Ποίημα: “H τράπουλα”
Του Αντώνη Κηπουρού // *
Η ΤΡΑΠΟΥΛΑ
Μια τράπουλα η καρδιά σου και μοιράζεις
Τα φύλλα της χωρίς να τα μετράς
Να ξέρεις πως θα χάσεις την παρτίδα
Αν δεν προσέχεις πότε και πού πας
Κάποια στιγμή θα φύγω από κοντά σου
Ποιος θα σου δείχνει τις κακοτοπιές
Δεν θα ‘μαι αμορτισέρ για τις εκρήξεις
Τις τρέλες που ‘χεις σαν τις αλλαξιές
Κοιμάται ο καθένας όπως στρώνει
Δεν είν’ όλα τα δάχτυλα ένα μπόι
Αν δεν προσέχεις τα ατού τελειώνουν
Στα διόδια οι μπάρες ου κλειστές
Δεν θέλω να σου κάνω τον καμπόσο
Ποτέ δεν ήμουν δάσκαλος καλός
Μα πες μου πότε σ’ άφησα να πέσεις
Χωρίς να έχω πέσει πρώτα εγώ
Διαλέγεις το στρατί που θα πατήσεις
Ίσως δεν είν’ οι δρόμοι σου βατοί
Σε βάθος χρόνου ίσως εξηγήσεις
Ποιες ήτανε οι ρότες οι σωστές
* Ο Αντώνης Κηπουρός του Εμμανουήλ γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη 29 Μαίου 1950, μεγάλωσε στις Σέρρες, πήρε πτυχίο Ιατρικής από το Α.Π.Θ, ειδικότητα Ουρολογίας, παντρεύτηκε την Μαρία Ζαχάκη, απέκτησαν τρία παιδιά την Βασιλική, την Ηλέκτρα και τον Μανώλη, συνταξιοδοτήθηκε το 2012 και έκτοτε γράφει.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Εμπόριο όπλων, κατασκοπεία και παρασκήνιο
Γράφει ο Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Νυχτερινή Βάρδια» του Τζον Λε Καρέ, Εκδ. Bell, σελ. 560 Ο Τζόναθαν Πάιν είναι απλώς ο νυχτερινός διευθυντής ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Η ιδιοσυγκρασία του και οι συμπτώσεις της ζωής θα τον μπλέξουν σε
Περισσότερα -
✔ ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Ελένη Γκίκα «Εν ύπνω…» ποιήματα από τις εκδόσεις «ΑΩ»
[«Σοκολάτες» το 2006, «Μάσκες» το 2010, «Εν ύπνω» το 2014] «Τρώγε σοκολάτες, μικρή μου, Τρώγε σοκολάτες!…» «Ω αίνιγμα ορατό του χρόνου, αυτό το ζωντανό τίποτα που είμαστε!» «Η λογοτεχνία, όπως κάθε μορφή τέχνης ισοδυναμεί με
Περισσότερα -
Ποίηση: “Οι Βαλκυρίες των δρόμων”
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μούσσας // * Με το φτερωτό άλογο και τον μαύρο λύκο πετάξτε πάνω από κολώνες με ηλεκτροφόρες φλέβες και κρυμμένες κεραίες, πέρα από την αδιάκοπη ροή, των τηλεκατευθυνόμενων τροχοφόρων με τους πεσόντες στον εμφύλιο κι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Το τέλος”
Του Χριστόφορου Τριάντη // * Ταξίδι αλαργινό μακριά από μηχανές και θαυματοποιούς. Και λίγο πριν το δειλινό στα καπνοχώραφα άνθισαν τ’ αστέρια, σαν μια υπόμνηση ελπίδας. Οι μάγισσες έστησαν χορούς στα βουνά με τους ασφοδέλους για να
Περισσότερα -
Το όνειρο του Ντίνου Παπασπύρου. Κολλάζ δεκαετίες
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Οι εσπεράντο Των πόλεων Το εργαστήρι Λένε οι ζωγράφοι πως είναι πράγμα εξουθενωτικό να φτιάχνει κανείς έργα αυθεντικά. Θέλει οξυμένο το μάτι να διαβάζει την μορφή, τώρα που πέφτει στρώμα σκοτάδι
Περισσότερα -
«Η τούρτα» (Μια Παρισινή ιστορία)
Από την Δώρα Βάκα // * Δεύτερη βραδιά στη Γαλλία. Παρίσι. Τέλη Γενάρη κάποιο βράδυ, κοντά στις 20:30. Τριάντα μαθητές και οι συνοδοί τους (μία από αυτούς κι εγώ). Μετά από την περιήγηση σε μουσεία και αξιοθέατα της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Σε λυπάμαι”
Γράφει η Μαίρη Κατσανίδου // * ΣΕ ΛΥΠΑΜΑΙ (Η Αγνή κάθεται στην κουνιστή της πολυθρόνα. Πάνω της έχει ριγμένη μια μικρή κόκκινη λεπτή κουβέρτα. Μονολογεί καθώς πίνει το ουίσκι της και προσπαθεί να χαλαρώσει,
Περισσότερα
