Fractal

Για τις πολλαπλές δυσκολίες της εποχής μας

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

 

 

 

Και με τον ερχομό του καινούργιου χρόνου, τα πολλαπλά και ανοιχτά εθνικά μας προβλήματα παρέμειναν ως είχαν, ενώ ορισμένα πολλαπλασιάστηκαν, όπως άλλωστε αναμενόταν! Η ισορροπία των σχέσεών μας, όμως, φαίνεται πως αναταράχτηκε κάπως τελευταία μετά τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε μεγάλο μέρος της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Σε λίγους μήνες θα έχουμε την εκλογική αναμέτρηση και  στις δύο  χώρες, μετά από αυτές που έλαβαν χώρα στην  Κύπρο, την οποία  δεν πρέπει να λησμονούμε και να πάψουμε να ενδιαφερόμαστε ποτέ. Στο ίδιο, περίπου, μήκος κύματος εντάσσονται οι σχέσεις των προαναφερόμενων χωρών με την πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη.  Ήδη από πολλών μηνών, ετών μάλλον, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της ακραίας και επιθετικής ρητορικής της γείτονος, εξ’ ανατολών, χώρας με όλα τα μέλη της τουρκικής κυβερνήσεως να συναγωνίζονται σε απαράδεκτες δηλώσεις εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης και της χώρας μας, γενικότερα, κατηγορώντας την ευθαρσώς ότι συνιστά τον κύριο εκπρόσωπο των αμερικανικών γεωπολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και τα οποία στρέφονται, όπως πιστεύει, εναντίον της. Αλλά αυτό που προκαλεί εντύπωση, είναι ότι τον τελευταίο καιρό κάπως έτσι εκφράζεται και για την αμερικανική κυβέρνηση. Παράλληλα δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η τουρκική κυβέρνηση αναπτύσσει συνεχώς την περίεργη και  προνομιακή της σχέση με την Ρωσία, κάτι που ήδη έγινε πλέον πιστευτό και σε πολλούς κύκλους στην Ουάσιγκτον, καθώς και σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του ΝΑΤΟ. Είναι ηλίου φαεινότερο πια, ότι η Τουρκία παίζει το χαρτί μιας ανερχόμενης περιφερειακής δύναμης, ενώ αρέσκεται να βρίσκεται εντός αλλά και ‘εκτός’ του Συμφώνου της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας,  αναλόγως τί προσπαθεί να κερδίσει κάθε φορά που ανακινείται ένα ζήτημα το οποίο αφορά την ευρύτερη περιοχή, παραπέμποντας στο γεγονός ότι δεν συνιστά πλέον αξιόπιστο σύμμαχο. Την ίδια στιγμή προσπαθεί να τεθεί επικεφαλής μιας άτυπης, ακόμα, συμμαχίας προσπαθώντας να ενώσει κατά κάποιο τρόπο τις τουρκόφωνες χώρες της Ανατολής, προς ίδιον φυσικά όφελος. Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, έλαβε μέρος στη Σύνοδο Κορυφής των Κρατών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών που έγινε στην Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν και για την οποία δεν πληροφορηθήκαμε αρκετές πολύτιμες λεπτομέρειες για όσα ειπώθηκαν, διαδραματίστηκαν και αποφασίστηκαν εκεί.

Στον αντίποδα όλων αυτών των εξελίξεων, η Ελλάδα έχει κάνει ήδη από πολλών ετών την επιλογή της. Όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας, ήρθαν κοντύτερα στην Αμερική, παρά τις κάποιες λεκτικές δηλώσεις και τοποθετήσεις  ορισμένων που στην ουσία απευθύνονται σε μικρό αριθμητικά ακροατήριο. Η παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα ολοένα και γίνεται μεγαλύτερη απ’ άκρη σε άκρη της χώρας. Σούδα, Λάρισα, Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και τελευταία η ακριτική και πανέμορφη πόλη της Αλεξανδρούπολης, κόμβος αποθήκευσης και μεταφοράς υγροποιημένου αερίου, κλπ, όλα αυτά τα μέρη σηματοδοτούν την προνομιακή σχέση της χώρας μας με τις ΗΠΑ. Όμως την έχουν φέρει, παράλληλα, απέναντι και από τη Ρωσία. Η Κίνα από την άλλη μεριά, ένας ουσιώδης αντίπαλος των ΗΠΑ, φαινομενικά αποστασιοποιημένη απ’ όλα αυτά τα γεγονότα, ενδιαφέρεται και αναπτύσσει συνεχώς τον δικό της σύγχρονο ‘Δρόμο του Μεταξιού’, ένα πολύπλευρο εμπορικό δίκτυο που ξεκινά από τις εσχατιές της Ανατολής και φτάνει στη πολυπόθητη Μεσόγειο, διασχίζοντας την Κεντρική Ασία και την περιοχή του  Καυκάσου.

Οι γνωστές αμυντικές συνεργασίες που υπέγραψε η χώρα μας με τις δύο χώρες, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, αναμφίβολα την ενισχύουν σοβαρά σε πολλά επίπεδα,  και ίσως γι’ αυτό  ξεδιπλώνεται αυτή η επιθετική καθημερινή ρητορική πολλών πολιτικών της Τουρκίας εναντίον μας. Παρά ταύτα, όμως, δεν παύουμε να βιώνουμε έναν υπαρκτό κίνδυνο εξ’ ανατολών, απροσδιόριστο εισέτι.  Όπως, όμως, έχει διαμορφωθεί η διεθνής κατάσταση, σήμερα, οι σχέσεις μας με την Τουρκία περνάει μέσα από την σχέση της τελευταίας με τις ΗΠΑ. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη αυτή ακόμα δεν έχει καθοριστεί επακριβώς και από τις δύο μεριές!  Πολλά θέματα, γεωπολιτικά, ενεργειακά, εδαφικά,  παραμένουν ακόμη ανοιχτά και αναμένουν τη λύση τους, ζητήματα κρίσιμα που ενδιαφέρουν  ολόκληρο τον ελληνισμό, Ελλάδα και Κύπρο, τα οποία φυσικά θα συνεχίσουν να υφίστανται και μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία, πέρα από κάποιες πρόσφατες τρανταχτές κυβερνητικές αστοχίες στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας!

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top