Fractal

Ο συναισθηματικός λαβύρινθος του Αργύρη Χιόνη

Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης //

 

Αργύρης Χιόνης, “Η πολιτεία Λαβύρινθος και άλλες αθησαύριστες ιστορίες”, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2020.

 

Ο Αργύρης Χιόνης είναι γνωστός κυρίως ως ποιητής και λιγότερο ως συγγραφέας. Εντούτοις, το συγγραφικό του έργο είναι εξίσου αξιόλογο με την ποιητική του δημιουργία, όπως φαίνεται και στη μικρή συλλογή  διηγημάτων «Η πολιτεία Λαβύρινθος και άλλες αθησαύριστες ιστορίες». Όπως αναφέρει ο επιμελητής της έκδοσης Κυριάκος Ραμόλης κάποια από τα διηγήματα είχαν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ άλλα βρέθηκαν στο Αρχείο Αργύρη Χιόνη και σε βιβλιοθήκες. Η παρούσα έκδοση, σύμφωνα πάντα με τον Κυριάκο Ραμόλη, περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες διηγημάτων: αυτοβιογραφικά, «καθαυτό» διηγήματα και πορτρέτα ομοτέχνων.

Η δύναμη της πένας του Χιόνη αιχμαλωτίζει από τη πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ο οποίος έλκεται από την αμεσότητα της γραφής, το γλαφυρό ύφος και τον ποιητικό βηματισμό της γραφής. Αναμφίβολα πρόκειται για ποιητικά κείμενα με ύφος πρόζας, καθώς οι περιγραφές γίνονται εικόνες, οι οποίες διαδέχονται η μια την άλλη. Εδώ ας μιλήσει ο ποιητής-συγγραφέας, o οποίος σε συνεντεύξεις του είχε εκφράσει την άποψή του για την ποίηση: «Η ποίηση είναι ένα είδος παραμυθίας, καθώς απαλύνει και γλυκαίνει τον πόνο στον άνθρωπο», «Η ποίηση δεν έχει να κάνει με τον ορθό λόγο. Η ποίηση απελευθερώνει την φαντασία και το συναίσθημα», «Η ποίηση δίνει την εγκράτεια, την αυτάρκεια, την οικονομία στο λόγο και στις ανάγκες μας». Ο ίδιος ο ποιητής αναφέρει ότι το έργο του χαρακτηρίζεται από έναν ηρωικό πεσιμισμό, όπου ενώ ο θάνατος είναι δεδομένος, εντούτοις ο άνθρωπος αντιδρά και αγωνίζεται. Οι επιρροές του οφείλονται στον μηδενισμό του Καζαντζάκη, του Μπέκετ και του Καμύ, οι οποίοι με τη σειρά τους εμπνεύστηκαν από τον νιτσεϊκό μηδενισμό.

Όλα αυτά τα στοιχεία μπορούν να αναζητηθούν στην παρούσα συλλογή, στην οποία ο Χιόνης είναι πάνω απ’ όλα αυτοβιογραφικός.  Οι εμπειρίες στο εξωτερικό, η παιδική αυλή, ο παιδικός έρωτας, τα «περίεργα» ποιήματα του Ηράκλειτου δικής του έμπνευσης (χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Καμιμούρα Γιουτάκα), η λογοτέχνης Ζυράννα Ζατέλη, η αστυνομική ιστορία, κ.λπ., δεν είναι τίποτε άλλο από βιωματικές ψηφίδες του συναισθηματικού του κόσμου και των υπαρξιακών του αναζητήσεων. Μεταιχμιακός λογοτέχνης ο Χιόνης «φλερτάρει» μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, ρεαλισμού και ρομαντισμού, ενώ ο μελαγχολικός του λυρισμός λειτουργεί ως μουσικό χαλί για τον αναγνώστη.

Εν κατακλείδι, θα λέγαμε ότι ίσως ο τίτλος της ποιητικής συλλογής «Ό,τι περιγράφω με περιγράφει» (εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 2011) απηχεί την κοσμοθεωρία του Αργύρη Χιόνη και το έργο του.

 

Αργύρης Χιόνης

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top