Σκέψεις: «Δεν έχει οδόν»
Της Γιώτας Αναγνώστου //
«Πού πάς ζώον; Ε! Ζώον!»
Για μένα το λέει. Εγώ είμαι το ζώον. Εγώ το δίποδον που είχα το θράσος να μπω στον δρόμο της. Αυτή, τετράτροχη και κατακόκκινη και μεταλλική. Πόδια; Δεν ξέρω αν έχει. Δεν τα βλέπω. Σίγουρα δεν θα έχει δύο, όπως εγώ, το ζώον. Βλέπω μόνον αυτή την ατίθαση κοτσίδα της που ταλαντώνεται καθώς με βρίζει. Δεν της ταιριάζει διόλου. Έχει κάτι νεανικό, ζωηρό και παιγνιώδες αυτή η παλλόμενη κοτσίδα, παντελώς ανάρμοστο και μη προσήκον με το σοβαρό και αμείλικτο ύφος της.
Εγώ το ζώον. Εκείνη ο άνθρωπος. Τετράτροχος, μεταλλικός και κόκκινος. Με πληρωμένα τέλη και ασφάλεια για την αστική ευθύνη. Ελεγμένος από ΚΤΕΟ και εφοδιασμένος με το ειδικό σήμα εκπομπής καυσαερίων. Νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Ασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα στη χρήση του δρόμου.
«Δεν έχει οδόν» για μας τα ζώα. Γιατί να έχει; που ούτε τον δέοντα σεβασμό στον ποιητή δεν αποδίδουμε. Απλά προσθέτουμε αυτό τον «ν», το ένρινο, και του χαλάμε την οδό. Καλά του κάναμε, αφού κι αυτός μας στέρησε και την ελπίδα ακόμα για ένα πλοίο, μια οδό.
«Δεν έχει οδόν» για μας τα ζώα, ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους.
Εγώ το ζώον. Εκείνη ο άνθρωπος. Ο δρόμος δικός της.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Το γέλιο του νερού”
της Αθηνάς Τσάκαλου // Τι γυρεύεις πάλι σ’ αυτό το έρημο μέρος; Εσύ δεν είπες το πρωί, πριν ακόμα σηκωθείς από το κρεβάτι, πως όλα τα κατάλαβες, πως δεν σου μένει τίποτ’ άλλο παρά μόνο η σιωπή;
Περισσότερα -
✩ Παράδοση, γλώσσα και μέλος. Επιτέλους μια παράσταση που γεφυρώνει τους αιώνες με σεβασμό στην ελληνική λαλιά: Γιάννης Σκουρλέτης – bijoux de kant – Τραγούδια του ελληνικού λαού – Drag ορατόριο.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Από τότε που εμφανίστηκαν οι εμπνευσμένοι και πρωτοποριακοί bijoux de kant τούς λάτρεψα, γιατί κατέχουν, προτάσσουν, καλλιεργούν ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, ΠΟΙΗΣΗ και ΗΘΙΚΗ. Ναι, το εννοώ. Ο μεγάλος Αριστοτέλης θεωρούσε αλληλένδετες έννοιες ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και ΗΘΙΚΗ.
Περισσότερα -
Ιστορία και κατασκοπεία
Γράφει η Λεύκη Σαραντινού // Kate Quinn, «Ο κώδικας του ρόδου», Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη, εκδ. Κλειδάριθμος Κατασκοπεία, γυναίκες και Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, πλεκτάνες, προδοσίες, λυκοφιλίες και φιλίες που αντέχουν στον χρόνο παρ’ όλες τις δυσκολίες και καρικατούρες της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η εξαφάνιση της Ίδας. Η συνέχεια και το τέλος”
Της Ελένης Χωρεάνθη // Η εξαφάνιση της Ίδας. Η συνέχεια και το τέλος” Έπρεπε να το είχα φανταστεί πως θα συνέβαινε. Από τη στιγμή που εξαφανίστηκε ένα πλάσμα τόσο όμορφο και αθώο, αξιαγάπητο και πανέμορφο,
Περισσότερα -
Παραβολές
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // «Ο Βάτραχος» Πάνος Γιαλίτσης, εκδόσεις Βακχικόν Πράξεις με αλυσιδωτές συνέπειες, πράξεις τρυφερές, ηρωικές, παραμύθια και ανθρώπινες ζωές που μπερδεύονται, θυσίες και ανεξήγητες απουσίες. Σε χίλια χρόνια, ίσως, αφού πάντα εκείνος που αφηγείται την
Περισσότερα -
✓ Φιλομήλα Λαπατά: «Γνώρισα τον εαυτό μου μέσα από τα βιβλία»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Η λογοτεχνία χρειάζεται βιώματα. Και μην λησμονούμε πως πίσω από κάθε βιβλίο που διαβάζουμε, υπάρχει η συναισθηματική ζωή του συγγραφέα κατά την περίοδο της συγγραφής του. Έχω κι εγώ, λοιπόν, κάποια θέματα στα οποία
Περισσότερα -
Λογοτεχνική Μελέτη Θανάτου
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // «Οι αυτόχειρες» του Γκυ Ντε Μωπασάν, Μετάφραση: Γιώργος Ξενάριος, Εκδόσεις Κέδρος 2018, σελ. 127 Σε όλο το φάσμα της λεγόμενης «λογοτεχνίας της απελπισίας» η αυτοχειρία κατέχει περίοπτη θέση. Από τις διάσημες Καρένινα και
Περισσότερα