«Το καθ’ αυτό desideratum αυτής τής έρευνας είναι η Αυτογνωσία (εθνική και δια αυτής η ατομική)»
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Αικατερίνη Π. Δεμέστιχα, «Η Θεατρική ζωή, κίνηση και δραστηριότητα στην Αθήνα του 1901: Οι παραστάσεις», εκδόσεις Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε., Αθήνα 2021, σελ. 588
Από τους πρώτους αριστούχους αποφοίτους τού νεοσύστατου τότε (1990) Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τής Φιλοσοφικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών, η μετέπειτα αριστούχος διδάκτωρ τού ιδίου Τμήματος Αικατερίνη (Κατερίνα) Π. Δεμέστιχα είχε ευθύς εξαρχής την υπομονετική εργατικότητα τού μυρμηγκιού χωρίς τα συνήθη πετάγματα (δίκην τζιτζικιού) των άλλων μετεφήβων.
Αυτή η οιονεί επιστημονικότητα την διέκρινε (και την διακρίνει ακόμα, είκοσι οκτώ συναπτά έτη μετά από το 1994).
Πώς αλλιώς εξηγείται αυτό το πολύτιμο ερευνητικό μεταδιδακτορικό έργο που θα της χάριζε αυτοδικαίως μια θέση διδάσκοντος σε κάθε θεατρολογική σχολή τής ευνομούμενης χώρας μας (σε κάθε ευνομούμενη και αξιοκρατική χώρα);
Καταλογογράφος, αρχειοθέτις με έντονο κριτικό πνεύμα και αξιοσημείωτη διάκριση αναγνωρίσεως κάθε τι πλαστού (ή παραχαραγμένου) από το αυθεντικό, η συγγραφέας αυτού του ευανάγνωστου πονήματος ξεναγεί τον αναγνώστη σε μιαν άγνωστη εν πολλοίς πνευματική εποχή, όπου η πολιτισμική περιρρέουσα ατμόσφαιρα συμφύρεται με ιστορικά δεινά και εθνικές πληγές αλήστου μνήμης.
Η αφηγηματική φωνή αρπάζει τον επαρκή αναγνώστη από τα μαλλιά και σαν να κρατάει το κομμένο κεφάλι τής Μέδουσας τον περιφέρει σε χωροχρονικά πεδία «εν ου παικτοίς», όπου το ανατρίχιασμα καθίσταται καθολικό και δεν περιορίζεται στα συνήθη ανιόντα και κατιόντα ρεύματα τής ιεράς ενέργειας kundalini που διατρέχει την σπονδυλική στήλη.
Το θέμα της είναι απλώς η αφορμή για την εμμανεστάτη, εμμενεστάτη μελετήτρια προκειμένου να υπερβεί και το αντικείμενό της το ίδιο, σαν ομηρική υφάντρα που εξυψώνεται πάνω από το τέχνημά της.
Αυτή η υπερβατικότητα είναι κατ’ εξοχήν μετανεωτερική κι ενώ δεν ανιχνεύεται πουθενά το συγγραφικό υποκείμενο και η επιστημονικότητα είναι αδιαμφισβήτητη, μια άλλη δι-υποκειμενικότητα αχνοφαίνεται και καταυγάζει ολάκερη την πολυσέλιδη έκταση ενός διαλογισμού με μόνιμο μάντρα το «ερευνώ άρα υπάρχω».
Υπαρξιακή λοιπόν η γραφή, διαπιδύει στο αισθητικό και μορφολογικό υπόστρωμα τού κειμένου διαφοροποιώντας ελάχιστα την φιλοσοφία του. Ο Ηράκλειτος συναντιέται με τον Αριστοτέλη σε έναν σφιχτό εναγκαλισμό κι αυτό είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο συναπάντημα, όχι μόνον για την νεοελληνική Λογοτεχνία αλλά και για την Σκέψη γενικότερα.
Αικατερίνη Π. Δεμέστιχα
«Τα πάντα ρει» και το «Εν αρχή ήν ο Λόγος» σε μια ιδιαίτερα προκλητική συνύφανση. Η εικόνα βεβαίως υπάρχει. Καθαγιάζει τον έντυπο λόγο και καθαγιάζεται εξ αυτού. Όμως δεν είναι το πρωταρχικώς ζητούμενο. Το καθ’ αυτό desideratum αυτής τής έρευνας είναι η Αυτογνωσία (εθνική και δια αυτής η ατομική).
Η Δρ Αικατερίνη Π. Δεμέστιχα καθίσταται θεατής και αναγνώστις τού ιδίου τού σηροτροφικού έργου της. Μεταξοσκώληκας και μεταξωτό χειροτέχνημα, τροφός και ανατροφοδοτουμένη, πεπονθώς (πεπονθούσα) και αντιπεπονθός ταυτοχρόνως. Διεθνής πρωτοτυπία, αν όχι και (ερευνητική) πρωτοπορία.
Εδώ όμως θα σταθώ, όχι για να σταματήσω την ανάγνωση αυτού του εξαιρετικού και μοναδικού για τα θεατρολογικά μας πράγματα πονήματος, αλλά για να συνεχίσω να σημειώνω στο περιθώριό του έτσι ώστε να δύναμαι να προβώ μελλοντικώς εις ένα εκτενέστερον κριτικόν σχόλιον.
Και η κριτική είναι μια αέναη τέχνη εν εξελίξει.
* Δρ. Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Οι «Λιπεσάνορες» είναι ένα βιβλίο που έχει τα στοιχεία του παραμυθιού, αλλά είναι μια αληθινή ιστορία που ολοκληρώνει ένα πολεμικό τραγούδι. Η άλλη όψη του έπους της Ιλιάδας, όχι αυτή των επικών μαχών, των αθάνατων ηρώων και των
Περισσότερα -
✔ Φώτης Σκουρλέτης: “Η ποίηση είναι το ψυχικό μας βλέμμα που ταξιδεύει εκεί που η φυσική μας όραση εξαντλείται”
Συνέντευξη στον Ιωσήφ Αρνέ // Ο Φώτης Σκουρλέτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στο New York College και ρεφλεξολογία στο Natural Health Science. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν συμμετάσχει και διακριθεί σε φεστιβάλ της Ελλάδας και
Περισσότερα -
«Ο ήρωάς μου είσαι εσύ» – Διήγημα του Κωστή Γκιμοσούλη
Ο ήλιος φταίει για όλα. Ο τρυπητής, ο ζωοδότης. Ο ηλιάκος, ο ηλιάτορας. Ο ήλιος που τα βλέπει όλα. Που όταν δύει και καθώς πέφτει το σκοτάδι, αρχίζει η μαγική ώρα. Ο «ουφ» το καλοκαίρι. Ο «έλα» το χειμώνα.
Περισσότερα -
✓ Χριστοφίλη Λεκκάκου: «Ο Φτερωτός Κλέφτης είναι ο κόσμος των παιδιών στον Ουρανό»
Συνέντευξη στον Γιώργο Ανδρέου // Ο Ντάνιελ, είναι ο μόνος από την οικογένειά του που δεν επιβιώνει από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν μόλις 12 ετών. Το τραγικό αυτό γεγονός, ακολουθεί η μεταφορά του σε έναν Κόσμο που ξεπερνά
Περισσότερα -
Ανοίγοντας το τραύμα
Γράφει η Ζωή Καραμήτρου // Ηλίας Μαγκλίνης «Είμαι όσα έχω ξεχάσει», Εκδόσεις Μεταίχμιο 248 σελίδες. Να ανοίξει το τραύμα, να το καθαρίσει, να το περιποιηθεί, να το επουλώσει, να το αγαπήσει, να μάθει να ζει μαζί του. Το
Περισσότερα -
16 Mαρτίου – Συλί Προυντόμ
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ρενέ-Φρανσουά-Αρμάν Προυντόμ, γνωστός ως Συλί Προυντόμ, γεννημένος σαν σήμερα το 1839, ήταν Γάλλος ποιητής και δοκιμιογράφος, νικητής του πρώτου Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1901. Ο Προυντόμ σπούδασε αρχικά για να γίνει μηχανικός, αλλά
Περισσότερα -
☆ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Διώνη Δημητριάδου «Θηρίο ή Θεός», ΑΩ Εκδόσεις 2023, σελ. 104 Ο ήρωας της νουβέλας, νιώθοντας μετέωρος, σ’ ένα κόσμο που όλο και περισσότερο μοιάζει ξένος και άγνωστος, αναζητά τον τραγικό
Περισσότερα
