Fractal

Η σημασία της αφήγησης και ο αμφισβητούμενος αφηγητής

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

Φαίδων Ταμβακάκης «Η έβδομη ιστορία. Το μυστικό της Σεσάτ» κορόνα- γράμματα, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ, 138

 

Ο συγγραφέας των βιβλίων «Τα τοπία της Φιλομήλας», «Ευμορφία», «Οι ναυαγοί της Πασιφάης» και άλλων, στο καινούργιο του βιβλίο φαίνεται να «παίζει» κορώνα- γράμματα το λογοτεχνικό μέλλον του βιβλίου.

Ο Φαίδων Ταμβακάκης στο καινούργιο του διπλό βιβλίο – με δυο τίτλους, δύο εξώφυλλα και τα κείμενα τυπωμένα αντιστρόφως- που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» με τους τίτλους «Η έβδομη ιστορία» και «Το μυστικό της Σεζάτ» σκιαγραφεί το κωμικοτραγικό λογοτεχνικό παρόν μας και με καυστικό, ευφάνταστο τρόπο, τις απρόσμενες δυνατότητες της τεχνολογίας.

Στην «Έβδομη ιστορία» (κορόνα), που είναι «η μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία στην ιστορία της ανθρωπότητας»- μεταφράζεται σε όλες τις ζωντανές και νεκρές γλώσσες, διαβάζεται από δισεκατομμύρια αναγνώστες και έχει αφήσει άναυδους τους κριτικούς,- αμφισβητείται η πατρότητα. Την υπογράφει ένας ψηφιακός βοηθός με το όνομα Σεζάτ [δίνει γραπτές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις, φορά ρούχα ανάλογα και πέπλα χρωματιστά, φιγουράρει παντού με το ολόγραμμά της] και την διεκδικεί ο Τσιπ Ώμο, άσημος συγγραφέας της Γενιάς Ζ.

Ο δρυς Πεσούσης θα έρθει για να μας λύσει το μυστήριο και να μας φέρει απέναντι στο μεγάλο δίλημμα «Τι μας περιμένει, εάν το τζίνι το σκάσει από το λυχνάρι;»

Το τι ακριβώς έγινε θα μας το πει «Το μυστικό της Σεσάτ» (γράμματα). Εκεί ο εκδοτικός κόσμος με όλα τα θλιβερά κι ευτράπελά του, ο Τσιπ Ώμο με το βιβλίο που εκλάπη να κινδυνεύει να γίνει πολτός, οι απεγνωσμένες συγγραφικές προσπάθειες να δοθεί, έστω, στην πυρά, και η μυστηριώδης εξαφάνιση: «Το μυστικό της Σεσάτ» βγήκε «Το μυστικό του Ιωσαφάτ».

Με αφηγηματικά δάνειο όλους τους μεταμοντέρνους τρόπους, μηνύματα στον υπολογιστή και τηλεφωνικά, πόστ και σχόλια, βιβλιοπαρουσιάσεις, αποσπάσματα κριτικών και συνεντεύξεων, καταγγελτικά σημειώματα, συνομιλίες, επιστολές, ηλεκτρονικές συνομιλίες, ο συγγραφέας ζωντανεύει το συγγραφικό εκδοτικό τοπίο και αποπειράται να δώσει το μέγεθος της συμφοράς.

Ένα ιδιαίτερο διπλό βιβλίο που αναδεικνύει δυνατότητες και αδιέξοδα, αφουγκράζεται κατά κάποιο τρόπο το μέλλον των βιβλίων, σατιρίζει κομψά τον χώρο και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για την μελλοντική επικράτηση των μηχανών.

Οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, σε μια εποχή που βρίσκεται στο μεταίχμιο: γιατί όχι; Αύριο όλα πια είναι πιθανά.

 

Φαίδων Ταμβακάκης

 

Η μοναδική σιγουριά είναι η ίδια η ιστορία: «Η κριτική για την “Έβδομη ιστορία” υπήρξε εγκωμιαστική παντού, και συχνά χαρακτηρίστηκε το κορυφαίο κείμενο σε πολλές γλώσσες. Παρότι η έκτασή του δεν ξεπερνά τις ογδόντα σελίδες, συγκρίθηκε με κλασσικά έπη όπως η Οδύσσεια, η Μαχαμπαράτα, το έπος του Γκιλκαμές, και το Shui Hu Zhuan, καθώς θεωρήθηκε αρχετυπικό λογοτέχνημα μια νεωτερικής που αντλεί από την οικουμενική εμπειρία, μέσω της αυθόρμητης έκφρασης των ανθρώπων που επικοινωνούν με υπολογιστές».

Διότι μόνο η αφήγηση, τελικά, έχει σημασία. Τώρα το ποιος είναι στ’ αλήθεια ο αφηγητής…

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top