Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
30/05/2018, 12:05 μμ

Τρία ποιήματα

Της Ελένης Νέστορα // *

 

 

 

δάση, λοφίσκοι, ρεματιές

χρόνια πορείας σ’ αχαρτογράφητη περιοχή

ακόμα άγνωστο το πρόσωπό σου

προσθέτει ο χρόνος γεωλογικά φαινόμενα

σαν κοιμηθείς μόνο ακούγεται το θρόισμα της μεγάλης ιτιάς

που φύτεψα κατάστηθά σου

και λέω, ναι, έχω περάσει από’ δω

ώρα να ξαποστάσω

……………………………………………………………………………………

νύχτα ξηλώνω τις ραφές

ο κόσμος με στενεύει

γυμνή του παραδίνομαι

διψώ της μήτρας τη λευκότητα ν’ αξιωθώ

μαμή η μνήμη με γεννά ξανά

με ντύνει η μάνα μην κρυώσω

βελόνα και κλωστή χαρίζει μου

να ντύνεσαι, μου ψιθυρίζει φεύγοντας,

τούτη η ζωή αλήθειες δεν αντέχει

…………………………………………………………………………………….

κάποτε ένα δέντρο αγκάλιασα

σ’ ένα δάσος μέσα

ψηλά σ’ ένα βουνό

ώρα μεσημεριού

τίποτε δεν πρόδωσε

κάποτε άνθρωπο αγκάλιασα

σ’ ένα σπίτι μέσα

στην καρδιά μιας πόλης

ώρα μεσάνυχτα και κάτι

τίποτε δεν κράτησε

ύστερα έκαψα το σπίτι

αποχαιρέτησα την πόλη

– έτσι συγχώρησα τη νύχτα –

τα βουνά πήρα

στα δάση χάθηκα –

έτσι συγχώρησα εμένα –

το δέντρο –

μη με ρωτήσετε –

αγέρωχο έστεκε

 

 

 

* Η Ελένη Νέστορα είναι δασκάλα. Συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό περιοδικό για τα γράμματα, τις Τέχνες και τον Πολιτισμό, “γραφομηχανή” (grafomichani.com) και δημοσιεύει κείμενά της στη στήλη: “Με λέξεις πιασμένες στην απόχη”. Ποιήματά της δημοσιεύει στο fb στον προσωπικό της λογαριασμό.

 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top