Επιστήμη και ανθρώπινο δράμα
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
Federico Axat «Αμνησία», Μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 432
«Αυτό υποψιαζόμαστε. Μυστικές αποστολές που θα μπορούσαν να εκτελούνται και έπειτα να σβήνονται από το μυαλό των εκτελεστών τους, εντοπισμός μαρτύρων- κλειδί, υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται και είναι κάτοχοι ζωτικής σημασίας πληροφοριών. Η ασφάλεια μιας κυβέρνησης θα ήταν ακόμα υψηλότερη. Κι αυτό χωρίς να αναφέρει κανείς τους αιχμαλώτους πολέμου με μυστικές και σημαίνουσες πληροφορίες. Θα ήταν λυπηρό αυτή η δύναμη να περάσει στα χέρια των εχθρών μας».
Ο Federico Axat γεννημένος μόλις το 1975 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα με σπουδαία καριέρα στον κλάδο των επικοινωνιών, φανατικός αναγνώστης του Στίβεν Κίνγκ και θαυμαστής της Χάισμιθ που ξεκίνησε να γράφει από πλήξη μετά τη μεγάλη και διεθνή επιτυχία της «Τελευταίας Εξόδου» [μεταφράστηκε σε 35 γλώσσες και ετοιμάζεται η κινηματογραφική της μεταφορά] επανέρχεται και η «Αμνησία» του είναι εξίσου αν όχι ακόμα πιο εντυπωσιακή και σημαντική.
Κι όμως όλα στην ιστορία του ξεκινούν στην αρχή τόσο… προσωπικά, αυστηρά ιδιωτικά. Ο Τζον, που προσπαθεί να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ ξυπνά στο σαλόνι του με μια νεκρή κοπέλα. Ο αδελφός του ο Μαρκ, ο άνθρωπος στον οποίο καταφεύγει πάντα από τα παιδικά του χρόνια τον πείθει να θάψουν την κοπέλα στο δάσος αλλά στη συνέχεια όλα θα εξελιχθούν διαφορετικά: το πτώμα της κοπέλας θα εξαφανιστεί, όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί της θα έχουν μυστηριώδη ατυχήματα, η επιτυχημένη επιχείρηση του Μαρκ θα είναι προς πώληση, το παρελθόν του Τζον ξαφνικά επιστρέφει, η αρρώστια της μητέρας, η ευθανασία και αυτοκτονία του πατέρα, κι εκείνο το μυστηριώδες φάρμακο που προκαλεί την αμνησία και το ενδιαφέρον των πάντων, CIA, μυστικές υπηρεσίες, τυχοδιώκτες, τυχαία εμπλεκόμενοι, κάνουν την ιστορία να μοιάζει ως κινούμενη άμμος.
Στο μεταξύ ο ανθρώπινος παράγοντας, οι οικογενειακές, ερωτικές και αδελφικές σχέσεις εντείνουν την σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και στην επιστήμη που δεν σταματά μπροστά σε τίποτα, δεν έχει τίποτα να σε σεβαστεί και να σκεφτεί.
Federico Axat
Ο Federico Axat αποδεικνύει ότι συχνά ο μαθητής ξεπερνά το δάσκαλο, είναι μοναδικός στο παιχνίδι της παραπλάνησης, παίζει στα δάχτυλα το υπαρξιακό δράμα, στήνει λαβυρίνθους μυστηρίου αποδεικνύοντας ότι στη ζωή όλα είναι φράκταλ, δηλαδή αλληλένδετα κατά κάποιον τρόπο, ακόμα και τα πλέον απίστευτα, κατ’ αρχάς στήνει το ασύνδετο παζλ του και στο τέλος εφαρμόζει τα πάντα στην εντέλεια, κι είναι να απορείς πώς και δεν το βρήκες! Αλλά όπως ήδη έχει γραφτεί «η πλοκή του είναι σατανικά δομημένη».
Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Το νυφικό ήταν τριανταφυλλί. Κι ήτανε πάνω από το γόνατο”
Της Ελένης Χωρεάνθη // Το νυφικό ήταν τριανταφυλλί. Κι ήτανε πάνω από το γόνατο Ποίηση Υακίνθη * Ωδή για φίλο που “έφυγε” νωρίς Ήρθε αργά μες την επώδυνη οικειότητα των λογισμών φορώντας το ερωτικό της ένδυμα κι
Περισσότερα -
Η έννοια του Κακού
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Κυριάκος Μαργαρίτης «Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών», Εκδ. Ψυχογιός 2012 Το λογοτεχνικό θρίλερ είναι ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος που ανθίζει τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, γι’ αυτό και το
Περισσότερα -
Γεβγκένι Γεφτουσένκο ( 1932 – 1.4.2017 )
Επιμέλεια- ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης // Γεβγκένι Γεφτουσένκο ( 1932 -1.4.2017 ) θάρρος Eίσαι ένας άνθρωπος θαρραλέος, μου λένε. Έ λοιπόν όχι. Δεν είμαι. Ποτέ το θάρρος δεν ήταν η αρετή μου. Μόνο που πάντα νόμιζα πως
Περισσότερα -
Κώστας Αρκουδέας: «Κάθε απώλεια μας διδάσκει να εκτιμάμε το δώρο της ζωής. Πολλά κρυμμένα διδάγματα κατασταλάζουν μέσα μας»
Συνέντευξη στη Νιόβη Ιωάννου // * Ακάματος εκφραστής του λόγου ο Κώστας Αρκουδέας δεν παραλείπει να αφήνει κάθε φορά κι σπουδαίο έργο στο βωμό της ελληνικής γραμματείας. Τελευταίο του μυθιστόρημα «Το χαμένο Νόμπελ» μια αληθινή ιστορία. -Θα
Περισσότερα -
Μαρία Ανδρικοπούλου: η δύναμη της μουσικής
Συνέντευξη στην Έλενα Νταβλαμάνου // Γνωστοί και λιγότερο γνωστοί μύθοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού συναντούν τη μουσική! Ένα βιβλίο που προσεγγίζει την ελληνική μυθολογία με τρόπο γοητευτικό και χιουμοριστικό. Δέκα όμορφοι μύθοι, απολύτως τεκμηριωμένοι, και πλημμυρισμένοι με
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ἐγκατάλειψη” | “Ὁπλοχρησία” | “Ἐπινόηση”
Γράφει ο Μηνάς Θεοδώρου // * Ἐγκατάλειψη (στήν θέα γυναίκας μέ κλαμένα μάτια ἕνα βροχερό, φθινοπωρινό πρωινό) Τό πρωτοβρόχι σμίλεψε δάκρυ στό πρόσωπό της ἤ μήπως ἦταν ἀποτέλεσμα τριγμοῦ, ἀπώλειας, κάποιας καταστροφῆς; Μᾶλλον ἕνα
Περισσότερα -
Η πριγκίπισσα των ημερών μας
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Μαρία Γουλή «Η Πριγκίπισσα και το μπιζέλι», Εκδόσεις Σοκόλη «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι» είναι ένα θεατρικό έργο για παιδιά βασισμένο στο ομότιτλο παραμύθι στου Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Συγγραφέας: Mαρία Γουλή. Εκδόσεις: Σοκόλη.
Περισσότερα
