Fractal
  • Ποίημα: “Λόγια αγάπης”

    Του Δημήτρη Λούλου //       Λόγια αγάπης   -Πάρε με όταν φτάσεις! -Πρόσεχε εκεί που πας μην τύχει και κρυώσεις!   Αγέρα φύσα Την καμένη του καρδιά Για να δροσίσεις Και τον βρώμικο αγέρα Γύρω να σκορπίσεις.  

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Μικρές αλήθειες”

    Της Μανταλένας Λάμπρου // *       Μικρές αλήθειες   Μικρές αλήθειες Χωρούν οπουδήποτε. Κουβάλησέ τες σε ένα sac-voyage Και φύγε.   Φύγε σε ένα καλοκαίρι. Γίνε ζητιάνος θαλασσών Α, και νησιών Α, και ουρανών!   Και αν στη

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Πασχαλινή ιστορία”

    Της Μιμής Λίτου //           Πασχαλινή ιστορία     Στο μεγάλο ξέφωτο, στο δάσος, συγκεντρώθηκαν νωρίς – νωρίς τα ζώα. Ο κυρ-λαγός Σοφός τα κάλεσε σε επείγουσα συγκέντρωση και περίμεναν με αγωνία. Πάντα ο κυρ- λαγός

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ανάμεσά μας”

    Της Ναταλίας Περδικάρη //     Ανάμεσά μας   Πρόσωπα άγνωστα, σώματα παρόμοια αλλά διαφορετικά τρέχουν βιαστικά και περνάνε απαρατήρητα καθημερινά από την ζωή σαν τον ειρμό ενός απόκρημνου καταρράκτη. Το νερό κυλάει συνεχόμενα άλλες φορές παγωμένο, άλλες ζεστό, δεν

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Προδοσία”

    Της Σοφίας Βασιλειάδου //       Προδοσία   … ἥμαρτον, παραδοὺς αἷμα ἀθῶον, οἱ δὲ εἶπον, τὶ πρὸς ἡμᾶς, σὺ ὄψει» (Ματθ. κζ´ 3,4).   Οι παράφοροι έρωτες είναι τρικυμία και ξύπνημα άγριο Όταν μιλούσες για εκείνους κάποτε, με

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Το βιολί»

    Της Λένας Μαυρουδή – Μούλιου //         Το βιολί     Ο άνθρωπος, τα όποια ταλέντα του, συνήθως τα φανερώνει από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Άλλοτε τα εξελίσσει και άλλοτε αυτά μένουν στάσιμα και

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ο μονόλυκος”

    Tης Σοφίας Στρατινάκη // *         Ο μονόλυκος   Το μούχρωμα έβαψε τα σαθρά δοκάρια με όψη μπλαβιά. Η σκιά μιας τεράστιας θηλιάς πρόβαλε στον απέναντι πλινθότοιχο. Η φλόγα του φανού τρεμόπαιξε, φοβισμένα, προδίδοντας ένα ετοιμόρροπο καλύβι

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Χαμογέλα, έχεις μια μόνο ζωή, την εξαντλείς και φεύγεις”

    Της Ζωής Δικταίου // *       Χαμογέλα, έχεις μια μόνο ζωή, την εξαντλείς και φεύγεις   Κοιτάχτηκε λοξά στον καθρέφτη. Ύψωσε το ποτήρι. Μια αχτίδα μπαίνοντας από το φεγγίτη έπαιξε στη βάση του γυαλιού. Ήπιε την τελευταία γουλιά. Φορτωμένη παραξενιές,

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”

    Του Κωνσταντίνου Βασιλείου //         Τυφλή ελεγεία   Είναι το άνισο μερίδιο των αντιφάσεων, οι ακρότητες των σαρκασμών, της οξύτητας, η έκσταση των σπασμών, η θνητή γυμνότητα.   Κενά του νου ιριδίζουν, θάλπουν τις λύπες, άγνοια οδηγεί

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Eλάχιστο”

    Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος //         ελάχιστο   έξυσε μια σκέψη με τα νύχια της αγωνίας τόσο που τη μάτωσε ξεκούρδισε τη λαχτάρα για μια χίμαιρα τόσο που την αποσυναρμολόγησε σε δυο σκουριασμένα γρανάζια και μια φτερούγα ερημιάς  

    Περισσότερα

Back to Top