Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Κλασική μαθηματική φαντασία
12/01/2022, 1:16 πμ

Κλασική μαθηματική φαντασία

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

«Ιστορίες μαθηματικής φαντασίας», Άρθουρ Κλαρκ, Λάρι Νίβεν, Γκρέγκορι Μπένφορντ, Ρόμπερτ Χάινλαϊν, Ρούντι Ράκερ, Γκρεγκ Ίγκαν, Μάρτιν Γκάρντνερ, Άρμιν Γιόζεφ Ντόιτς, Χένρι Γκρος, Τζορτζ Ζιμπρόφσκι και Άλφρεντ Μπέστερ , Μετάφραση: Χριστόδουλος Λιθαρής, Πρόλογος: Τεύκρος Μιχαηλίδης, εκδ. Αλεξάνδρεια

 

Το θεωρητικό πρόβλημα και ερώτημα σε μια κατ’ εξοχή ειδικευμένη ανθολογία διηγημάτων είναι αν και κατά πόσο ο αναγνώστης  είναι εξοικειωμένος με το είδος που αφορά. Στην προκειμένη περίπτωση μπορώ να πω ότι ήμουν αρκετά διστακτικός όσον αφορά στην ανάγνωση του βιβλίου ‘’Ιστορίες μαθηματικής φαντασίας’’ (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) επειδή οι σχέσεις μου με τα προχωρημένα μαθηματικά είναι μάλλον φρικτές! Παρόλα αυτά μπορώ να διαβεβαιώσω όποιον έχει τους ίδιους δισταγμούς ότι το βιβλίο είναι εύκολα ή σχετικά εύκολα προσβάσιμο ακόμη και σε…. ομοιοπαθείς που τα μαθηματικά δεν τους ταιριάζουν ή τους…. τρομάζουν!  Ο λόγος έγκειται κυρίως στην πολύ προσεγμένη επιλογή των διηγημάτων που συνθέτουν τη συλλογή από τον επιμελητή Χριστόδουλο Λιθαρή. Πέραν των διευκρινιστικών και διαφωτιστικών κειμένων τόσο από τον ίδιο (για μια πρώτη προσέγγιση και γνωριμία με τους συγγραφείς), όσο και από τον πρωτοπόρο του είδους στη χώρα μας τον Τεύκρο Μιχαηλίδη τα διηγήματα στην πλειοψηφία τους συνθέτουν ένα πολύ δελεαστικό αναγνωστικό μωσαϊκό. Τα περισσότερα ανήκουν στα λεγόμενα κλασικά του είδους και ορισμένα φλερτάρουν με άλλα είδη όπως η φαντασία ή η επιστημονική φαντασία. Προφανώς και δεν περιμένει κάποιος σε μια συλλογή  με πολλές ετερόκλητες γραφές και συγγραφείς που προέρχονται από διάφορες εποχές να είναι όλα τα διηγήματα ισοβαρή. Και δεν είναι…

Δεν χρειάζεται ειδική γνώση ή κατάρτιση για να προσεγγίσει κάποιος διηγήματα για ένα σπίτι με τέσσερις διαστάσεις, να φανταστεί τη Γη σαν ένα εύπλαστο μετακινούμενο κύβο η ένα ανθρώπινο υπολογιστή στο διάστημα. Το κλασικό στο είδος του ‘’ένα τραίνο που το έλεγαν Μέμπιους’’ νομίζω ότι είναι το κορυφαίο κομμάτι της συλλογής.  Στο σκέλος της γραφής ισχύει περίπου το ίδιο με την επιλογή των διηγημάτων. Ποικίλες μορφές γραφής, ορισμένες μοιάζουν παρωχημένες, άλλες περισσότερο ‘’τεχνοκρατικές’’ και λιγότερο λογοτεχνικές, ορισμένες ακουμπάνε πολύ ομαλά και χωρίς προβλήματα τόσο στη λογοτεχνία όσο και στην επιστήμη. Γενικά, μια συλλογή που ορισμένα σημεία τους θα ξενίσουν ή θα δυσκολέψουν τους λιγότερο μυημένους αλλά συνολικά κρατάει το αναγνωστικό ενδιαφέρον λόγω της εξέλιξης και της μορφής των περισσότερων διηγημάτων.

 

Τεύκρος Μιχαηλίδης

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top