Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το ανούσιο «γιατί» των ενοχών
31/01/2023, 11:28 μμ

Το ανούσιο «γιατί» των ενοχών

Γράφει η Ελένη Καρακατσάνη //

 

Μαρίνος Ι. Γεωργιόπουλος «Το Κτήνος του Λονδίνου», εκδ. 24 γράμματα

 

«Γαντζωμένα στις μνήμες της απώλειας, στέκονται αχώριστα τα δάκρυα. Ξεχασμένα πια από χρόνια. Ακουμπισμένα πάνω στη θλίψη, τρυφερά κι όμως αμετακίνητα. Σαν σφιχταγκαλιασμένοι χορευτές.» (σελ.,96)

Η περιπέτεια ζωής του Επιθεωρητή Ίθαν Χαρτ στα σκοτεινά και βρώμικα σοκάκια της Κόκκινης Συνοικίας του Ιστ Εντ του Βικτωριανού Λονδίνου παρασύρει και συναρπάζει τον αναγνώστη του αστυνομικού μυθιστορήματος «Το κτήνος του Λονδίνου». Ο συγγραφέας Μαρίνος Γεωργιόπουλος στήνει το σκηνικό του και με πολύ γλαφυρές περιγραφές καταφέρνει να αναβιώσει την ατμόσφαιρα της Αγγλίας του 19ου αιώνα χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις.

«Μπαχαρικά και άνθη, αρώματα και κρέατα και ψάρια, αραδιασμένα σε πάγκους δεξιά και αριστερά. Τελάληδες και εφημεριδοπώλες συναγωνίζονταν σε φωνές τους αμαξάδες και τους οδηγούς κάρων, που άνοιγαν χώρο ανάμεσα στον κόσμο. Στον κόσμο, που ξεχύνονταν από δεκάδες σοκάκια και σχημάτιζε ένα δεύτερο ποτάμι από ανθρώπινα σώματα, δίπλα στον Τάμεση, το οποίο κινούνταν ταυτόχρονα προς κάθε πιθανή κατεύθυνση. (σελ.,13)…Και βρέθηκε να περπατάει στη Χερφορντ Στριτ. Μόλις έστριψε στην τελευταία γωνία, η ξινή μυρωδιά φτηνού κρασιού, τον χτύπησε σαν κύμα. Φαινόταν να αναβλύζει από παντού. Από τις μισάνοιχτες πόρτες στις δεκάδες ταβέρνες δεξιά κι αριστερά του δρόμου ξέφευγαν κοριτσίστικα γέλια και μεθυσμένες, εύθυμες φωνές». (σελ.,56)

Κι όσο κι αν η ταμπέλα αστυνομικό μυθιστόρημα υποδεικνύει κυνήγι δολοφόνου και εξιχνίαση ειδεχθών εγκλημάτων, η πρόθεση του νεοεισερχόμενου στη λογοτεχνία συγγραφέα Μαρίνου Γεωργιόπουλου είναι να προσφέρει μια ολοκληρωμένη λογοτεχνική πρόταση σε ένα άλλοτε παρεξηγημένο και υποτιμημένο είδος. Κι όταν ο αναγνώστης εισδύσει στην σκοτεινή ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής ο συγγραφέας μας συστήνει στους χαρακτήρες του και στα πάθη τους. Από την μία μεριά υπάρχει η διαταραγμένη προσωπικότητα του βιβλιοθηκάριου Βίνσεντ.

«Η φωνή αυτή ήταν πάντα εκεί, μέσα στο μυαλό του και πίσω από αυτό. Άλλοτε στα όρια του ψιθύρου και ακόμα πιο σιγανή. Άλλοτε κραταιή, σαν βρυχηθμός. Ήταν πάντα εκεί. Στα σαράντα επτά χρόνια της ζωής του, ο Βίνσεντ Μπόουνς μπορούσε να μετρήσει τις φορές που το μυαλό του δεν ήταν διχασμένο, στα δάχτυλα του ενός χεριού.»

Από την άλλη το αντίπαλον δέος ο νεαρός Ίθαν Χαρτ, ένας πολλά υποσχόμενος Επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιάρντ με μεγάλη αυτοπεποίθηση και ίσως υπερβολικό εγωισμό.

«Όλη του η ζωή είχε υπάρξει μια μοναχική ωδή στη λογική. Στα γεγονότα. Στο αίτιο και το αποτέλεσμα. Τα συναισθήματα των άλλων τα αντιλαμβανόταν ανέκαθεν με μεγάλη διαύγεια. Μπορούσε να τα μιμηθεί και να τα χειραγωγήσει, αλλά ποτέ δεν επέτρεπε να τον παρασύρουν. Στη λογική υπήρχε μια σιγουριά. Μια ασφάλεια. Μια αίσθηση συμπαγής, στην οποία μπορούσες να βασίζεσαι.» (σελ.108)

Γύρω από τους βασικούς χαρακτήρες, υφαίνεται μια εξαιρετικά δαιδαλώδης διαδρομή. Αφενός δοκιμάζονται οι αντοχές και η ευρηματικότητα του Επιθεωρητή. Αφετέρου περιγράφεται με ακρίβεια η ψυχοσύνθεση ενός κατά συρροή δολοφόνου. Στο αόρατο γαϊτανάκι της πορείας προς την αναπόφευκτη σύγκρουση, εμπλέκονται στις ζωές και των δύο ηρώων Ίθαν Χάρτ και Βίνσεντ Μπόουνς, κομβικοί και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Ο Αστυνόμος Μπρόλιν, ο Διοικητής Στόουκς, ο Αιδεσιμότατος Γουόρικ, οι δυναμικές γυναίκες Λάνα Λανγκ μια έξυπνη και γοητευτική πόρνη, Ρόουζ Κόττον η μπαργούμαν αποκαλούμενη «Μαντάμ της Γοργόνας» και Άγκαθα Τέμπλ σύντροφος του «Κτήνους».
Κι όπως συμβαίνει συχνά στην καθημερινή ζωή όσα νομίζουμε απλά κι εύκολα, κρύβουν μυστικά και ανυπέρβλητες δυσκολίες, έτσι και στο μυθιστόρημα «Το Κτήνος του Λονδίνου» όλοι οι εμπλεκόμενοι πέφτουν σε λάθη, άλλοτε αναστρέψιμα κι άλλοτε χωρίς επιστροφή. Το μόνο που μένει σταθερό είναι ο σεβασμός του συγγραφέα προς τον αναγνώστη, καθώς η υπόθεση του είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένη με αρκετό σασπένς για την εξέλιξή της αλλά και για την τύχη των ηρώων.

«Για αρκετή ώρα είχε στήσει αυτί και αφουγκραζόταν. Τον διασκέδαζαν τα αναφιλητά του αγοριού. Ακόμα περισσότερο οι κραυγές απελπισίας που έβγαζε που και που. Κάποια στιγμή όμως ,οι ήχοι σταμάτησαν και ο Βίνσεντ έχασε γρήγορα το ενδιαφέρον του. Κοιτούσε την πόρτα αλλά δεν την έβλεπε. Το μυαλό του είχε αρχίσει να φεύγει, να ταξιδεύει ελεύθερο. Αυτό συνέβαινε μόνο όταν το Κτήνος ήταν χορτασμένο. Η σκέψη του πετούσε από το ένα θέμα στο άλλο. Χωρίς ειρμό. Όπως συμβαίνει στα όνειρα ή στους εφιάλτες.» (σελ.427)

Η τελική έκβαση είναι κατά την γνώμη μου εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αυτό που κάνει το έργο αυτό ξεχωριστό δεν είναι τόσο η έκπληξη, εφόσον γνωρίζουμε από την αρχή τον δολοφόνο. Με όχημα την εξαιρετική χρήση της ελληνικής γλώσσας και την σαφή επιρροή του συγγραφέα όχι από αντίστοιχους αγγλοσάξονες συγγραφείς του αστυνομικού μυθιστορήματος όπως θα περίμενε κανείς, αλλά από την μεγάλη παρακαταθήκη και κληρονομιά της δικιάς μας Αρχαίας Ελληνικής Γραμματολογίας, ο συγγραφέας καταφέρνει με τον γρήγορο, χωρίς ανάσα ρυθμό του, να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος.

«Νοιώθεις λοιπόν ενοχές και το γιατί δεν σε βοηθάει. Το γιατί είναι ανούσιο. Τι προσπαθείς; Να εξηγήσεις τη φύση του κόσμου; Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί συμβαίνουν τα πράγματα. Εξυπνότεροι άνθρωποι από σένα και από εμένα προσπάθησαν και πάλι δεν τα κατάφεραν. Άνθρωποι που πέρασαν όλη τους την ζωή κάνοντας ερωτήσεις. Τα πράγματα απλά συμβαίνουν.» (σελ.,345)

 

Μαρίνος Ι. Γεωργιόπουλος

 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Μαρίνος Ι. Γεωργιόπουλος είναι πτυχιούχος του τμήματος “Μάρκετινγκ και Επικοινωνία” του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια λογοτεχνικής γραφής, έχει ασχοληθεί με το θέατρο και την υποκριτική και είναι μέλος μουσικού συγκροτήματος. Του αρέσει να χάνεται μέσα στις ιστορίες και να δημιουργεί δικές του. Έχει εκδώσει δύο διηγήματα σε ανθολογίες αστυνομικών ιστοριών, το διήγημα “Δεσμοί Αίματος” στη συλλογή «9 Εγκλήματα Αναζητούν Δολοφόνο» και το διήγημα “Χαίρε Καίσαρ” στη συλλογή «Συνταγές Για Δολοφόνους». Επίσης συμμετέχει στην συλλογή παραμυθιών «Παραμυθολυμπιάδα» με το παραμύθι «Ο Αντώνιος και ο Μαραθώνιος». Το κτήνος του Λονδίνου είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top