Fractal

Η Λέρος, οι μετανάστες, οι ναυτικοί

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Πέτρος Φούρναρης: “Οι γρίλιες” Εκδόσεις Βακχικόν, 2020, σελ. 176

 

Ο συγγραφέας της συλλογής διηγημάτων Οι γρίλιες, ο Πέτρος Φούρναρης, γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι γεωπόνος και ζει στη Λέρο. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του, όπου αφηγείται ιστορίες με ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ένας από τους ήρωες είναι και ο ίδιος, και αφηγείται πότε ανωνύμως και πότε με το όνομά του, όπως στο διήγημα «Ο δάσκαλος»: «Πες μου, Πετράκη», διαβάζουμε. Τα πρώτα διηγήματα είναι ολιγοσέλιδα, όπως το πρώτο, το «Ο Καλιγούλας», μια ιστορία με μια ποιήτρια και τον γάτο της.

Μολονότι τα περισσότερα διηγήματα είναι κοινωνικά και συνδέονται με την καθημερινότητα των ηρώων, ορισμένα είναι πολιτικά, πολιτικότατα, και ο συγγραφέας παίρνει θέση σε ποικίλα ζητήματα που συνδέονται με την πρόσφατη ελληνική ιστορία. Στο διήγημα «Συμφιλίωση» υπάρχει ένας διάλογος για κάποιον αριστερό κρατούμενο στη Γυάρο και τον \βασανιστή του, ο οποίος του έβγαλε το μάτι. Κι ο μεν βασανιστής ισχυρίζεται πως έκανε απλώς τη δουλειά του, ενώ το θύμα του τον λυπάται για το κατάντημά του. Κι όταν ο συνομιλητής τον ρώτησε αν του ζήτησε συγγνώμη που τον τραυμάτισε με αγριότητα, το θύμα απαντάει «Πολύ αργά για συγγνώμες».

Στο προαναφερθέν διήγημα «Ο δάσκαλος», ο ήρωας μιλάει απαξιωτικά για τον δάσκαλο του στο δημοτικό, ο οποίος χτυπούσε τα παιδιά με τη βέργα, βασικός τρόπος φρονηματισμού των μαθητών τότε, τα χρόνια που ακολούθησαν τον Εμφύλιο, διότι πίστευε ότι το ξύλο κάνει τους ανθρώπους καλύτερους. Το διήγημα «Ο άδειος» είναι επίσης πολιτικό. Υπάρχει η γιαγιά του ήρωα, που του έλεγε παραμύθια, ο παππούς του, ο οποίος το 1947 συμμετείχε σε μια απεργία και στη συνέχεια τον κυνήγησαν για τα πολιτικά του πιστεύω, οπότε αναγκάστηκε να φύγει με τα καράβια, αλά στη χουντική επταετία πιάστηκε και στάλθηκα εξορία.

Αρκετά διηγήματα τοποθετούνται στη Λέρο, όπως το «Ένα πρόσωπο», όπου γίνεται λόγος για ένα «τρελάδικο», κι ο ήρωας μιλάει για τον φίλο του τον Μάικλ, τον ζωγράφο και τη σχέση του με τα πρόσωπα που ζωγραφίζει. Το διήγημα «Δωμάτιο 57», διαδραματίζεται σ’ ένα ξενοδοχείο και αναφέρεται στους Αλβανούς και στους μετανάστες, στους βομβαρδισμούς στο Ιράκ. Σε αυτό, υπάρχουν συγκινητικά επεισόδια με μια γυναίκα που θηλάζει το μωρό της, ένα πορτοφόλι με χρήματα και μια πράξη αλληλεγγύης του αφηγητή. Συγκινητική είναι και η ιστορία στο διήγημα «Αποχαιρετισμός», όπου γίνεται λόγος για κάτι ναυτικούς, ιδιαίτερα έναν δόκιμο αξιωματικό του εμπορικού ναυτικού, ο οποίος έχασε τη γυναίκα του στη διάρκεια της απουσίας του και κάποια στιγμή σκέφτηκε να φουντάρει στη θάλασσα και ν’ αυτοκτονήσει.

Στο διήγημα «Οι γρίλιες που δίνει το τίτλο της συλλογής, έχει ως πρωταγωνίστρια την Υακίνθη, μια ηλικιωμένη γυναίκα που επί χρόνια είχε τη διαχείριση ενός ξενοδοχείου. Ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα περιστατικά που έζησε σε αυτό είναι εκείνο που αφορά ένα ζευγάρι, το οποίο κατέλυσε κάποιαν άνοιξη στο ξενοδοχείο. Η περιγραφή μιας γιορτινής μέρας με παρέλαση στους δρόμους της επαρχιακής πόλης με την παρουσία του γιου της ηρωίδας είναι έξοχη.

 

Πέτρος Φούρναρης

 

Συμπερασματικά, τα διηγήματα της συλλογής έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για την φρέσκια ματιά του δημιουργού τους πάνω στα πράγματα. Αυτό που παρατηρεί ο αναγνώστης είναι το ότι εκείνα με τις λίγες σελίδες έχουν πολλά νοήματα κρυμμένα κάτω από τις λέξεις, ενώ τα πολυσέλιδα έχουν και παραπανίσια πράγματα που ίσως δεν χρειάζονται. Σίγουρα, ο Πέτρος Φούρναρης διαθέτει αφηγηματικές ικανότητες κάτι που πιθανότατα θα επαληθευτεί στο άμεσο μέλλον με τα καινούργια πονήματά του.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top