Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Κατίνα Βλάχου: «Σκιά και μνήμη», 30 ποιήματα και χαϊκού, Εκδόσεις Φιλύρα, 2020, σελ. 44 Η Κατίνα Βλάχου, η οποία γεννήθηκε στην Κέρκυρα, σπούδασε αρχιτεκτονική στη Γαλλία και εργάστηκε στην Κολωνία, την
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Πέτρος Φούρναρης: “Οι γρίλιες” Εκδόσεις Βακχικόν, 2020, σελ. 176 Ο συγγραφέας της συλλογής διηγημάτων Οι γρίλιες, ο Πέτρος Φούρναρης, γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι γεωπόνος και ζει στη Λέρο. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Θ.Π. Ζαφειρίου: “Τα τραίνα ταξιδεύουν ακόμα” Εκδόσεις Andyspublishers, 2019, σελ. 152 Δεν είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο να εκδίδονται ποιήματα που συνδέονται με τα τρένα, ίσως γιατί οι λάτρεις του συγκεκριμένου μεταφορικού μέσου δεν
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Γιώργος Σ. Πολίτης: “Το προξενιό της Ιουλίας” Εκδόσεις Ψυχογιός, 2020, σελ. 406 Το μυθιστόρημα Το προξενιό της Ιουλίας του Γιώργου Πολίτη (Αθήνα, 1960) θα μπορούσε να είναι ιστορικό-πολιτικό, μα δεν είναι. Θα μπορούσε
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Δημήτρης Κονιδάρης: “Ανταύγεια χρόνων παιδικών και άλλα ποιήματα” Εκδόσεις Ρώμη, 2020, σελ. 38 Ο Δημήτρης Κονιδάρης (Κέρκυρα, 1945), ποιητής και δοκιμιογράφος, το 1980 εξέδωσε μαζί με τον Περικλή Παγκράτη το λογοτεχνικό περιοδικό Πόρφυρας,
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Κατερίνα Ανδριανάκη: “Casu consulto” Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, σελ. 200 Η Κατερίνα Ανδριανάκη που γεννήθηκε στην Καβάλα, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ, με σπουδές στη μουσική και την υποκριτική, είναι εκπαιδευτικός. Έχει εκδώσει δύο
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Αναστάσης Σιχλιμίρης “Μέσα στο κεφάλι μου” Εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος , 2019, σελ. 192 Ο Αναστάσης Σιχλιμίρης (Αθήνα, 1968) αν και ολιγογράφος έχει ξεχωρίσει και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους έλληνες συγγραφείς του νουάρ (προσοχή! Όχι του
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη: “Μέλλον μου είναι το παρόν” Εκδόσεις Μέθεξις, 2019, σελ. 438 Η κρίση και τα μνημόνια έχουν προκαλέσει, ως γνωστό, αναταράξεις στην ελληνική κοινωνία. Ένα από τα αρνητικά συμπτώματα της κρίσης είναι
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Κατίνα Βλάχου, Αλεξία Αθανασίου, Βασίλης Πανδής: “Η συνάντηση” Εκδόσεις Φιλύρα, 2019, σελ. 48 Μια συλλογή που περιέχει ποιήματα τριών ποιητών δεν είναι κάτι συνηθισμένο στη χώρα μας. Διότι ο κάθε ποιητής θέλει τα
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // “Οι οικοδεσπότες του Αχιλλείου”, Λουκιανός Ζαμίτ, Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών, 2019, σελ. 112 Ο Λουκιανός Ζαμίτ (Κέρκυρα, 1931) είναι πολυγραφότατος συγγραφέας, πεζογράφος και ερευνητής. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1955 με τη νουβέλα Μιντόρι και
Περισσότερα
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // Τέσυ Μπάιλα «Λέγε με Ισμαήλ», εκδ. Ψυχογιός Η Τέσυ Μπάιλα είναι από τους συγγραφείς που βιβλίο τους κυκλοφορεί κάθε δύο με τρία χρόνια, ως εκ τούτου είναι μια συγγραφέας που έχει συνηθίσει το
Περισσότερατης Πέρσας Κουμούτση // Στοχαστικός, βιωματικός, και αυτοβιογραφικός, ο Ιωσήφ Βεντούρας είναι ένας σύγχρονος ποιητής που μέσα από τους στίχους της ποίησής του αναπαράγει το ανθρώπινο δράμα, τη βαθιά εσωτερική μοναξιά, τη θλίψη σε μια εποχή πόνου, αποξένωσης, αυταπάτης
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Πωλίνα Γουρδέα // Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος είναι ένας νέος συγγραφέας που έχει προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στο συγγραφικό σύμπαν αυτού του τόπου. Βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα για το 2013 ακροβατεί ισορροπώντας μεταξύ πεζογραφίας
ΠερισσότεραΤης Πόλας Βακιρλή- Γιαννακοπούλου // * ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΤΟΥΝ Καρύδια ξεδιαλεγμένα ένα ένα στοιβαγμένα σε καλάθι ομορφόπλεχτο απλώνεις το χέρι παίρνεις κάποιο το καθαρίζεις. Το σφιχτό καλοφτιαγμένο καβούκι του σ’ έχει μόλις εξαπατήσει μέσα κούφιο κενό
ΠερισσότεραΑπό τον Γιάννη Παναγόπουλο // Φωτογραφίες: Νίκος Λιάσκας. Ομάδα: «New Wave in Athens in the 80’s – The Scene, the People, the Places». Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη των φεστιβάλ. Και αυτό γιατί η πόλη γνωρίζει να συμβιώνει μαζί
ΠερισσότεραΓράφει ο Λεωνίδας Καζάσης // Η Χαρά Καθώς στο καφενείο καθόμουν και αγνάντευα τον Θερμαϊκό, εισέρχεται της νιότης πρόσωπο που εκόντευε τα τριάντα, με κοντά αγορίστικα, μαύρα μαλλιά, με μάτια μαύρα, σώμα λιγνό, ασκημένο. Έμεινα άναυδος
ΠερισσότεραΤου Απόστολου Τριπικέλη // * Το πρώτο πράγμα που ένιωσα μόλις άνοιξα τα μάτια μου ήταν έκπληξη. Ο πανικός ήρθε αμέσως μετά. Τίποτα γύρω δε μου ήταν γνώριμο. Τίποτα δε γεννούσε αναμνήσεις, συναισθήματα, σκέψεις. Μόνο κενό. Αφού πέρασαν
Περισσότερα
Γράφει η Νάντια Τράτα // «άντρες χωρίς άντρες» του Νίκου Δαββέτα, Εκδόσεις Πατάκη Λιτός και ταυτόχρονα βαθιά εξομολογητικός, εξαιρετικός μελετητής της παθογένειας της ελληνικής κοινωνίας που λες και μεταφέρεται αυτούσια, αμετάβλητη σαν ανεξίτηλος λεκές στο πέρασμα των χρόνων,
ΠερισσότεραΓράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // Ο πορτοκαλένιος ήλιος Απλός ο κόσμος, κι η ζωή γλυκιά -τα χρόνια εκείνα: μ’ ένα φουστάνι πλύνε-βάλε Μάρτη-καλοκαίρι. Λίγο το μεροκάματο -ίσα να κόβει η πείνα1: ολημερνίς στ’ αλώνισμα για δυό
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // * Μια σημαντική καλλιτεχνική πρωτοπορία της τρίτης δεκαετίας του 20ου αιώνα είναι ο σουρεαλισμός, ο οποίος εκδηλώνεται ως λογοτεχνικό κίνημα στην αρχή και στη συνέχεια επεκτείνεται και στις εικαστικές τέχνες. Δημιουργός της
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσιος Πλατανιάς // * Now as at all times I can see in the mind’s eye, In their stiff, painted clothes, the pale unsatisfied ones Appear and disappear in the blue depths of the sky With all
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * Το μυστήριο του εγκεφάλου Έχετε ποτέ αναρωτηθεί: πόσο κοντά είμαστε στην κατανόηση του εγκεφάλου μας; Κι όμως, η αλήθεια είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε καν τον εγκέφαλο ενός σκουληκιού! Το εργαστηριακό στρογγυλό
ΠερισσότεραΤου Θεόδωρου Πάλλα // * Βάδην γρήγορο στον πεζόδρομο. Έτρεχε; Για να ξεφύγει; Από κάποιον; Ποιος την κυνηγούσε; Μια σκιά πίσω της. Ένα μαύρο κτήνος; Ένα μαύρο σκυλί ή ένας άνθρωπος; Στον αέρα η μυρωδιά του φόβου της.
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τακόλα // * Οδηγήσαμε τρία αυτοκίνητα προς τον σκαλωτό βράχο που επιτηρούσε τη θάλασσα. Αραιώσαμε στις πέτρινες κώχες λυπημένοι, σαν οι παράλληλες σιωπές να ‘ταν ειλικρινέστερες για την περίσταση. Είχε φεγγαράδα και κάποιος άρχισε να παίζει
ΠερισσότεραΓράφει ο Νίκος Κουβίδης // Κλεμμένα όνειρα Μάνα μου τα στολίδια σου Πώς τα ‘χεις φυλαγμένα Πώς γέννησες το στεναγμό Σε ρούχα τρυπημένα Σέρνω ψυχή Σέρνω Ψωμί Σέρνω και τη ματιά σας Πώς κάνω φίλο τ’
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Πετρουλάκης // «Θρησκεία για άθεους», Αλαίν ντε Μποττόν, Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης, Εκδόσεις Πατάκη, 2012 «Ο Θεός μπορεί να είναι νεκρός, αλλά τα πιεστικά ζητήματα που μας ώθησαν να τον επινοήσουμε εξακολουθούν να υφίστανται». Στέκομαι σ’
ΠερισσότεραΤου Νίκου Μπακιού // * Περπατούσα και φώναζα για να τα θυμάμαι: «οινόπνευμα, σπίρτα, ζάχαρη». Ήμουν μικρό παιδάκι, 4-5 χρόνων, κι από το μπαλκόνι ή το παράθυρο του σπιτιού μας, που έκλεινε τον δρόμο της αγοράς,
Περισσότερα
