Fractal

Το φονικό είναι απλά η…. δικαιολογία

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Τεύκρος Μιχαηλίδης «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία», εκδ. Πόλις

 

Στα βιβλία του Τεύκρου Μιχαηλίδη είναι βέβαιο ότι ο αναγνώστης θα συναντήσει το ίδιο ακριβώς τρίπτυχο με διάφορες παραλλαγές: Έντονο το στοιχείο των μαθηματικών, ένα αστυνομικό μυστήριο και ατμόσφαιρας εποχής. Ακριβώς στην ίδια πετυχημένη μανιέρα κινείται και το τελευταίο του μυθιστόρημα «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία» από τις εκδόσεις Πόλις. Στα προηγούμενα μυθιστορήματα του ο Μιχαηλίδης μας ‘’ταξίδεψε’’ στην Αθήνα την εποχή του μεσοπολέμου (αλλά και της σύγχρονης οικονομικής κρίσης), στην Αίγυπτο, στην Κύπρο την εποχή των Σταυροφοριών και πλέον παίρνει σειρά το Βυζάντιο τη εποχής του Ιουστινιανού, της Θεοδώρας και της κατασκευής της Αγίας Σοφίας.

Πέρα από τα εκλαϊκευμένα μαθηματικά αφού ο Μιχαηλίδης δικαίως θεωρείται ως ο πιο γνήσιος εκφραστής της λεγόμενης ‘’μαθηματικής αστυνομικής λογοτεχνίας’’ ένα άλλο κυρίαρχο στοιχείο στα βιβλία του είναι η εξονυχιστική έρευνα. Και ακριβώς αυτό τα κάνει να ξεφεύγουν από τα τυπικά μυθιστορήματα του τύπου ‘’ποιος έκανε το έγκλημα;’’ Και αυτή τη φορά μας δίνει άριστα το πνεύμα, τις συνήθειες και τους χαρακτήρες της εποχής διανθισμένους από την αναγκαία και απαραίτητη Βυζαντινή ίντριγκα. Για μια ακόμη φορά το τελευταίο (και το λιγότερο ζητούμενο) είναι η αστυνομική δράση και πλοκή η οποία για ένα ακόμη βιβλίο του Μιχαηλίδη κρατάει ένα μικρό, ελάχιστο μέρος του συνόλου. Άλλωστε μετά από περίπου 100 σελίδες ένας έμπειρος και εκπαιδευμένος αναγνώστης αστυνομικών μυθιστορημάτων μπορεί εύκολα να μαντέψει το τέλος του βιβλίου, την ίντριγκα και τους ενόχους μιας εκτεταμένης συνωμοσίας που είχε ως στόχο να κατηγορήσει μια νεαρή ταλαντούχο μαθηματικό για ένα φόνο που δεν διέπραξε ποτέ.

Η αξία του βιβλίου εντοπίζεται στην εκτεταμένη έρευνα του συγγραφέα για τη συγκεκριμένη εποχή που εκτός όλων των άλλων συμπίπτει και με την κατασκευή της Αγίας Σοφίας, ενός μεγαλεπήβολου έργου για το οποίο μαθαίνουμε κάθε αναγκαία και χρήσιμη ιστορική (και όχι μόνο) πληροφορία. Η δράση του βιβλίου διαδραματίζεται κυρίως στην σχολή του Πλάτωνα στην Αθήνα και φυσικά στην Κωνσταντινούπολη με ορισμένα δευτερεύοντα σημεία της να περνούν και από το παλάτι του Πέρση βασιλιά. Τόσο για την πλατωνική σχολή όσο και για το Βυζάντιο της εποχής ο Μιχαηλίδης καταθέτει επαρκή στοιχεία χωρίς να κουράζει σε κανένα σημείο με τη σφιχτοδεμένη και γρήγορη αφήγηση που δεν εμπεριέχει περιττές λογοτεχνικές ‘’φιοριτούρες’’. Η γραφή του είναι απλή, άμεση και γρήγορη, κάτι που επιτρέπει και σε ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών να βρει θέση σε ένα σχετικά μικρό αριθμό σελίδων χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη του. Στα βιβλία του Μιχαηλίδη ο φόνος (ή οι φόνοι) και η λύση ενός μυστηρίου λειτουργούν ως την αναγκαία δικαιολογία για να αναπτυχθεί η μαθηματική γνώση και να γίνουμε κοινωνοί του κλίματος μια συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου. Και ακριβώς εκεί τοποθετείται η συγγραφική του αξία.

 

Τεύκρος Μιχαηλίδης

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top