Fractal

Με το στοιχείο της ανατροπής

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος //

 

Απόστολος Ντόλκος “Είμαστε οι Επιλογές μας” Θεατρικό, Εκδόσεις Βακχικόν

 

Ο Απόστολος Ντόλκος υπογράφει το κατάμαυρο και εξοντωτικά νεοελληνικό, Είμαστε οι Επιλογές μας των εκδόσεων Βακχικόν. Γεννημένος το 1990 φιλτράρει με τα μάτια μιας γενιάς που κανείς δεν πιστεύει και όμως εμπεριέχει ευθέως το στοιχείο της ανατροπής. Όλα καταργούνται, όμως το αισθητήριο του συγγραφέα υποψιάζεται και δεν λαθεύει πως οι περιστάσεις του βίου μας αφορούν προκαθορισμένες μυθολογίες. Πρόσωπα κλειδιά, συνθήκες που μεταμορφώνονται στους ίδιους τους ήρωες προσωποποιώντας εύστοχα μερικά από τα ιδεώδη του ανατέλλοντος ύστερου νεοελληνισμού. Ένα συνοθύλευμα πληροφοριών, στρεβλώσεων, διαστροφών, μια άσχημη συγκυρία. Και μες στο μεγάλο φόντο οι άλλες ιστορίες, αυτό το παραμύθι που τίποτε δεν σημαίνει, ειπωμένο από έναν ηλίθιο. Αγαπητέ Ουίλιαμ ή όποιος  και να ‘σουν, οφείλουμε στα στερεότυπά σου τόσα πολλά.

 

Λεπτομερείς, σκηνικές οδηγίες, ακριβής περιγραφή που βοηθά με το βάθος της τους υποψήφιους θεατές να στήσουμε νοερά το μοντέλο του Ντόλκου. Πέρα από το ενδιαφέρον της ρεαλιστικής γραφής  ο Α. Ντόλκος αντιμετωπίζει μ’ ευθύτητα αφοπλιστική τις πατροπαράδοτες παραξενιές της ελληνικής ψυχής. Στοιχεία ενός εθιμικού δικαίου που άλλοτε λέγεται παράδοση και τιμάται και άλλοτε πάλι καταδικάζεται ως αναχρονισμός σε ασκήσεις κριτικής ελευθερίας.

 

Η επιλογή του Απόστολου Ντόλκου συνιστά μια προέκταση του ίδιου του τίτλου. Το έργο δεν προδικάζεται από τίποτε, μια απλή ιστορία που μπορεί να συγκινήσει πρωτίστως με τον ρυθμό της. Σε αυτό ακριβώς το σημείο οι αναγνώστες των Επιλογών του βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να αποκαλύπτουν ένα αυθεντικό μύθο, μια λαϊκή ιστορία με πολύπλοκες συναλλαγές και παράξενα φινάλε, σ’ ατμόσφαιρα τρυφερού έπους μιας ολόκληρης ελληνικής εποποίας που κατέρρευσε, διαμορφώνοντας ένα ολότελα, διαφορετικό, κοινωνικό σύνολο.

 

Στο αμερικάνικου τύπου εξώφυλλο του βιβλίου που εικονογραφεί η Αθηνά Ντόλκου, με τις υπέροχες σκιές και το μισοσβησμένο προφίλ που αφήνει υπόνοιες για τα πρόσωπα οι όροι και οι τρόποι του τόπου και του χρόνου αλλάζουν διαρκώς κατευθύνσεις, αφήνοντας περιθώριο για την ευλογημένη, προστιθέμενη αξία όταν συγχρονίζονται δυο δυναμικές μέθοδοι έκφρασης. Η σύγχρονη, θεατρική βιβλιοπαραγωγή αφθονεί στα πρότυπα όλων των λογοτεχνικών ειδών. Πέρα από τους πειραματισμούς συχνά προκύπτουν φωνές όπως αυτή του Απόστολου Ντόλκου που δεν χάνουν την ισορροπία στην μεταφορά της πραγματικότητας όταν γίνεται λόγος για την τέχνη του λόγου. Προσωπική άποψη συνιστά το γεγονός πως απαιτείται πάνω απ’ όλα η δυνατότητα ενός κειμένου να ακεραιώνεται σε ένα πρώτο φαντασιακό επίπεδο. Το είδος του δυνατού όταν συμπίπτει με την πιο οικεία γλώσσα αποδίδει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα όπως το θεατρικό έργο των εκδόσεων Βακχικόν. Οι θεωρητικές σπουδές του συγγραφέα αλλά και η ένταση που η ίδια ιστορία απαιτεί και που προκύπτει αβίαστα στο σημείο που θα θέλαμε να την ζήσουμε και εμείς οι ίδιοι, συνθέτουν καλά εφόδια για να προκύψουν και άλλες καταιγιστικές ιστορίες σαν αυτές που αναβλύζουν ελευθερία και λάθος.

 

Απόστολος Ντόλκος

 

Οι εκδόσεις Βακχικόν φέρνουν διαρκώς στο προσκήνιο νέες, ποιητικές φωνές. Και το σημείωμα κάνει λόγο εδώ για ποιητές, επειδή ακριβώς υπάρχει το είδος της επικοινωνίας που κατορθώνεται όταν στήνεται απ’ την αρχή το φόντο της ζωής. Με ακρίβεια δωματίων, προσώπων, καταστάσεων, τσιγάρων και  αδυσώπητων επιλογών για τις οποίες ποτέ και τίποτε δεν μας προετοιμάζει. Κυρίες και κύριοι σ’ ατμόσφαιρα νεοελληνικής, αστικής απελπισίας, μια γνώριμη ιστορία. Με πικρό χιούμορ, χαμένες ευκαιρίες, την καινούρια, βρώμικη γλώσσα μας, γενιές μ’ απέραντο φορτίο πίσω τους, παρελαύνουν μέσα από τις κρυμμένες σημασίες της ίδιας της ζωής μας. Αυτό το σημείωμα κάπου συγκινήθηκε, κάπου καθρεφτίστηκε διαβάζοντας το θεατρικό κείμενο του Απόστολου Ντόλκου που με βεβαιότητα και οικονομία θα μπορούσε με την γνωστική του επάρκεια να μεταφέρει στην σκηνή.

 

Το ελπίζουμε.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top