Fractal

Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”

Του Κωνσταντίνου Βασιλείου //

 

 

 

 

Τυφλή ελεγεία

 

Είναι το άνισο μερίδιο των αντιφάσεων,

οι ακρότητες των σαρκασμών, της οξύτητας,

η έκσταση των σπασμών, η θνητή γυμνότητα.

 

Κενά του νου ιριδίζουν, θάλπουν τις λύπες,

άγνοια οδηγεί τους ατρόμητους στον γκρεμό,

δυσοίωνα φαινόμενα απειλούν τους ημιθανείς.

 

Τύψεις ατέρμονες, θλιβερές επάρσεις,

οδόσημα ασαφή για τους αυτόπτες,

ασθμαίνει η αιωνιότητα, ελκυστικά σκοτάδια.

 

Γυμνά κορμιά αναδεύονται, ως ασπάλακες,

φόβοι πολιορκούν ευάλωτες σάρκες,

άβυσσος αναμένει τη λύτρωση.

 

Επίγειοι άγγελοι αγρυπνούν στις επάλξεις,

συντροφεύουν τους ενδεείς στα όνειρά τους,

θεϊκά άσματα ραμφίζουν τις μνήμες.

 

Πλεκτάνες ερεβώδεις συνδράμουν τους αφελείς,

κι όπου ο ύπνος φαντασιώνεται καιάδες,

το λυκαυγές φωτίζει αρμονικά τη ματαιότητα.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top