Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ο ήρωας και ο συγγραφέας του
18/03/2020, 11:08 πμ

Ο ήρωας και ο συγγραφέας του

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Κατερίνα Ανδριανάκη: “Casu consulto” Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, σελ. 200

 

Η Κατερίνα Ανδριανάκη που γεννήθηκε στην Καβάλα, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ, με σπουδές στη μουσική και την υποκριτική, είναι εκπαιδευτικός. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων. Το πρώτο της μυθιστόρημα, το Casu consulto (Τυχαίως εσκεμμένα), είναι πρωτότυπο και φιλόδοξο εγχείρημα. Πρέπει όμως να τονίσουμε εξαρχής πως με αυτό απευθύνεται σ’ ένα εκλεκτό και εκλεκτικό κοινό, δηλαδή είναι δύσκολο στο να κατανοήσει απολύτως ο αναγνώστης τις προθέσεις της.

Ας δούμε το κείμενο του οπισθόφυλλου, γραμμένο προφανώς από την ίδια: «Ένας λογοτεχνικός ήρωας θέλει να ορίσει τη μοίρα του και να αποδείξει στον διάσημο αλλά καταθλιπτικό συγγραφέα του ότι οι αναγνώστες έχουν ανάγκη από θετικά πρότυπα. Οι διαφορές τους όμως στον στίβο της γραφής φαίνονται από την αρχή αγεφύρωτες. Τα πράγματα θα ξεφύγουν από τον έλεγχο και οι συγκρούσεις τους θα πυροδοτήσουν την αιώνια πάλη του Καλού με το Κακό. Ο ήρωας εξαναγκάζει τον συγγραφέα να γράψει αντί για κείνον το νέο του μυθιστόρημα».

Είναι φανερό πως δεν έχουμε μπροστά μας ένα ρεαλιστικό αφήγημα, αφού ο αφηγητής δεν είναι κάποιος με σάρκα και οστά, κάποιος με όνομα, με επάγγελμα, με σκέψεις και συναισθήματα, όπως συμβαίνει με τα πρόσωπα των διηγημάτων και των μυθιστορημάτων. Στο πρώτο μέρος, ο ήρωας ενός μυθιστορήματος μιλάει για τον εαυτό του και για τον συγγραφέα του μυθιστορήματος. Στην ουσία, ο ήρωας μιλάει για το τι σκέφτεται ο συγγραφέας, πως ψάχνει τις εφημερίδες για να βρει ένα θέμα κατάλληλο να γίνει μυθιστόρημα.

Κάποια στιγμή, ο ήρωας, παρατηρώντας τον συγγραφέα στην αγωνιώδη προσπάθειά του να βρει θέμα και να το κάνει μυθιστόρημα, και διαβάζοντας τις σημειώσεις του, τις καταχωρημένες σ’ ένα τετράδιο, σκέφτεται πως από το να είναι το θύμα ενός εγκλήματος, ή ενός οικογενειακού δράματος, είναι προτιμότερο να παίζει το ρόλο του ντετέκτιβ, ο οποίος λύνει ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Τελικά, αποφαίνεται πως οι συγγραφείς που γράφουν καλά, γνωρίζουν ότι οι κατακτήσεις τους δεν ικανοποιούν μόνο εκείνους που ζουν στην εποχή τους. Γίνονται, προσθέτει, «το σκαλοπάτι για το αιώνιο χτίσιμο της σκέψης, για το μοιραίο άλμα προς την αθανασία του πνεύματος».

Στο δεύτερο μέρος, μιλάει ο συγγραφέας του μυθιστορήματος, ο οποίος αναφέρεται στη συγγραφή και τους ανθρώπους γύρω του, εκφράζει άποψη για τα γραπτά του. Όταν ήταν νέος, προσθέτει, ήθελε να εντυπωσιάσει και κατάφερε πολύ γρήγορα να μιλούν όλοι γι’ αυτόν και το ταλέντο του, τον στενοχωρούσαν όμως μερικοί, οι οποίοι τον συνέκριναν με τους διάσημους λογοτέχνες γονείς του. Επίσης, αναφέρεται και σε μια γυναίκα, την Εμμανουέλα, τη μούσα του. Έπειτα αφηγείται τη συνάντηση που είχε με τον ήρωά του στον οποίο ανήγγειλε πως είχε χάσει το ενδιαφέρον του γι’ αυτόν, πράγμα που ίσως τον οδηγούσε στο να βρει άλλον μυθιστορηματικό ήρωα πολύ διαφορετικό από εκείνον.

Στο τρίτο μέρος του μυθιστορήματος, γίνεται λόγος για την ιστορία, δηλαδή για την πλοκή. Εκεί, μαθαίνουμε για κάποιον Κενέ, μαύρο από την Αιθιοπία, που ασκεί το επάγγελμα του μέντιουμ. Ο συγγραφέας βάζει τον ήρωά του δίπλα στον Κενέ και ξαφνικά ο ήρωας σκέφτεται πως θα ήθελε να πάρει τη θέση του συγγραφέα, δηλαδή να γράψει ένα μυθιστόρημα με ένα έγκλημα. Σε μια συζήτησή τους, αυτός του λέει πως τον παράτησε η Εμμανουέλα και θα ήθελε να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.

 

Κατερίνα Ανδριανάκη

 

Δεν θα πούμε το τέλος του παράξενου μυθιστορήματος που τιτλοφορείται casu consulto. Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι η διαπίστωση πως η Κατερίνα Ανδριανάκη έχει τεράστιες λογοτεχνικές δυνατότητες, πράγμα που σημαίνει πως περιμένουμε το επόμενο πεζογραφικό της πόνημα –αυτή τη φορά το θέλουμε πιο απλό, πιο διαβαστερό, χωρίς αινίγματα οιουδήποτε είδους. Ο Μπόρχες ήταν σαφής στους φανταστικούς κόσμους που είχε πλάσει και ακριβώς γι’ αυτό αγαπήθηκε από τους αναγνώστες.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top