Fractal

Ποίημα: “Προδοσία”

Της Σοφίας Βασιλειάδου //

 

 

 

Προδοσία

 

… ἥμαρτον, παραδοὺς αἷμα ἀθῶον, οἱ δὲ εἶπον, τὶ πρὸς ἡμᾶς, σὺ ὄψει» (Ματθ. κζ´ 3,4).

 

Οι παράφοροι έρωτες είναι τρικυμία και ξύπνημα άγριο

Όταν μιλούσες για εκείνους κάποτε, με τα χέρια γυμνά το χώμα ψάχνοντας αγάλματα έσκαβες,

στο κέντρο της γης να φιλήσεις τις μαρμάρινες φλέβες.

Όταν μιλούσες για εκείνου, κάρπιζε κι η ξηρανθείσα συκή,

τα αγκάθια κάτασπρα άνθιζαν.

Κι εμείς σε ακούγαμε τη φωτιά μέσα μας κρατώντας άσβεστη,

ο λόγος σου ασύνορη κι ανέσπερη πατρίδα.

Οι παράφοροι έρωτες δεν ανταλλάζονται.

Όσο και να τα μετράς τα τριάντα αργύρια, θα βγαίνουν πάντοτε λίγα.

Τη στιγμή που αγγίζουν την παλάμη εξαφανίζονται.

Τίποτα δεν αγοράζεται πια με δαύτα, ούτε συγγνώμες δακρύων, ούτε καν το δικαίωμα πια να μιλάς.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top