Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Όταν ένα γραμματικό ή συντακτικό φαινόμενο, φέρνει στο νου εικόνες, πρόσωπα και περιστατικά από την παιδική ηλικία
25/08/2021, 9:41 πμ

Όταν ένα γραμματικό ή συντακτικό φαινόμενο, φέρνει στο νου εικόνες, πρόσωπα και περιστατικά από την παιδική ηλικία

Γράφει η Μαρία Ζωγραφάκη // *

 

Αναστασία Χρυσαφίδου-Καλφέλη «Αβγά Μηλάτα. Η γραμματική των παιδικών μου χρόνων» εκδόσεις Μπαρμπουνάκη, Νοέμβριος 2020.

 

Μ’ αρέσουν πολύ τα κείμενα με γνήσιες και ζωντανές αναμνήσεις παιδικών χρόνων… όσο κι αν συχνά φαντάζουν ωραιοποιημένες και νοσταλγικές, μου αρέσει να φαντάζομαι τις οικογένειες, τις σχέσεις, τα πρόσωπα, το τι έχει κρατήσει καθένας από αυτές τις ίδιες εμπειρίες, το πόσο καθοριστικές ήταν εντέλει αυτές για τη ζωή του… Δεν είχα σκεφτεί ποτέ, ωστόσο, πως μπορεί ανάλογες αναμνήσεις να συνδεθούν με τη…γραμματική! Με αυτό το κομμάτι της γλώσσας που συχνά διδάσκουμε στεγνά, τυποποιημένα κι αποκομμένα από τη ζωή.

Έτσι οφείλω να ομολογήσω πως με ξάφνιασε ο υπότιτλος του βιβλίου της Αναστασίας Χρυσαφίδου: «Αβγά Μηλάτα. Η γραμματική των παιδικών μου χρόνων.» Κι όσο κι αν με το αβγά μηλάτα καταλάβαινα πως κάποια ιστορία θα κρύβεται πίσω από αυτό, δεν μπορούσα να σκεφτώ πώς η γραμματική μπορεί να συνδεθεί με τα παιδικά χρόνια κάποιου ανθρώπου!

Με μια τέτοια απορία, λοιπόν, έπιασα στο χέρι μου αυτό το βιβλίο. Απορία που φροντίζει από πολύ νωρίς η Α. Χ να φωτίσει, καθώς, όπως λέει στον πρόλογό της: “Έτσι συνειδητοποίησα γιατί ως καθηγήτρια κάθε φορά που δίδασκα ένα γραμματικό ή συντακτικό φαινόμενο, έρχονταν στο μυαλό μου εικόνες, πρόσωπα και περιστατικά από την παιδική μου ηλικία. Οι λέξεις, η θέση τους και οι μορφές που έπαιρναν μέσα στον λόγο ήταν άρρηκτα δεμένες με ό,τι είχα ζήσει ως παιδί, τότε που μάθαινα τη μητρική μου γλώσσα, ήταν δεμένες με τραγούδια, με παιχνίδια, με ιστορίες και παραμύθια, με γέλια και με κλάματα, με ψίθυρους και γλέντια, με καυγάδες και χάδια, με εικόνες, μυρωδιές και χρώματα, τον ήλιο και τη βροχή.”

Και παρόλο που λίγο παρακάτω τονίζει πως: “Και είναι αλήθεια πως δεν ξέρω ακόμη αν καταγράφω τις παιδικές μου μνήμες και τις συνδυάζω με τη γλώσσα ή αν ξεκινώ από τη γλώσσα και τη συνδυάζω με την παιδική μου ηλικία.”, το αφήγημα γίνεται συναρπαστικό, ιστορίες διαδέχονται η μια την άλλη, άλλες με γνήσιο χιούμορ, άλλες με συγκίνηση, πολλές με νοσταλγία…

 

Αναστασία Χρυσαφίδου-Καλφέλη

 

Ιστορίες που σίγουρα σε συνεπαίρνουν και δεν είναι μόνο τα πολύ καλά ελληνικά της Αναστασίας Χρυσαφίδου, είναι η δύναμη των αναμνήσεων, νιώθεις σαν να γίνεσαι και εσύ μέλος αυτής της οικογένειας και αυτής της παρέας, θέλεις να χαϊδέψεις στο μάγουλο το μικρό κορίτσι που πληγώνεται στα κάλαντα και δεν το επαναλαμβάνει, που αγχώνεται με τις εργασίες που ξέχασε και επιστρατεύει όλη την οικογένεια για να μην…εκτεθεί στη δασκάλα, κόβεται η ανάσα σου με την περιγραφή του πώς έμαθε να κολυμπάει και μαγεύεσαι με τον…μαγικό τρόπο να ρυθμίζει τον…γήινο χρόνο και κυρίως τις καθυστερήσεις στο σχολείο, με την απλή κίνηση της γιαγιάς να γυρίσει τους δείκτες πίσω, στο στρόγγυλο ρολόι του μπουφέ!

Τα χάρηκα τα Αβγά Μελάτα, το καταλάβατε! Δεν θα σας αποκαλύψω την ιστορία του τίτλου, ούτε θέλω να σας πω περισσότερες λεπτομέρειες. Κάπου εκεί στον επίλογο τονίζει η συγγραφέας πόσο θυμάται ο καθένας τις ίδιες ιστορίες με παραλλαγές και πόσο σίγουρος είναι πως η δική του είναι η σωστή. Όποια κι αν ήταν η σωστή, εμείς χαρήκαμε πολύ τις ιστορίες σου, Αναστασία! Μήπως…να ξαναθυμηθείς κι άλλες;

 

 

* Η Μαρία Ζωγραφάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1968. Εργάζεται ως φιλόλογος σε σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού από το 1991. Την τελευταία τριετία υπηρετεί ως συντονίστρια εκπαιδευτικού έργου φιλολόγων στην περιφέρεια Αν. Μακεδονίας-Θράκης. Διδάκτωρ ΕΚΠΑ.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top