Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Αποκωδικοποιώντας την ποίηση του Κωνσταντίνου Μπούρα
23/02/2022, 8:07 πμ

Αποκωδικοποιώντας την ποίηση του Κωνσταντίνου Μπούρα

Γράφει ο Ανδρέας Πολυκάρπου //

 

 

 

137 Φάος. Λεξικάνθαρος α-Φθονία φωτός Το ημερολόγιο τής μοναχικής πολυκοσμίας: Τα ποιήματα μιάς ά-Φθονης λιτότητας, Κωνσταντίνος Μπούρας,  Ποίηση, Εκδόσεις Νίκας, 2021, σ. 1450

 

Μεταξύ της ύπαρξης και του επέκεινα.

 

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να αποκωδικοποιήσεις την ποιητική γραφή του Κωνσταντίνου Μπούρα. Τα νοήματα πυκνά και το κείμενο πάντα να ακροβατεί μεταξύ της ύπαρξης και του επέκεινα μιας ζωής που μας υπόσχονται και την οποία δεν καταφέρνουμε να βιώσουμε με τις αισθήσεις μας.

Φως και σκοτάδι, θάνατος και ζωή ανάγκη για αγάπη αλλά και για απομόνωση είναι μόνο λίγα από τα δίπολα που ενυπάρχουν τεχνηέντως μέσα στις γραμμές των ποιημάτων της τελευταίας ποιητικής συλλογής του γνωστού ποιητή, συγγραφέα και κριτικού.

 

Με λιακάδες και συννεφιές

Μέτρησα τη ζωή

Μου βγήκε σωστή.

*

Μη φοβείσθε το Σκότος.

Αδέλφι είναι τού Φωτός

Και μάνα του ακριβή,

Λεβεντογεννήτρα.

 

Το φως ανατέλλει μέσα στον άνθρωπο τρυπώνοντας από όλους του πόρους της ύπαρξης του αλλά και το σκοτάδι καιροφυλακτεί ως γνήσιος «αδελφός» του ήλιου του πυρωμένου. Μέσα στην ποιητική συλλογή του Μπούρα, το σκοτάδι δεν κρύβει την αλήθεια και οι λέξεις διαβάζονται καλύτερα μέσα στο ημίφως.

Σαν ένας Άτλαντας ο ποιητής αγγίζει τον ουράνιο θόλο και μας προτρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλα τα σκοτάδια προκειμένου να ακολουθήσουμε το δρόμο μιας γαλαξιακής αναγέννησης.

 

Επιλέγω να μετατραπεί

Το σκότος μέσα μου

Σε φως γαληνό.

 

Από επιλογή, λοιπόν, ή μήπως από ανάγκη, ο ποιητής ταυτίζεται με το φως σε όλες τις εκφάνσεις του. Δεν είναι, όμως, το φως του καλοκαιριού, δεν είναι το φως του μεσημεριού αλλά το πύρινο και ανακουφιστικό φως που καταφθάνει λίγο μετά το χάραμα και αφού προηγουμένως μας έχει ζώσει για τα καλά το σκότος.

Μην ψάξετε την αιώνια μάχη του Καλού με το Κακό σ’ αυτή τη συλλογή. Μην αναζητήσετε ευκολίες προκειμένου να προσπελάσετε το κείμενο. Το καλό και το κακό βρίσκονται μέσα μας. Το φως και το σκοτάδι είναι δικά μας αποκτήματα. Και η νύχτα αλλά και η φωτεινή μέρα βρίσκονται για τον ποιητή κάτω από τον ίδιο ουρανό.

Κι ο άνθρωπος; Τι μέλλει γενέσθαι με το τέλειο δημιούργημα; Ο Μπούρας τον τοποθετεί – όπως και ο Σωκράτης- στο κέντρο της δημιουργίας, στο κέντρο της σκέψης του. Αυτός άλλωστε (άνθρωπος) παλεύει με το φως και το σκοτάδι του. Αυτός και κανένας άλλος αναγεννιέται από την τέφρα του. Κόλαση και ζωή γίνονται ένα μέσα στους στίχους του Μπούρα. Ο αθώος δεν κερδίζει το στημένο από πριν παιχνίδι της πλάσης αλλά αφήνεται να ενδώσει από δικό του σφάλμα στην κόλαση που του όρισαν από πριν.

Ο ποιητής εδώ μας εξομολογείται ότι δεν αρνείται τον παράδεισο αλλά ξέρει πολύ καλά ότι η πτώση του από τα ουράνια ίσως και να είναι οριστική και αμετάκλητη. Παραμένει, όμως, ο αθώος αμνός που ξέρει πολύ καλά να κρύβεται πίσω από τις λέξεις του.

 

Είμαι εκείνος ο αθώος

Που νόμισε πως ζει στον παράδεισο

Και λάθεψε όταν παρ-άκουσε:

«καλώς ήλθες στην Κόλαση».

 

 

 

Κωνσταντίνος Μπούρας

 

Κέντρο του κόσμου του ποιητή δεν είναι άλλο από την ποίηση, από τις λέξεις και τις σκέψεις που βαραίνουν το δημιουργό. Γιατί τι άλλο είναι ο ποιητής εκτός από ένας μικρός πλάστης του σύμπαντος που μεταφέρει το βάρος των λέξεων από το Σίσυφο στον Άτλαντα.

 

Λες και δεν είχες άλλο δρόμο να διαβείς

Ψυχή μου, εξόν εκείνο το δρολάπι

Πάνω από γκρεμό ζαλιστικό,

Πέρασες στην Άλλη Μεριά

Κι άδειασες το φορτίο

Τού Σίσυφου

Πάνω στους ώμους ενός Άτλαντα

 

Μόνο αίτημα του ποιητή είναι ο αέρας που θα φουσκώσει ξανά τα φτερά του προκειμένου να φτάσει σε ύψη δυσθεώρητα.

 

Θα ήθελα να ξαναγυρίσω,

Όμως πάντα εδώ μένω,

Στο κλουβί μου.

Αφήστε μου ανοικτή την πόρτα,

Έτσι, για να παίρνω αέρα.

 

Κι αν νιώθει το σύμπαν του κλουβί γνωρίζει πολύ καλά ότι τα φτερά που έχουν οι ποιητές μπορούν να λυγίσουν τα σίδερα που τον περιβάλλουν.

Έργο ζωής, λοιπόν, το τελευταίο αυτό βιβλίο του Κωνσταντίνου Μπούρα. Έργο ζωής για τον ίδιο αλλά και για τους αναγνώστες…

 

 

 

*O Ανδρέας Πολυκάρπου, δημοσιογράφος-ποιητής-κριτικός.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top