Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Διαβαίνοντας τον Ρουβίκωνα
21/09/2022, 9:26 πμ

Διαβαίνοντας τον Ρουβίκωνα

Γράφει η Ελένη Πριοβόλου // *

 

Γιάννης Πάσχος: «Το χρονικό ενός δυσλεκτικού», Εκδόσεις Περισπωμένη.

 

Ένα λογοτεχνικό συνέδριο στο Ζωγράφειο Σχολείο της Κωνσταντινούπολης αποτέλεσε την αρχή της συνάντησής μου με τον επιστήμονα και λογοτέχνη Γιάννη Πάσχο.  Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι βρισκόμουν μπροστά σε έναν άνθρωπο που διάβηκε τον Ρουβίκωνα της δυσλεξίας και μάλιστα σε μια εποχή, κάπου στις δεκαετίες ’60.’70, οπού η δυσλεξία ήταν αδιάγνωστη και όποιος είχε την «τύχη» να τη φέρνει κληρονομικώ δικαιώματι ή όχι, αποτελούσε το όνειδος της οικογένειας, τον- την δακτυλοδεικτούμενο-η   της γειτονιάς , των συγγενών και όλης της Κοινότητας. Υπόκειντο δε στον εξευτελισμό του εκφοβισμού που τότε δεν ονομαζόταν ακόμα «bullying», αλλά υπήρχε.

Ο Γιάννης παθών ο ίδιος έπρεπε να βγαίνει με την ετικέτα κολλημένη στην πλάτη: «Δεν παίρνει τα γράμματα». Και τούτο σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που η ιδιαιτερότητα καταδικάζεται, η αριστεία προωθείται, η φαντασία αποτελεί σοβαρή ασθένεια που πρέπει να παταχθεί. Φαντασιόπληκτος. Με τη μητέρα-δασκάλα-σύμμαχο το αγόρι του βιβλίου- που είναι ο ίδιος  Γιάννης Πάσχος- αρχίζει έναν πολυμέτωπο αγώνα, επιβίωσης του δικού του ψυχικού κόσμου, αυτοπροσδιορισμού κατόπιν και επιβολής της προσωπικότητας του. Αδιάγνωστος. Χωρίς παράλληλη στήριξη, χωρίς λογοθεραπείες και εργασιοθεραπείες, με μόνο καθοδηγητή το ένστικτο και την ακούραστη  μαχητικότητα και εφευρετικότητά του διαψεύδει τις «Κασσάνδρες» που προμάντευαν ένα μέλλον χλωμό και ασαφές. Κυρίως με την εξέλιξή του απάντησε στο ερώτημα που αργά και βασανιστικά πλανιόταν μέσα στο σπίτι. «Τι μέλλει γενέσθαι αυτό το παιδί;»

Η κομβική φράση του βιβλίου, που αφορά  όχι μόνο τον ήρωα, αλλά και κάθε παιδί με δυσλεξία είναι στη σελίδα 16. «Είχα αρχίσει να αποκτώ, ειδικότητα στο να ακούω αυτά πού δεν ακούγονταν και να βλέπω αυτά που δεν φαίνονταν. Έψαχνα να βρω ένα τρόπο να υπάρξω και εγώ και, αφού αυτό δεν γινόταν με τους συνήθεις, συμβατικούς τρόπους, εφεύρισκα άλλους….

 

Γιάννης Πάσχος

 

Το ενδιαφέρον του βιβλίου είναι αυτοί οι άλλοι τρόποι, οι εναλλακτικοί, που εφευρίσκει ένας ευφυής, ταλαντούχος άνθρωπος -από τότε που είναι παιδί μέχρι να ενηλικιωθεί- ώστε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να επιβληθεί ως προσωπικότητα ξεχωριστή, σε έναν κόσμο στερεοτύπων και σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με προκαθορισμένες νόρμες αναλόγως με τις απαιτήσεις της προσφοράς και της ζήτησης που δυστυχώς «απανθρωπίζει» το ον άνθρωπος.

Το βιβλίο είναι γραμμένο με απίστευτο χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια, ένα κατηγορώ προς το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και το πολιτικό σύστημα που την τροφοδοτεί, με σαρκασμό αλλά και αυτοσαρκασμό. Ένας ποταμός λέξεων καίριων που αποτελούν στιλέτα στην καρδιά ενός ολόκληρου συστήματος.

Θα πρότεινα να το διαβάσουν γονείς, μαθητές και δάσκαλοι, καθώς και οι ειδικοί περί την δυσλεξία και κάθε απόκλιση από το σύνηθες που αντιμετωπίζεται ως ασθένεια.

 

 

* Η Ελένη Πριοβόλου είναι Συγγραφέας.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top