Fractal

Το ημερολόγιο της μοναχικής πολυκοσμίας: Tα ποιήματα μιας άφθονης λιτότητας

Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // *

 

Κωνσταντίνος Μπούρας «137 ΦΑΟΣ ΛΕΞΙΚΑΝΘΑΡΟΣ Α-ΦΘΟΝΙΑ ΦΩΤΟΣ», εκδ. Νίκας

 

Το «137 ΦΑΟΣ ΛΕΞΙΚΑΝΘΑΡΟΣ Α-ΦΘΟΝΙΑ ΦΩΤΟΣ» του Κωνσταντίνου Μπούρα, είναι ένα βιβλίο με ξεχωριστή οντολογική βαρύτητα. Ένα βιβλίο “ανασασμός αναπάντεχος”. Όλα τα ποιήματά της εξαίσιας αυτής συλλογής είναι μία ηθική σύλληψη που εκφράζει την ηθική επιθυμία. Είναι πάντρεμα ήθους και διάνοιας, είναι ο βαθύς συλλογισμός που προσδιορίζει τον ποιητικό ορισμό. Με βασικό πυλώνα τα αισθητά μέρη της γραφής, ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας δηλώνει την παρουσία του έγχρονου στο άχρονο και αντιθέτως.

Ο ποιητής σμιλεύει το φως, το χαμόγελο, την αισιοδοξία, την αγάπη και την ελπίδα. Εντάσσει το φυσικό στο πνευματικό. Ελεύθερος από τα στερεότυπα, επιλέγει το αγαθόν, το διεισδύει στην φαινομενικότητα. Ακολουθεί το ιδεατό πρότυπο. Ο ποιητής καταργεί την αλαλία στην εποχή της απόστασης, φτάνει στην οικουμενικότητα του γραπτού λόγου. Ο Κωνσταντίνος Μπούρας «με λιακάδες και συννεφιές μέτρα τη ζωή» και το αποτέλεσμα βγαίνει πάντα ορθό. Η συμπαντική ισορροπία πραγματώνεται, μεταγγίζεται στον έσω άνθρωπο. Όταν το τρίγωνο ισοσκελίζει μεταξύ λογικής και συναισθήματος επικρατεί ο Παντοκράτορας ήλιος, που όλα τα ραίνει με Άγιο Φως.

Όλα ξεχειλίζουν από μία υποβόσκουσα γαλήνια επιθυμία ανέλιξης και εισέλιξης, από την προσδοκία της οντολογικής ανάτασης. Γράφει:

“Λαίμαργος στην ηδονή, Αχόρταγος για Γράμματα, της υπέρμνησίας υπέρμαχος”. Ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας «μέσα στον βαθύ ωκεανό του μαύρου», αναζητά την ηλιαχτίδα που θα τον οδηγήσει στα Άνω Πεδία. Σαν άλλος αληθολόγος βουτά στα σπλάχνα της αλήθειας και αναδύεται ολάκερος στο φως. Ο Κωνσταντίνος Μπούρας είναι γλωσσοπλάστης, αλιεύει από τις παλιές λέξεις τον ολόλευκο πυρήνα τους και δημιουργεί την «επιθυμητή προσδοκώμενη ισορροπία» γιατί όπως ο ίδιος αναφέρει «εκεί είναι το ζητούμενο, μέσα από τη σύνθεση των αντιθέτων.»

Όλες οι συντεταγμένες της ποίησης του Κωνσταντίνου Μπούρα τέμνονται στην κορυφή της ποιητικής πυραμίδας του συγγραφέα.

 

Κωνσταντίνος Μπούρας

 

Όλοι οι στίχοι δημιουργούν μια νοερή γραφική απεικόνιση. Οικοδομούν το νέο μέσα από το παλιό, ορθογωνίζουν τον κύκλο, χωρίς περιστροφές, χωρίς φτιασιδώματα. Καθαρή Ποίηση. Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γράφει το δικό του συμπαντικό ημερολόγιο φωτός, την προσωπική καθημερινή του αφθαρσία. Ο πόνος και η φθαρτότητα γίνονται οι αλγόριθμοι στην εξίσωση της ολοκλήρωσης, της ευτυχίας. Γιατί ο ποιητής, ξέρει να μεταβολίζει τον κατατρεγμό σε ελπίδα, το σκότος σε φως, τα “ξεχτένιστα άστρα” σε Ήλιους Βεργίνας. Ξέρει να αγαπά και να συγχωρεί, ξέρει «να διοργανώνει το ανθρώπινο συναίσθημα», όπως έλεγε ο αγαπημένος του ποιητής Γ. Ρίτσος, διεγείροντας συνειδήσεις, αφυπνίζοντας τις αισθήσεις. Είναι ένας αληθινός ποιητής, ένας Φάρος της Οικουμενικότητας, της Ειρήνης και της Αγάπης που μεταλαμπαδεύει το φως της στην ψυχή μας.

 

 

* Η Χρύσα Νικολάκη είναι Βιβλιοκριτικός, (Μ.Α), Θεολόγος, Συγγραφέας

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top