Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Σαν αρχαίος ηλιολατρικός σοφός»
31/10/2023, 9:25 μμ

«Σαν αρχαίος ηλιολατρικός σοφός»

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

 

 

Δημήτρης Οικονομίδης, «Ποίηση ΙΙΙ (Επίλογος-Λέξη-Γη μονάχη)», εκδόσεις ΕΝΥΠΝΙΟ / Σειρά ΔΙΑΥΓΗ ΟΝΕΙΡΑ, Αθήνα Απρίλιος 2023, σελ. 48

 

Ψυχίατρος δεινός, εναλλακτικός ψυχοθεραπευτής, αντισυστημικός θα έλεγα, ο Δημήτρης Οικονομίδης ποιητής (κυρίως) διαλέγει να αυτοπαρουσιαστεί δια τού Δελτίου Τύπου που δίνει ο εκδότης του:

 

Έν’ αγόρι μικρό τοσοδούλι

Στων γονιών το κρεβάτι απλώνει

Το κεφάλι στη μία και τα πόδια στην άλλη

γωνιά· και τα χέρια φτερά.

Είν’ ο κόσμος δικός του

Η ζωή, η χαρά,

η δροσιά και το γέλιο

Και τα άλλα παιδιά.

 

[Από την έκδοση]

 

Πέρα όμως από τις προθέσεις είναι το βαθύ υποσυνείδητο που κυλάει ανενόχλητο κάτω από τις ρυτιδιασμένες (ή αρυτίδωτες) ποιητικές γραφές μας.

Η ποίηση μάς προδίδει πάντα, ακόμα κι όταν είμαστε πιστοί εραστές και θεράποντές της. Ειδικά τότε…

Ολιγόστιχη γραφή, χωρίς περιεχόμενα. Αρχίζει από τον επίλογο, σαν αρχαίος ηλιολατρικός σοφός που στροβιλίζεται και καταγράφει το μετάξι των ημερών του βουστροφηδόν, όχι για να το ξαναβρεί, αλλά έτσι, επειδή είναι ο μόνος τρόπος να υπάρχεις στο σηροτροφείο τού κόσμου.

Δεν είναι εξαρτημένος από το φαίνεσθαι, δεν είναι εθισμένος από τη γραφή, δεν καθρεφτίζεται ως Νάρκισσος στο ποτάμι τού Χρόνου, στέκεται εκεί, με τα γυαλάκια του, λυμφατικός… και μας κοιτάει που τον κοιτάμε.

Ένας καινούργιος, προσωπικός αλλά κι διυποκειμενικός τρόπος τού οράν τε οράσθαι είναι ετούτη η περιπέτεια που λίγοι/λίγες/λίγα καταφέρνουμε να μην εγκλωβιστούμε, σαν έντομα στον ιστό τής δαιμόνιας αράχνης.

 

Δημήτρης Οικονομίδης

 

«Εάν είναι να κολλήσεις στην κινούμενη άμμο, φύγε!!!», μοιάζει σαν να λέει ο εχέφρων ποιητής μέσα από τις καλοτυπωμένες σελίδες αυτού τού κρυπτικού βιβλίου, γραμμένου σε έναν κώδικα που δεν είμαστε σίγουροι πάντα πως κατέχουμε.

Είναι τόσο «αρχιτεκτονική» κι αρχιτεκτονημένη η μακροδομή του που δεν τολμώ να μεταφέρω αποσπάσματα εδώ.

Στην Υψηλή Ποίηση μορφή, τελειοθηρία, περιεχόμενο συνάπτουν νευρώνες ανθεκτικούς στη φθορά και ξεγελούν τον φόβο τού θανάτου που και αφανισμός λογιάζεται από τους σύγχρονους πραγματιστές.

Όσο για το ΠΝΕΥΜΑ, ο ευρών ανασκολοπισθήσεται από τον Μινώταυρο που τραβάει την άλλη άκρη από τον μίτο μιας Αριάδνης ποδηγετημένης.

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top