Διήγημα: “Ντάνος, o περιβόητος”

Του Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου //

 

Ντάνος, o περιβόητος

Ο Ντάνος διέθετε γοητεία απροσμέτρητη. Δυναμικός, ελκτικός, αδιάφορος, μπλαζέ, κυπαρίσσι αλύγιστο, ευγενής, ευπροσήγορος, αδαμάντινος χαρακτήρας, παλικάρι, ανεξιγνίαστος. Επανελάμβανε συχνά το εμπεδόκλειο “και εγώ νυν είμαι φυγάς, θεόθεν και αλήτης”, δεδομένου ότι ήταν ελεύθερο πνεύμα, πολυπράγμων, αιολίζων, ήτοι περιπλανώμενος, αδέσμευτος, συνειδητός υπαρξιστής, τυχοδιώκτης, κυνικός, λιτοδίαιτος.

Οίκτιρε τη μοίρα του, που τον γέννησε γάτο· δεν θα μπορούσε να έλθει στον κόσμο, ως ογκώδης ελέφαντας που θα τρομάριαζε τα θηρία της ζούγκλας ή πονηρά αλώπηξ που διέφευγε με την εξυπνάδα τους σκοπέλους ή τέλος πάντων νεανίας εύρωστος, θαρραλέος, ξανθομάλης, γαλαζοαίματος;

Ο Ντάνος, είναι αλήθεια, πως ήταν παραπονιάρης· δεν αρεσκόταν στις φιλοφρονήσεις των περαστικών και στα χάδια τους· πίστευε, πως τον κογιονάριζαν ανελέητα· διατηρούσε σοβαρές επιφυλάξεις με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα οποία αποσιωπούσαν την γατική κουλτούρα. Δυστυχία απερίγραπτη έπλαθε σκοτεινές εικόνες, που είχαν βυθίσει μια ευαίσθητη ψυχή στο απόλυτο αδιέξοδο· όλα του φαίνονταν, ότι σπάραζαν στο απόλυτο χάος. Ενώ ετύγχανε της προτίμησης των ελεημόνων, εκείνος μούτρωνε, όταν μιλούσαν γι’ αυτόν λες και ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Και είχε δίκιο, διότι είχε προικισθεί με υπερφυσικές ιδιότητες· ελισσόταν ως έχιδνα ανάμεσα στα σπίτια και συνέλεγε πληροφορίες για τις ψιψίνες που τον γλυκοκοίταζαν· μιλούσε με τα υποψήφια θύματα υπεράγαν εγκωμιαστικά, οπότε οι αντιστάσεις εξασθενούσαν και ακολουθούσαν ονειρικές βραδιές με τις συντρόφους του· μετ’ ου πολύ όταν φούσκωνε η κοιλιά των θηλυκών, εκείνος το έπαιζε αδιάφορος και κουνούσε επιδεικτικά την ουρά του.

Όμως επέστη ο χρόνος να ξεστρατίσει και να πέσει θύμα μιας περικαλλούς γυνής, που τον έμπασε στο σπίτι της και φέρθηκε, ως ο όφις, που παρέσυρε την περιώνυμη άμυαλη. Πράγματι η ασθενής φύση του τον οδήγησε σε μια ολέθρια σχέση με τραγικά αποτελέσματα. Δεν του έφτανε η θριαμβευτική πορεία ανάμεσα στις περιπαθείς ερωμένες, ήθελε να απλώσει τα φτερά του παραπάνω· αναπτύχθηκε τότε σοβαρός δεσμός με την Πολυξένη, η οποία τον περιποιόταν αφάνταστα, αφού ήταν η μόνη της παρηγοριά, μετά την τελευτή του πολύκλαυστου Παρμενίωνα, με τον οποίο έζησαν μαζί μόλις τριάντα πέντε ημέρες, λόγω επισυμβάντος εγκεφαλικού, που τον έστειλε αδιάβαστο. Η Πόλυ, ως αποκαλούσαν οι φίλοι της την μαυροφορεμένη χήρα, είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον γάτο της και του άφηνε αρκετά περιθώρια δράσης, όταν τα πρωινά έλειπε στη δουλειά της· εξ αυτού ο Ντάνος είχε εξασφαλισμένο κονάκι για να ξεμοναχιάζει τις γατούλες των περιοίκων, που το έπαιζαν παρθένες· ορισμένα αποτυπώματα που άφηναν οι ερωτικές περιπτύξεις γίνονταν εύκολα αντιληπτές από την Πόλυ, η οποία αναστενάζοντας διεγειρομένη, καθάριζε τον χώρο επιμελώς, θεωρούσα ότι είχε υποχρέωση απέναντί του.

Τα απογεύματα, που μόνοι τους παρακολουθούσαν τηλεόραση, ο Ντάνος καθόταν σε μια αναπαυτική πολυθρόνα, αφού προηγουμένως απελάμβανε πλουσιοπάροχα γεύματα. Η πολυτελής διαβίωση όμως δεν τον βύθισε σε έκφυλο βίο ή δυστροπίες ή τζιριντζάντζουλες· ήταν τύπος και υπογραμμός. Εκείνο που ήθελε ήταν να μην τον ενοχλούσαν όταν κοιμόταν· είχε την απαίτηση να τον σέβονται άπαντες· αν μάλιστα η συγκάτοικός του θορυβούσε σηκωνόταν επιδεικτικά και χανόταν στα απόκρυφα του σπιτιού, απ’ όπου δεν έβγαινε παρά τις επίμονες εκκλήσεις της Πόλυ, διότι ήταν αρκετά περήφανος με τις γυναίκες· εμφανιζόταν μόνον το πρωί, όταν έφευγε η συντρόφισσά του για τη δουλειά· την κατευόδωνε με θέρμη, δακρύων, κλείνοντάς της το μάτι πονηρά· εκείνη τον χάιδευε τρυφερά και ήταν βέβαιη πως άφηνε σπίτι έναν φύλακα άγγελο· του είχε απόλυτη εμπιστοσύνη· προ καιρού αντιμετώπισε μόνος δύο λωποδύτες, τους οποίους ξέσκισε κυριολεκτικά, σε σημείο να ακινητοποιηθούν και να συλληφθούν από τα προστρέξαντα αστυνομικά όργανα· έκτοτε ο Ντάνος ανέβηκε στα μάτια της λεγάμενης και εκείνη σε ανταπόδοση τον κρατούσε στην αγκαλιά της· θα έλεγε κανείς, ότι ήταν ερωτευμένοι· φερόντουσαν εντελώς αλλόκοτα· ως πιτσουνάκια των αγρών· τόση ζεστασιά, τόση θαλπωρή, τόση εμπιστοσύνη προς ένα ωραίο αρσενικό θα ήταν αποδεκτό, αλλά όχι με έναν γάτο, που στο κάτω κάτω δεν ήταν ο Μάρλον Μπράντο.

Βέβαια, στην πράξη, κανείς δεν χολόσκαγε για την ιδιότυπη σχέση, που είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους. Μόνον ένας ηλικιωμένος καλοστεκούμενος λιμπίστηκε τη χήρα, αλλά η ψυχρή στάση της τον απομάκρυνε αρκούντως. Στη γειτονιά όλοι μιλούσαν για έναν μεγάλο έρωτα, που ήταν ολίγον αφύσικος, αφού οι επίσημες δοξασίες επιβάλλουν συναναστροφές μόνον με ετερόφυλα του ιδίου γένους και όχι νταραβέρια μιας ευειδούς ανθρώπινης ύπαρξης με ένα αρσενικό γατόνι. Επειδή μάλιστα το ανόσιο παράδειγμα επηρέαζε αρνητικά τη νεολαία, αναπτύχθηκαν δικαιολογημένοι φόβοι, πως τα έφηβα φυντάνια θα γκάστρωναν τις τετράποδες οδαλίσκες του περίγυρου, με κίνδυνο να γεννηθούν τέκνα που δεν θα μπορούσαν να τα δηλώσουν στο ληξιαρχείο· θα γινόντουσαν ρεζίλι των σκυλιών.

Ο αποπεμφθείς γέρων, εκδικητικά φερόμενος, συγκάλεσε συνέλευση των ιδιοκτητών της γειτονιάς και έθεσε το θέμα επί τάπητος. Έπρεπε να ληφθούν δραστικά μέτρα· να αποπεμφθεί ο γάτος και σε τελευταία ανάλυση η διασυρθείσα χήρα. Υπήρξε ομοφωνία και ανατέθηκε στον υποκινητή να πλησιάσει την Πόλυ και να της συστήσει την εκδίωξη του Ντάνου, διότι είχε παρασύρει όλη τη συνομοταξία των θηλυκών γαλών και θα εδημιουργείτο δημογραφικό πρόβλημα από τον πληθυσμό που θα παραγόταν οσονούπω.

Αμ’ έπος αμ’ έργον! Ο πονηρός άντρας, αρεσκόμενος με τα κουνήματα της χήρας, μίλησε σταράτα και συνέστησε να λάβει τα μέτρα της. Όταν εκείνη έπεσε στα μαύρα πανιά, άπλωσε συγκαταβατικά τις προστατευτικές παλάμες του στα σπαρασσόμενα λαγόνια της και επέφερε καταλλαγή. Η οικοδέσποινα ρώτησε τον επισκέπτη τι μέλλει γενέσθαι. Ακολούθησαν αναπάντεχα συμβάντα· ο γηραλέος της συνέστησε να κάνει υπομονή και πως αυτός θα έπειθε τους εξαγριωμένους περιοίκους να συγχωρέσουν μια αδύναμη γυνή, εμφανίζουσα ιδιότυπα βίτσια· την προσπάθειά του θα επιχειρούσε προς χάριν της, αν εκείνη του αναζωπύρωνε την απολεσθείσα νεότητα. Η Πόλυ, ενώ στην αρχή δεν έφερε αντίρρηση, απεκδυθείσα εντέχνως των ενδυμάτων της, εν είδει χορού της κοιλιάς, αίφνης ζήτησε να αποσυρθεί στο μπάνιο προς καλλωπισμό. Εκεί την ανέμενε έξαλλος ο Ντάνος που της έδωσε να καταλάβει, ότι ήταν απρεπές να το παίζει σε δύο ταμπλό· κουνούσε επιτακτικά τα αυτιά του, σηκωνόταν στα δύο πόδια, έπεφτε παφλάζοντας στο ρέον ύδωρ, άγγιζε το κορμί του στα κανιά της αμαρτωλής και εκείνη αντελήφθη πως το πράγμα είχε φτάσει στο απροχώρητο· ήταν ερωτευμένη με τον περήφανο γάτο της· ναι αυτόν! Μια ευσταλής νέα, που πολλοί την καλόβλεπαν! Γύρισε αυθωρεί στο σαλόνι, όπου την ανέμενε ξαναμμένος ο γηραλέος πιθανός επιβήτωρ και τον εξεδίωξε, κακήν κακώς, με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν ψυχολογικά έτοιμη να επιδοθεί σε ανομολόγητα δρώμενα. Ο παρ’ ολίγον εραστής πήρε των ομματίων του ταπεινωμένος και διέδωσε στα πέριξ, ότι η χήρα διατηρούσε αφύσικο δεσμό με τον γάτο και ότι κοιμόντουσαν μαζί ολόγυμνοι, γεγονός ψευδές, λεχθέν προς ενίσχυσιν των λεγομένων του.

Οι γείτονες πίστεψαν το γερόντιο· άλλωστε δεν πήγε το μυαλό τους στις δόλιες προτάσεις του προς εκπόρθησιν μιας σεμνής λευίτισσας· η επόμενη κίνηση έγινε από την εκμισθώτρια του διαμερίσματος της Πόλυ, η οποία μάλλον εζήλωσε την επιτυχία της νοικάρας της και διερωτήθηκε πως θα ένοιωθε με εραστή έναν γάτο· η άγνοια τοιούτων περιπτύξεων της ενέβαλλε σκέψεις και πρωτόγνωρες ηδονικές μορφές την οδήγησαν σε ζηλοφθονία. Αφού το σκέφθηκε επισταμένως εισηγήθηκε στην ομήγυρη να συστήσουν στην Πόλυ τον ευνουχισμό του Ντάνου, λόγω των πολλαπλών επαφών του με τις χαδιάρες της γειτονιάς. Η δικαιολογία όταν μεταφέρθηκε, υπό τύπον παρακλήσεως, στην Πόλυ, εκείνη θεώρησε εύλογη τη σύσταση και την αποδέχθηκε ασμένως για λόγους καλής γειτονίας, μη υποψιασθείσα πως όλα προκλήθηκαν από τον ευτελή ερωτύλο.

Την επόμενη κάλεσε τον Ντάνο και τον ενημέρωσε ότι θα πήγαιναν μια επίσκεψη· εκείνος περιχαρής θρονιάστηκε στο κάθισμα του συνοδηγού, την συνήθη θέση του και εντός ολίγου βρέθηκαν στον κτηνίατρο, ο οποίος αφού άκουσε τα συμβάντα συνέστησε στείρωση με ανώδυνη μέθοδο· το ζώον δεν θα αντιλαμβανόταν τίποτε. Έδωσαν ραντεβού για την επέμβαση μετά τρείς ημέρες.

Το επόμενο διάστημα ο Ντάνος ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος. Η Πόλυ παραξενεύτηκε. Όταν επιχείρησε να τον πάρει αγκαλιά εκείνος χάθηκε κάτω από τον καναπέ. Δεν την πλησίασε, ούτε για τα στοιχειώδη. Η χήρα διερωτήθηκε, αν είχε καταλάβει τίποτε από τον διάλογο με τον γιατρό, όμως αφού δεν ήξερε να μιλάει ξένες γλώσσες, δηλαδή ανθρώπινα, πως ήταν δυνατόν να κατανοήσει όσα διαμείφθηκαν; Είχε ακούσει βέβαια διάφορα παράξενα, αλλά επρόκειτο περί μυθευμάτων.

Έκανε την ανήξερη και την κρίσιμη ημέρα, αφού ντύθηκε, φώναξε γλυκά τον Ντάνο για να πήγαιναν βόλτα. Ο Ντάνος όμως είχε χαθεί· δεν βρέθηκε πουθενά, παρ’ όλες τις επίμονες προσπάθειες. Είχε μεταναστεύσει. Δεν μπόρεσε να αντέξει την μπαγαποντιά της ερωμένης του· να τον ευνούχιζε; Ποιόν, εκείνον, που ήταν κυρίαρχος του γυναικείου πληθυσμού της περιοχής; Που δεν τον σκίαζαν ούτε οι φοβέρες των αντιζήλων;

Η εξαφάνιση του Ντάνου άφησε δύο μεγάλα ερωτηματικά: πρώτον αν πράγματι ήταν ζευγάρι με την Πόλυ και δεύτερον πως πήρε μυρουδιά τι του έστησε η άτιμη χήρα. Το αντρικό ένστικτο είχε υπερβεί τα όρια της φυλής του και δεν ανέχθηκε την προδοσία. Έφυγε αφήνοντας πίσω του συντρίμμια· στο άγνωστο με βάρκα τον πόνο του.

Η Πόλυ άλλαξε γειτονιά, κάτω από γενική κατακραυγή· μετά από πέντε μήνες την βρήκαν φαρμακωμένη στο άλσος της πόλης· γεμάτη τύψεις δεν άντεξε τον χωρισμό.

Σεπτέμβριος 2020