάλ ποίησης Κροατίας, 2018.

 

 

 

*O Γιώργος Ν. Μανέτας, είναι λογοτέχνης, Πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top