Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Συνομιλώντας με το ερωτικό ποιητικό υποκείμενο
22/10/2019, 10:50 μμ

Συνομιλώντας με το ερωτικό ποιητικό υποκείμενο

Γράφει ο Γιώργης Χαριτάτος // *

 

«Διαστάσεις του χωροχρόνου», Σωτήρης Βαρνάβας, Γαβριηλίδης-2018

 

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Σωτήρη Βαρνάβα, με τίτλο Διαστάσεις του χωροχρόνου, συνιστά μια πορεία προς την υπαρξιακή αναζήτηση. Με κεντρικούς ορίζοντες την επιστροφή στις ρίζες της ιθαγένειας, την ανθρωπογεωγραφία του σώματος, την αυτοαναφορική γραφή με σκοπό τη συνομιλία με το ερωτικό ποιητικό υποκείμενο, τις συχνές αναφορές στο φως και τη συμπαντική διάσταση που προσλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής, ο αφηγητής συγκινείται ή συγκινεί, στοχάζεται, προκαλεί λυρικές αγωνίες χωρίς εξάρσεις, αλλά και συνειρμικές αποτυπώσεις της ευαισθησίας της μνήμης. Εμφανής είναι η συνομιλία με προκατόχους του, άλλοτε μέσα από τον παρωδιακό τόνο που αποκτούν οι στίχοι του κι άλλοτε μέσα από έναν «γλαφυρό» διακειμενικό μετασχηματισμό. Η βιωμένη εμπειρία, οι πληγές της Ιστορίας, η ρευστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, η πολλαπλότητα των αναγνωστικών ερμηνειών που προκαλεί ο ίδιος ο αφηγητής με τα χάσματα που ηθελημένα φαίνεται πως δημιουργεί, η μνημονική διαχείριση του χωροχρόνου, οι συμπαντικές προσλαμβάνουσες, αλλά και η δημιουργία απλών και καθημερινών στιγμών, που απορρέουν από την ανθρώπινη κοινωνική πραγματικότητα συστήνουν ένα κολάζ ετερόκλητων στοιχείων, τα οποία, ωστόσο, λειτουργούν ενωτικά, σαν να στερεώνουν λόγω της πολυδιάστατης ερμηνείας τους τα τμήματα ενός ποιητικού ψηφιδωτού, που η συνολική του αποτίμηση αναβαθμίζεται από τα μέρη από τα οποία απαρτίζεται.

 

Σωτήρης Βαρνάβας

 

Τα υλικά του είναι γνωστά, όπως σχεδόν όλα τα θέματα από καταβολής της ποίησης. Κι όμως, αποκτούν μιαν ιδιαίτερη διάσταση, δραστηριοποιούν την αναγνωστική προσέγγιση και συμβάλλουν στην προσωπική μας «επιστροφή» στην ευτοπία του παρελθόντος, στα αρώματα που απορρέουν από τις φλούδες των δέντρων, στον ήχο του τροχού, με τον οποίο ο ποιητής «τροχάει τις ώρες του», στη λεπτότητα της κλωστής που ορίζει το αιώνιο ταξίδι ενός χαρταετού, στις αναμνήσεις του φωτός, στους ψιθύρους, στην απαλότητα του γυναικείου δέρματος, στο γαλάζιο των παιδικών μας χρόνων, στο θαλασσινό τοπίο, στη διαπολιτισμικότητα που γεννιέται μέσα απ’ τους ήχους της καμπάνας και από τους τουρκικούς μιναρέδες στους δρόμους της Λευκωσίας, στις μυρωδιές των οστρακοειδών, στη μυρωδιά του γνήσιου σταφυλιού και της αυθεντικής ρακής, στη μυθική Ιθάκη.

 

 

* Ο Γιώργης Χαριτάτος είναι υποψήφιος δρ Κλασικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Πατρών

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top