Διήγημα: “Το πέρασμα”
Γράφει η Μαρία Λεβαντή // *
Το πέρασμα
Στον κόσμο αυτό οι μέρες κυλούν στον δικό τους ρυθμό. Οι τοποθεσίες δεν έχουν σταθερές συντεταγμένες. Οι άνθρωποι δεν συνδιαλέγονται, ασχέτως αν ο ένας περπατά δίπλα στον άλλον. Ο καθένας ζει στον δικό του χωροχρόνο. Έτσι όλα μοιάζουν μια απέραντη ευθεία. Τίποτα δεν συμβαίνει.
Εκείνη νιώθει αμήχανα σ’ αυτόν τον κόσμο. Πασχίζει να βρει τη σύζευξη μαζί του. Μένει εγκλωβισμένη στην αδράνεια μέχρι τη στιγμή που καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε τρία περάσματα. Τα συναντά στην ευθεία διαδρομή της το ένα δίπλα στο άλλο. Το καθένα κατασκευασμένο και απ’ άλλο υλικό. Το πρώτο έχει χρυσό καφασωτό και κατώφλι. Και είναι φωτεινό, όπως ο ήλιος τα μεσημέρια του καλοκαιριού. Το δεύτερο είναι εξ ολοκλήρου από ασήμι. Μια συμπαγής κατασκευή από ατόφιο μέταλλο που πάνω του καθρεφτίζεται το φεγγάρι σε όλες του τις φάσεις. Το τρίτο πέρασμα, προορισμένο για παιδί ή νάνο, είναι φτιαγμένο ολόκληρο από καμένους κορμούς και κλαδιά δέντρων. Και είναι τόσο καλά πλεγμένα μεταξύ τους, που είναι σχεδόν αδύνατο κανείς να το διασχίσει.
Στέκεται απέναντι κοιτάζοντας επίμονα τις διόδους. Η πρώτη την τυφλώνει, η δεύτερη της φέρνει ζάλη. Η τρίτη έχει μια όψη σχεδόν αποκρουστική. Όμως τώρα πρέπει να διαλέξει.
Τα μεταλλικά ανοίγματα, αν και πιο περίτεχνα, της φαίνονται παγερά και την τρομάζουν. Αντίθετα η μικροσκοπική σχισμή από άνθρακα της προκαλεί μια ανεξήγητη έλξη. Μια εξωτερική δύναμη τη ρίχνει στη γη και γονατίζει. Από κοντά το σταχτί χρώμα λαμπυρίζει και τη γοητεύει. Αγγίζει τα απανθρακωμένα ξύλα και αμέσως συρρικνώνεται. Τόσο όσο χρειάζεται για να περάσει. Το κάρβουνο διαλύεται και μπροστά της εμφανίζεται το σκοτάδι. Διάσπαρτοι γαλαξίες φωτεινοί την έλκουν. Πλέον δεν μπορεί να αντισταθεί και πέφτει.
* Μαρία Λεβαντή. Γεννήθηκε στην Καστοριά (1982). Έχει πτυχίο και μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Αρχαιολογία. Ποιήματα και διηγήματα της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικά έργα και λογοτεχνικά περιοδικά. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ -
Ποίημα: “Έαρ, Έρως, Έλευσις”
23/04/2024, 7:40 μμ -
Διήγημα: “Η αφιέρωση”
23/04/2024, 7:39 μμ -
Διήγημα: “Η Βροχή σαν σταγόνα εποχής και το Πάσχα φως”
23/04/2024, 7:35 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Έρωτα λόγια”
Γράφει ο Νίκος Κουβίδης // Έρωτα λόγια Είδα σ’ αυτό το αθάνατο Φτερούγισμα της νιότης Φιλιά σε χρώμα κόκκινο Να σταματούν το χρόνο Χέρια να δίνουνε ζωή Σε παγωμένα στήθη Λουλούδια ν’ ανεμίζουνε Σε
Περισσότερα -
Η Αναστασία Ν. Μαργέτη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
ΠΟΛΙΤΕΙΑ Όσα φοβάσαι τα δικάζεις και τα καταδικάζεις συνεχώς σε θάνατο. Πρόσεχε. Έτσι όπως πας θα καταντήσεις απόλυτος μονάρχης. Και τότε η ζωή σου θα κρέμεται από τη δικαιοσύνη σου. Η αρχή
Περισσότερα -
Διήγημα: “Διπλές, ελληνικές, μέτριες”
Του Γιώργου Σπυράκη // * (φωτογραφία: Λαμπρινή Σωτηρίου) Αν θες, να πιούμε καφέ. Να κάτσουμε δίπλα ή και απέναντι· μάλλον απέναντι, να μη σε χάνω στα μάτια και ν’ αφήνουμε ο ένας στον άλλον χαμόγελα. Λέξεις ν’
Περισσότερα -
Τότσικας ή καλλιτεχνοσυνουσία
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * Γίνεσαι καλλιτέχνης με ό,τι βρεις Σελίν (Ταξίδι στην άκρη της νύχτας) Ένας καλλιτέχνης γιατί αυτοβιντεοσκοπείται ξερνώντας εμετό ή γιατί συνουσιάζεται με ένα καρπούζι[1] ; Η περίπτωση του Θανάση Τότσικα είναι ολωσδιόλου
Περισσότερα -
Στα ίχνη του μεγάλου αμερικανικού μυθιστορήματος
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Κόκκινες Βασίλισσες» του Τζόναθαν Λέθεμ, εκδ. Κέδρος, σελ. 480 Το 1928 ο Άπτον Σίνκλερ με το «Boston». Το 1935 ο Νέλσον Άλγκρεν με το «Somebody in Boots». Το 1962 ο Μάικλ Χάρινγκτον με
Περισσότερα -
◉ Αποσπάσματα από το βιβλίο “Εγκατοπτρισμοί: Νικήτα Μαξίμου Καλλίστου” του Γεωργίου Ν. Τριανταφύλλου
Α π ο σ π ά σ μ α τ α ✩ “Εγκατοπτρισμοί: Νικήτα Μαξίμου Καλλίστου” του Γεωργίου Ν. Τριανταφύλλου «…Κατέπλευσε εκεί, αποβιβάσθηκε, και ανέβηκε τρία σκαλιά για να φθάσει στο κέντρο του αραιόστυλου περιπτέρου
Περισσότερα -
Eύη Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου: “Τα παιδιά ζητούν από τα βιβλία, ό,τι και οι ενήλικες”
Συνέντευξη στην Έλενα Νταβλαμάνου // Η συγγραφέας Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου με τη μοναδική ευαισθησία και τη γλυκύτητα που τη διακρίνει μοιράζεται μαζί μας το «Θησαυρό της Εβίτας»! Ένας θησαυρός που δεν είναι κρυμμένος σε κάποιο ξύλινο σεντούκι, ούτε θαμμένος κάτω από χαλάσματα, μα
Περισσότερα
