«Ο ήρωας του Καλοκαιριού»
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //
Αυτό το Καλοκαίρι το θέμα είχε τη μεγαλύτερη σαφήνεια που είχε ποτέ θέμα στην εφημερίδα: «Ο ήρωας του Καλοκαιριού» είπε ο Στράτος Ταφλαμπάς, κι απ’ ότι διαπιστώσαμε και στην πράξη, δεν υπήρξε από κανένα αντίρρηση, αμφιβολία. Παρ’ ότι αυτός ο ήρωας του καθενός, στο Καλοκαίρι του καθενός, απ’ ότι αποδείχτηκε ήταν και μια άλλη εκδοχή, μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Τα διηγήματα που γράφτηκαν αποκλειστικά για το Έθνος και αναδημοσιεύονται στο fractal μοιάζουν σχεδόν με το δακτυλικό αποτύπωμα: σε εποχές που αλλάζει πλευρό η Ιστορία, ζητήματα όπως και ο ηρωϊσμός, γίνονται αλλιώς, όπως αλλιώς γίνεται κάθε τι το επαναστατικό, το γενναίο, το «αυταπόδεικτο», αν υπάρχει, και το «δεδομένο».
Το σίγουρο είναι ότι παρά τον ήρωά της – απ’ ότι διαπιστώσαμε- η ιστορία δεν υπήρξε κατ’ ανάγκη και ηρωϊκή. Συνήθως γεννιέται ο ήρωας σε μια αντηρωϊκή, όπως και σε μια αντιπολεμική, ιστορία.
«Θάρρος δεν είναι η απουσία φόβου, αλλά ο θρίαμβος εναντίον του» έχει πει ο Νέλσον Μαντέλα.
Και ο Τόμας Μαν στο βιβλίο του «Θάνατος στη Βενετία» θα διαπιστώσει σοφά: «Σχεδόν κάθε μεγάλο που υπάρχει, το χρωστά σ’ ένα “παρά τούτο”, σε μια πρόκληση ενάντια στα βάσανα και τις έγνοιες, τη φτώχεια, την εγκατάλειψη, τη σωματική αδυναμία, τα ελαττώματα, τα πάθη, τις χιλιάδες τα εμπόδια.
»Αν μελετούσε κανείς – θα επιμείνει- όλα τούτα τα πεπρωμένα και τόσα παρόμοια, σίγουρα θα παραδεχόταν πως δεν υπάρχει άλλος ηρωισμός, από τον ηρωισμό της αδυναμίας».
Έτσι και οι ήρωές μας, εκ των υστέρων, ήταν «όλοι εκείνοι που δημιουργούν στα ορόσημα της εξάντλησης, που λυγίζουν κάτω απ’ το βαρύ μόχθο, που είναι κιόλας τσακισμένοι και στέκουν, ωστόσο, ολόρθοι».
Το αποτέλεσμα, ωστόσο, 36 + δυναμωτικές, φωτεινές ακόμα και στα σκοτάδια τους, αισιόδοξες παρά την όποια τους έκβαση, στιβαρές ιστορίες.
Δημιουργοί τους, μεταξύ πολλών άλλων για να μη σας στερούμε την έκπληξη, και οι συγγραφείς Βασίλης Βασιλικός, Αλέξης Πανσέληνος, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Ανδρέας Μήτσου, Μάνος Κοντολέων, Αργυρώ Μαντόγλου, Μιχάλης Φακίνος, Δημήτρης Σωτάκης, Δημήτρης Στεφανάκης, Κώστας Αρκουδέας, Μαρία Γαβαλά, Μαρία Σκιαδαρέση, Γεράσιμος Δενδρινός, Φίλιππος Φιλίππου, Πέλα Σουλτάτου, Γιάννης Φαρσάρης, Κάπα Κάπα Μοίρης, Κατερίνα Καριζώνη, Διονύσης Μαρίνος, Κώστια Κοντολέων, Λουκία Δέρβη, Μάκης Πανώριος, Λίτσα Ψαραύτη, Λίζα Βάρβογλη, Μαρία Λαμπαδαρίδου- Πόθου, Κυριάκος Αθανασιάδης, Κωστής Γκιμοσούλης, Αγγέλα Γαβρίλη, Πέρσα Κουμούτση, Εύα Στάμου, Γιώργος Γλυκοφρύδης, Μαρία Ξυλούρη, Στέφανος Ξένος, Ελένη Χωρεάνθη, Άγγελος Χαριάτης, Κούλα Αδαλόγλου, Ντίνος Σιώτης, Τέσυ Μπάιλα, Μαρία Σούμπερ, Σοφία Δημοπούλου, Τζούλια Γκανάσου, Βαγγέλης Γαροφάλου, Δημήτρης Καρύδας και πολλοί πολλοί άλλοι.
Το αποτέλεσμα, δραματικές, κωμικές ή αισθηματικές, ρεαλιστικές, σουρεαλιστικές, καθημερινές ή υπερβατικές ιστορίες, αγαπημένες συγγραφικές φωνές και καινούργιες πολλά υποσχόμενες άλλες. Κοινή συνισταμένη μια διαπίστωση που μας έρχεται, και καλά κρατεί, από τον Βίκτωρ Ουγκώ: «Το να πέσεις δεν είναι τρομερό, το να μη θέλεις όμως να σηκωθείς είναι ολέθριο», να καθιστά εν δυνάμει ήρωα τον καθένα μας και μια, επίσης, αλήθεια αιώνων: «Πάντα κάτι φαίνεται αδύνατον, μέχρι να πραγματοποιηθεί». Ας έχουμε, λοιπόν, για στόχο μας αυτό το υπό πραγμάτωση αδύνατον και Καλό «ηρωικό» – όπως το βλέπει κανείς αυτό το «ηρωικό», υπέροχο ελληνικό Καλοκαίρι.
Οι 36 συγγραφείς ιστορίες δημοσιεύθηκαν στο Έθνος της Κυριακής σε έξι αντίστοιχα ένθετα με τον τίτλο «Οι ήρωες του Καλοκαιριού».
-
«Κλείστο το ρηµάδι να µιλήσουµε» // του Βασίλη Βασιλικού
-
«Ανεμοστρόβιλος Ζωίτσα» // του Μιχάλη Φακίνου
-
«Μαμά σαν ζώο, σαν φυτό, και σαν σταχτοδοχείο» // της Φωτεινής Τσαλίκογλου
-
«Never Is A Promise» // του Γιώργου Γλυκοφρύδη
-
«Το κόκκινο μπουφάν» // της Εύας Στάμου
-
«Σαν τους κόκκους του αλατιού» // του Νίκου Χρυσού
-
«Η κόντρα» // του Αλέξη Πανσέληνου
-
«Μια ζωή για τρεις» // της Αργυρώς Μαντόγλου
-
«X+B για πάντα» // της Λουκίας Δέρβη
-
«Η γάτα, η Κιμ και το ναυάγιο » // του Φίλιππου Φιλίππου
-
«Η Γαλάτεια και η έρημος» // του Κώστα Αρκουδέα
-
«Η επίθεση» // της Μαρίας Γαβαλά
-
«Τιτίκα» // του Μάνου Κοντολέων
-
«To σποράκι» // της Κατερίνας Καριζώνη
-
«Δεύτερος Χειμώνας» // του Δημήτρη Σωτάκη
-
«Μικρός Ήρωας» // της Μαρίας Σκιαδαρέση
-
«Για το καλό μας» // της Τζούλιας Γκανάσου
-
«Η τελευταία φορά» // του Κάπα Κάπα Μοίρη
-
«Το χωριό των κουφών» // του Ανδρέα Μήτσου
-
«Η Κρος δεν μένει πια εδώ» // του Δημήτρη Καρύδα
-
“Θα μείνω…” είπε μόνο. // της Κώστιας Κοντολέων
-
«Ο ήρωάς μου είσαι εσύ» // του Κωστή Γκιμοσούλη
-
«Το νερό της ζωής» // της Λίζας Βάρβογλη
-
«Το νεράντζι ήρωας» // της Πέλας Σουλτάτου
-
«Ο μικρός αθώος Νώε» // της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου
-
«Σέπει και τα γερά» // του Γιάννη Φαρσάρη
-
«Άρκτος» // του Κυριάκου Αθανασιάδη
-
«Το καλοκαιρινό Αγόρι» // του Μάκη Πανώριου
-
«Λαμπρό φως» // της Ευγενίας Μπογιάνου
-
Η «Σκουριασμένη κονσέρβα» και η «Ζυμαρένια κούκλα» // του Γιώργου Μανιώτη
-
«Κρόουλ» // της Λίτσας Ψαραύτη
-
«Διθέσιο κανό» // του Γεράσιμου Δενδρινού
-
«Είσαι ο ήρωάς μου» // του Δημήτρη Στεφανάκη
-
«Ο πίνακας» // του Διονύση Μαρίνου
-
«Σε ζωντανή σύνδεση» // της Αγγέλας Γαβρίλη
-
«Σώχωρα» // της Μαρίας Ξυλούρη
-
«Διακοπές με ήρωες του καλοκαιριού» // του Ντίνου Σιώτη
-
«Καλοκαίρι» // της Μαρίας Σούμπερτ
-
«Αύριο θα είναι μια ίδια μέρα» // της Κούλας Αδαλόγλου
-
«Το πρώτο μπάνιο» // της Σοφίας Δημοπούλου
-
«Το παιχνίδι με τον φανταστικό φίλο» // της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου – Πετράκη
-
«Τζέραλντ, 25 καλοκαίρια μετά» // της Πέρσας Κουμούτση
-
«Ένας αδόκητος θάνατος» // της Ελένης Χωρεάνθη
-
«Η ζωή μπροστά» // του Στέφανου Ξένου
-
«Η τελευταία κίνηση του χορευτή» // της Τέσυς Μπάιλα
-
«Το καλοκαίρι του Αντώνη στην πλατεία» // του Άγγελου Χαριάτη
-
«Το πρώτο βήμα» // του Δημήτρη Βαρβαρήγου