Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ένα what if για τον Τσε
03/07/2019, 11:45 πμ

Ένα what if για τον Τσε

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

«Η ζωή που ονειρεύτηκε ο Ερνέστο Γκ.» Ζαν Μισέλ Γκενασιά , Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς, Βάνα Χατζάκη, εκδόσεις Πόλις

 

Ο Ζαν Μισέλ Γκενασιά κατέθεσε ένα πρώτο δείγμα γραφής στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό με το υπέροχο μυθιστόρημα ‘’Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων’’, μια γλυκόπικρη ιστορία ενηλικίωσης στο Παρίσι που κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια. Ακολουθώντας μια διαφορετική διαδρομή αλλά με μερικά κοινά πρόσωπα στα δύο βιβλία του συνέχισε με μια ακόμη εξαιρετική δουλειά: ‘’Η ζωή που ονειρεύτηκε ο Ερνέστο Γκ.’’ (εκδόσεις Πόλις) έρχονται να σταθούν επάξια δίπλα στη λέσχη.

Αυτή τη φορά η ιστορία διαδραματίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία. Η τουλάχιστον εκεί διαδραματίζεται ο βασικός πυρήνας της. Χωρίς ιδιαίτερο κόπο με μια γρήγορη αβίαστη αλλά εξαιρετικά προσεγμένη γραφή ο Γκενασιά χτίζει ένα ολόκληρο οδοιπορικό στον 20ο αιώνα με κεντρικό πρόσωπο τον γιατρό Κάπλαν. Στην ουσία, το βιβλίο αποτελεί μια οικογενειακή saga που κάποια στιγμή αποκτά ένα ιδιαίτερο ξεχωριστό συμπρωταγωνιστή! Ο Γιόζεφ Κάπλαν, ένας εβραίος βιολόγος, βρίσκεται από την Πράγα στο Παρίσι όπου μετά από μια ζωή με γλέντια και γυναίκες, καταλήγει αυτό-εξόριστος για να γλιτώσει από τις δαγκάνες του Ναζισμού σε μια εσχατιά της Βόρειας Αφρικής. Από εκεί θα επιστρέψει στην Πράγα για να γίνει προβεβλημένος γιατρός του κομμουνιστικού καθεστώτος ή καλύτερα αρκετά έμπιστος ώστε κάποια στιγμή στο απομονωμένο σανατόριο που διευθύνει δέχεται με άνωθεν εντολές ένα άγνωστο αλλά σίγουρα υψηλό προσκεκλημένο. Αυτός δεν είναι άλλος από τον κακοπαθημένο Ερνέστο Γκεβάρα, τον θρυλικό Τσε. Κάπου εδώ αν και πλέον έχουμε μπει βαθιά μέσα στο βιβλίο μπαίνουμε στον κεντρικό πυρήνα της αφήγησης.

 

Jean Michel Guenassia

 

Ο Γκενασιά χρησιμοποιεί με ευφυή συγγραφικό τρόπο ένα υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο, τον ‘’Τσε’’ αλλά και την επίσης ιστορικά αποδεδειγμένη ‘’στάση’’ του στην πρώην ενιαία Τσεχοσλοβακία για να ανανήψει από τις τελευταίες πολεμικές δράσεις του στην Αφρική. Κάπου εδώ ο Γκενασιά καταθέτει τη δική του εκδοχή στην ιστορία του Τσε, ένα what if που στην ουσία μένει ημιτελές και στο βιβλίο αλλά και την άποψη ότι τελικά ακόμη και εμβληματικές μορφές επαναστατών μπήκαν στον ‘’πειρασμό’’ να ονειρευτούν μια διαφορετική ζωή. Η μυθοπλασία του Γκενασιά διατηρεί όλα τα στάνταρ της ‘’Λέσχης’’: Οίστρο, νοσταλγικό ύφος, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση στον αναγνώστη όταν πια με ένα άλμα στο χρόνο ο σχεδόν αιωνόβιος Κάπλαν ‘’γράφει’’ με τις αναμνήσεις και τη διήγησή του τον επίλογο του βιβλίου. Στη διαδρομή θα συναντήσουμε και μερικά πρόσωπα που γνωρίσαμε στην ‘’Λέσχη’’ αλλά το βιβλίο μπορεί πολύ εύκολα να διαβαστεί αυτόνομα ακόμη και από κάποιον που δεν είχε ιδέα για την πρώτη μεταφρασμένη στα Ελληνικά δουλειά του Γκενασιά. Τυπικά, παρότι εκδόθηκε αργότερα αποτελεί ένα prequel για τα κοινά πρόσωπα αλλά όπως αναφέραμε αυτό δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο στην όλη εξέλιξη. Ένα βιβλίο που ναι μεν διαβάζεται παρά το μέγεθος του εύκολα και γρήγορα λόγω της ροής του αλλά προσφέρει αρκετή ‘’τροφή’’ σε απαιτητικούς αναγνώστες έστω και αν αυτή τη φορά δεν χρησιμοποιείται για την αφήγηση η οπτική ματιά ενός πιτσιρικά αλλά του ώριμου γιατρού Κάπλαν.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top