Fractal

Ποίηση: “Χάρτινα όνειρα”

Γράφει ο Νίκος Κουβίδης //

 

 

 

 

“Χάρτινα όνειρα”

 

Μέσα σε βράχο, μάτια ζω

Και πλένω την ζωή μου

Δυο αλυσίδες παίρνουνε

Το σώμα απ’ την ψυχή μου

Τις μαύρες μέρες καίγομαι

Τις άσπρες νύχτες βγαίνω

Πέτρες νερό και χώματα

Στα γόνατα μου σέρνω

Φτιάνω σαίτα στο χαρτί

Μια προσευχή της βάζω

Μέσα στο στόμα του ουρανού

Άσπρο καντήλι ανάβω

Φεγγάρι μισοφέγγαρο

Δρεπάνι για τ’ αστέρια

Μες στην καρδιά μου θέρισε

Το φόβο και το ψέμα

Όλα τα λόγια του Θεού

Τα ‘χω στο ‘να μου Χέρι

Χαρτί κλωστή και άνεμος

Στα μάτια μου τα στέλνει

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top