Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / O μακρύς δρόμος των χαμένων αναμνήσεων
09/02/2021, 9:57 μμ

O μακρύς δρόμος των χαμένων αναμνήσεων

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Φρέντρικ Μπάλκμαν «Άνθρωποι με άγχος», Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος, εκδ. Κέδρος, σελ. 416

 

Μια από τις πιο ευχάριστες αναγνωστικές εκπλήξεις των τελευταίων μηνών ήταν το βιβλίο του μπεστσελερίστα και βραβευμένου Φρέντρικ Μπάλκμαν ‘’Άνθρωποι με άγχος’’. Πολύ σύντομα στα ράφια των βιβλιοπωλείων εμφανίστηκε και η νουβέλα του ‘’Κάθε πρωί ο δρόμος για το σπίτι γίνεται όλο και πιο μακρύς’’ (εκδόσεις Κέδρος). Και αυτό το βιβλίο αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη έστω και αν ο καμβάς της διήγησης είναι σε πολλά σημεία γλυκόπικρος. Στη βιβλιογραφία του Μπάλκμαν υπάρχουν και άλλες δουλειές που έχουν σχέση με την Τρίτη ηλικία αν και προσωπικά δεν έχω διαβάσει το Α man called Ove για να έχω μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Μπάλκμαν εξερευνά τη σχέση ενός ηλικιωμένου άντρα, τον οποίο σιγά σιγά αρχίζει και προδίδει η μνήμη του με τον εγγονό του, τον Νούα που δεν αποτελεί απλά τον συνδετικό του κρίκο με το αύριο αλλά και με το χθες ώστε να τον βοηθάει να κρατάει ζωντανές τις αναμνήσεις του. Ο παππούς βρίσκεται στην ουσία στο πρώτο στάδιο της άνοιας και για όποιον έχει βιώσει ανάλογες περιπτώσεις στο κοντινό του περιβάλλον γίνεται ευδιάκριτο και το στάδιο της ασθένειας στο οποίο βρίσκεται. Ο Μπάλκμαν καταφέρνει να διαχειριστεί μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία με τρομακτική ευαισθησία, χωρίς τα συνηθισμένα συγγραφικά κλισέ και καταφέρνει να συγκινήσει τον αναγνώστη του δίχως την ανάγκη υπερβολών ή εκπλήξεων. Χρησιμοποιεί άριστα τον πλούτο της γραφής του που κατορθώνει να είναι ρυθμική, μεστή, πλούσια αλλά και ρεαλιστική, στοιχεία που συνδυάζει στην σωστή δοσολογία.

Οι λάτρεις των γρήγορων βιβλίων θα ανακαλύψουν ότι ο Μπάλκμαν δεν είναι ο κλασικός page turner συγγραφέας αλλά έχει τον δικό του τρόπο να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Για να παραφράσουμε μια φράση του που υπάρχει στο βιβλίο και αφορά τη ζωή: Είναι ένας ασυνήθιστα συνηθισμένος συγγραφέας ή συνηθισμένα ασυνήθιστος συγγραφέας; Μικρή σημασία έχει. Η μεγαλύτερη αξία είναι ότι γράφει μια νουβέλα γεμάτη από εικόνες, αναμνήσεις που δίνουν αγώνα για να μη χαθούν, μια μνήμη που κινδυνεύει να γίνει λευκή σελίδα τετραδίου, μας ξαναθυμίζει οικογενειακές αξίες που η σύγχρονη εποχή τις απειλεί με τη λέξη ΄΄ξεπερασμένες’’, γεμίζει τις σελίδες του με αγάπη, προσεγγίζει με γλυκό –αλλά και συνάμα τραγικό- τρόπο τον φόβο και την πραγματικότητα των γηρατειών, συγκινεί χωρίς να είναι μελοδραματικός. Ο δρόμος του Μπλάκμαν για την εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής δεν μοιάζει –κι ας είναι- καθόλου μακρύς. Η δεινή ικανότητα του να προσεγγίζει ανθρώπινους χαρακτήρες και να τους αναλύει σε βάθος σε συνδυασμό με την πολύ προσεκτική και στοχευμένη μετάφραση του Γιώργου Μαθόπουλου κάνει τη συγκεκριμένη νουβέλα must read!

 

Fredrick Backman

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top