Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μια τολμηρή, σχεδόν ακραία, ιστορία
06/07/2022, 9:58 πμ

Μια τολμηρή, σχεδόν ακραία, ιστορία

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

David Shafer «Ουίσκυ Τάνγκο Φόξτροτ», Μετάφραση: Λευτέρης Καλοσπύρου, εκδ. Πόλις

 

Το μυθιστόρημα Ουίσκυ Τάνγκο Φόξτροτ του David Shafer που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις (σε μετάφραση του Λευτέρη Καλοσπύρου) είναι μια τολμηρή, σχεδόν ακραία ιστορία. Όπως αρμόζει δηλαδή σε μια μυθοπλασία δυστοπίας.

Σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, στον δικό μας γαλαξία, τρεις ήρωες ―επί της ουσίας αντιήρωες― ζουν και αναπνέουν και κινούνται μέσα στον κόσμο, έχοντας διαφορετικές απόψεις περί ζωής και περί καθήκοντος.

Η Λέιλα Μεντζούν, ιδεολόγος, ακτιβίστρια ― έστω και ώρες ώρες κατά συνθήκη― μάχεται στις ζούγκλες της διεφθαρμένης ως το κόκκαλο Βιρμανίας, ώστε να δώσει μια καλύτερη ποιότητα ζωής στους πολίτες του κράτους.

Ο Λίο Κρέιν, γόνος πλούσιας οικογένειας, παλεύει καθημερινά με τους δικούς του δαίμονες, με τις εξαρτήσεις να κρέμονται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του. Θα μπορούσε με σχετική ευκολία να κατηγοριοποιηθεί ως ονειροπόλος συνωμοσιολόγος. Έχοντας αφήσει πίσω του κυρίως λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας την άνετη ζωή που του είχε προσφερθεί απλόχερα.

Ο τρίτος ήρωας, Μαρκ Ντέβεροου, είναι συγγραφέας βιβλίων αυτοβοήθειας, με απρόσμενη για εκείνον επιτυχία, δεμένος ―μάλλον ιδία βούληση― στο άρμα του μεγιστάνα του πλούτου Τζέιμς Στρω. Πατάει γερά στα πόδια του ―έστω και τη βοήθεια, κάποιες φορές, ψυχοτρόπων ουσιών― έχοντας επίγνωση της κακής ποιότητας του συγγραφικού του έργου, επιδιώκοντας ταυτόχρονα κάθε πιθανό κέρδος που μπορεί να προκύψει.

Μέσα από μια πολύπλοκη διαδρομή θα συνδεθούν μεταξύ τους, ώστε ως μέλη μια νέας αντίστασης να πολεμήσουν ενάντια σε μια νέα παγκόσμια απειλή που έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων.

Η γραφή του David Shafer κυλάει αβίαστα, χρησιμοποιεί εξαιρετικές αφηγηματικές τεχνικές, έχοντας ως όπλο του τις παρομοιώσεις στο μέτρο τού τόσο όσο, ώστε να παραγάγουν όμορφες εικόνες στον αναγνώστη. Οι χαρακτήρες των πρωταγωνιστών είναι σωστά δομημένοι και οι δεύτεροι και τρίτοι ―αν και όχι τόσο βαθείς και αναπτυγμένοι― δίνουν την ευκαιρία στην ιστορία να κυλήσει σε στέρεες λογοτεχνικές ράγες.

 

David Shafer

 

Το ύφος είναι εκείνο που δίνει την απαιτούμενη φρεσκάδα στο κείμενο, όπως και το υποδόριο χιούμορ με μια γλυκιά αγγλικού στυλ ―φλεγματική― ειρωνεία που δίνει δυναμική στην ιστορία.

Είναι ―εν κατακλείδι― ένα μυθιστόρημα σύγχρονο, έξυπνο, διασκεδαστικό, οριακά αναιδές, συγκινητικό, που κλείνει πονηρά το μάτι στον αναγνώστη. Ειδικότερα σε εκείνον που θα γυρέψει να ανακαλύψει πίσω από τις λέξεις ένα πιο σύνθετο μωσαϊκό των απόψεων του συγγραφέα και των επιρροών του: Από τον Φίλιπ Ντικ στον Ντον Ντε Λίλο και από την λαϊκή υποκουλτούρα στα βαθιά νερά της φιλοσοφίας και της τεχνολογίας.

Η μετάφραση και οι σημειώσεις τού Λευτέρη Καλοσπύρου αποδίδουν κατά πως του πρέπει προστιθέμενη αξία στη συγγραφική προσπάθεια του David Shafer.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top