Ποίηση: “Λαμπερό αστέρι”
Της Βέτας Χρυσοπούλου //
Λαμπερό αστέρι
Λαμπερό αστέρι μαγικό
Φώτισε τα μονοπάτια μου
Να ανακαλύψω κήπους
Με πολύχρωμες μυρωδιές
Να ακούσω λόγια απ’ το κύμα
Καθώς σπάει στην ακτή
Να δω πέρα από τα σύννεφα
Χωρίς να χαθώ
Να ανακαλύψω έναν κόσμο
Που ονειρεύομαι
Λαμπερό αστέρι μαγικό
Πλημμύρισε με φώς τον κόσμο
Ίσως η ομίχλη σκορπίσει
Ίσως η αλήθεια θριαμβεύσει
Λαμπερό αστέρι μακρινό
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Αυτό είναι το δίλημμα: / Ποιος είμαι τελικά. / Αυτός που ξεκίνησα ή αυτός που κατέληξα να γίνω»
Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // Γιώργος Μπακλάκος «Ταυτότητα», εκδ. Βακχικόν Τον Γιώργο Μπακλάκο τον γνωρίσαμε ως ποιητή διαβάζοντας την ποιητική του συλλογή «ημιυπόγειο», στην οποία έχουμε αναφερθεί παλιότερα. Τότε είχαμε δει μια πολύ ελπιδοφόρα ποιητική συλλογή
Περισσότερα -
Η πόλη των αθώων
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Κατερίνα Καριζώνη «Η πόλη των αθώων», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 208 «…Μα μήπως φθάνει η λογική για να τα εξηγήσεις όλα; Η λογική είναι μόνο για τα απλά και τα ασήμαντα. Τα μεγάλα πράγματα
Περισσότερα -
Ο αιώνας των ανατροπών
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση // Νίκος Θέμελης «Η ανατροπή», εκδόσεις Κέδρος Ο Θέμελης στο μυθιστόρημά του αυτό ασχολείται όχι μόνο με την περιγραφή της ζωής του ήρωά του, και της οικογένειάς του, ξεκινώντας από το 1884, αλλά και
Περισσότερα -
Διήγημα: “Πάροχος ζωής και θανάτου”
Της Ελένης Μανιωράκη // * «Να μυρίσω τα λεμονάκια σου» τραύλισε ο τρελοφρίξος και χωρίς να πάρει την άδεια έχωσε το βρώμικο μούτρο ανάμεσα στα άγουρα βυζάκια της Νιόβης. Τον άφησε. Εδώ λίγο- πολύ όλοι με τα
Περισσότερα -
Η 25 Μαρτίου 1821 μέσα από παλιά σχολικά βιβλία
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Στα Δημοτικά σχολεία σε παλιότερα χρόνια οι τοίχοι γύρω – γύρω των σχολικών αιθουσών ήταν γεμάτοι από πίνακες ηρώων του 1821. Είχαμε γίνει φίλοι μαζί τους και με τη φαντασία μας πλάθαμε όνειρα για
Περισσότερα -
Βαδίζοντας σ’ άβατους τόπους
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // Άβατοι τόποι, του Γεράσιμου Δενδρινού, εκδόσεις (.poema..) 2015 Ο θάνατος είναι μια συνθήκη που δεν εκλογικεύεται, που δεν περιγράφεται, αφού υπάρχει ως αδιάβατος και απάτητος τόπος για όλους εμάς που δεν τον βιώσαμε,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Λούνα”
Γράφει η Παγώνα Παρασύρη // Λούνα Κρατώντας τον μουσκεμένο κόκκινο σκούφο της, η Λούνα προχωρούσε σκυφτά. Η βροχή έπεφτε βαριά πάνω στους ώμους της, πλημμύριζε τα μύχια της ψυχής της κι έφτιαχνε μικρές λακκούβες κάτω
Περισσότερα
