Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Διασκεδάζοντας τον βαρκάρη
26/09/2023, 8:11 μμ

Διασκεδάζοντας τον βαρκάρη

Γράφει η Σοφία Σκλείδα // *

 

 

Αριστοτέλης Φράγκος «Ο βαρκάρης του Αχέροντα», εκδ. Ωρίωνας, 2017

 

Ο Αριστοτέλης Φράγκος με την εν λόγω ποιητική συλλογή μας καλεί να βιώσουμε  ένα ευφάνταστο και συναρπαστικό ταξίδι, αυτό της ουσιαστικής και βαρύτιμης ζωής, του θεατρικού έργου της ίδιας του της ύπαρξης και των ρόλων που ο ίδιος έχει επιλέξει για να την πλαισιώσει. Καλούμαστε να κάνουμε τον απολογισμό της, να πάρουμε αποφάσεις, να αναθεωρήσουμε απόψεις, να τιμήσουμε και να σηκώσουμε το λάβαρο και το Σταυρό της θνητής φύσης μας. Μας προσφέρει απλόχερα «την αλήθεια του», υμνώντας «το αψιμυθίωτο της ψυχής του» και τελικά, μας συνεπαίρνει με τις έξοχες περιγραφές του μεγαλείου της φύσης και “της μελίρρυτης δοξολογίας των  συγγραφικών  αηδονιών των στίχων του”.
Ακριβώς εκεί είναι που ξορκίζει το μίσος με μύρο καλοσύνης και μοιράζει με το πρότυπο της ζωής του “αντίδωρο αγάπης στους συνανθρώπους του”.
Η αδέκαστη και ασυμβίβαστη προσωπικότητά του δεν εξαγοράζεται από την ακόρεστη βουλιμία της ματαιοδοξίας, ούτε από το ξεπούλημα των ηθικών αρχών, αλλά υποτάσσεται μόνο στη θεία μεγαλοσύνη.
Με βαθιά ευαισθησία και κοινωνική ενσυναίσθηση  διερωτάται για την έλλειψη αγάπης, καλοσύνης και σεβασμού στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε. Ανησυχεί  για “τη διακορευμένη γη μας” και την ματωμένη Άνοιξη από τη μωρότητα της σκέψης μας, την απληστία  και την ανομία των πράξεών μας, αφού, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει στο έξοχο ποίημα του “Ακατοίκητοι άνθρωποι”: Ευνουχίσαμε την καρδιά/Να μην αισθάνεται την αγάπη/Στειρώσαμε το μυαλό/ Να μην σκέπτεται την αγάπη/Αμβλώσαμε τη μνήμη/ Να μη θυμάται την αγάπη.

Ο συγγραφέας πασχίζει με την ποιητική του γραφίδα να σπείρει στον πλανητικό κόσμο ψήγματα αλληλεγγύης, ειρήνης, χαράς, πνευματικής ανέλιξης.
Τα πολλαπλά ρητορικά ερωτήματά του, διάσπαρτα στο έργο του, κεντρίζουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, προβληματίζουν και καλούν για επαγρύπνηση και ψυχική εγρήγορση. Παραινετικά και σχεδόν ικετευτικά, προτρέπει να “αναστήσουμε τα νεκρωμένα αισθήματά μας φυλακίζοντας τα θηρία της ζούγκλας μας”, και να αναγεννηθούμε στα γαλανά κύματα της θαλασσινής αύρας και στις δονήσεις των κυμάτων της, που ανανεώνουν τις συμβάσεις με το κοινωνικό γίγνεσθαι και το ζην.

Το ύστατο αντίο θα το πει μόνο όταν θα έχει αποσπάσει τη συγχώρεση από όσους θεωρεί ότι συνειδητά ή ασύνειδα, ίσως έχει αδικήσει, γεγονός που μαρτυρά περίτρανα την\ βαθιά εσωτερικότητά του, την πίστη του, που αν και δοκιμάζεται, ανθίσταται, και την ανώτερη πνευματική του ανάπτυξη, μέσω της προσωπικής ενδοσκόπησης, της αυτογνωσίας, της ανήσυχης φύσης του και της αναγνώρισης των περιορισμών της.

 

Αριστοτέλης Φράγκος

 

Χαρακτηριστικά αναφέρει:

«…Τα δάκρυα της βροχής/ ξεδιψούν τη γη/Τα δάκρυα της ψυχής/ ξεδιψούν τη συγνώμη…»

Γι’ αυτό, αναθεωρώντας τα γεγονότα του χθες και ελπίζοντας στη γενναιοδωρία του αύριο “κρεμάει στο στήθος φυλαχτό  για να διώχνει τις βασκανιές και τους πειρασμούς της ξενιτιάς που τον αποπροσανατολίζουν να σιμώσει στη δική του Ιθάκη, διασκεδάζοντας θυμοσοφικά “τον βαρκάρη του Αχέροντα” .

Και όπως πολύ σωστά υποστήριξε ο αρχαίος  Φιλόσοφος Πλάτων (427-347 π.Χ.),

“Ο εντός της ψυχής προς αυτήν διάλογος… επωνομάσθη διάνοια”

 

 

* Η Σοφία Σκλείδα είναι Φιλόλογος, Συγγραφέας, Αντιπρόεδρος – Υπεύθυνη για τα Πολιτιστικά Θέματα της Ζακυνθινής Εστίας Πολιτισμού Αθήνας, Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Επιτροπής Κρίσης Νέων Μελών

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top