Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Ο πλανήτης μας είναι ένας παράδεισος που γεννάει καρπούς, παράγει προϊόντα και πρώτες ύλες για να συντηρήσει, τα κοντά 8 δις ανθρώπων που ζουν πάνω του. Αν ο άνθρωπος συμπεριφερόταν με σύνεση και σεβασμό
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // άγνοια κανείς δεν ξέρει από που έχει είσοδο η μέρα κι όλοι γυρίζουν στους δρόμους παζαρεύοντας γινομένους καρπούς μ’ ασημένια σερβίτσια άγνοιας η μουσική φράση μιας συμφωνίας πετάχτηκε από το παράθυρο του
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Δεν μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος μια ζωή μέσα στη θλίψη και τη σκοτεινιά γι αυτό ή θα πρέπει να έχει μια ψυχή που να αναβλύζει χαρά και αισιοδοξία από τα έγκατά της ή
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Συναντιούνται οι άνθρωποι μέσα στις οικογένειες, χαιρετιούνται, δίνουν υποσχέσεις, ξεμακραίνουν, μιλούν ασταμάτητα, αλλά μέσα στις χειραψίες υπάρχει ένα κενό και μέσα στους ασπασμούς μια αναίμακτη συνήθεια. Το μάθαμε πια, η αγάπη είναι ο δυσκολότερος
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // επιστροφή αναμαλλιασμένες ιδέες έμειναν πίσω στο πέρασμα της ξαφνικής καταιγίδας ο ουρανός των επίμονων επιδιώξεων γονατιστός αλλάζει τροχιά χρώματα και διαστάσεις η πόλη σηκώνει το βλέμμα έχει τσουρουφλισμένη τη φτερούγα και
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Ένας σεμνός άνθρωπος τις αρετές του τις καλύπτει με το διάφανο πέπλο της μετριοφροσύνης, ο υποκριτής πάλι τα ελαττώματά του τα φορτώνει με τις μάσκες της προσποίησης, πώς θέλεις με μια ματιά, χωρίς κόπο,
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Στη Φύση δεν υπάρχει τίποτα μόνο του Τα θαύματα, τα μυστήρια, τα περίεργα και τα εκπληκτικά δεν είναι αντίθετα στη φύση, αλλά αντίθετα στις μικρές γνώσεις, στις ελάχιστες πληροφορίες και τις σχεδόν ανύπαρκτες βεβαιότητες
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Το κενό γεμίζει με μίσος Ο φθόνος, το μίσος και η πλεονεξία είναι ένας σκοτεινός ωκεανός χωρίς ακρωτήρια, κόλπους και φάρους που μέσα του χάνονται τα ιστιοφόρα ανθρωπιάς, τα πλεούμενα της ενσυναίσθησης και
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Εξάρχεια Αγνώριστη η ρακένδυτη κουτσουπιά σπρώχνει με τα κοκκαλιάρικα δάχτυλά της τον καιρό στα δόντια του χειμώνα Σκυφτός ανέβαινε τα σκαλιά κρατώντας στην αγκαλιά μερικές καχεκτικές αναιρέσεις λίγες λαβωμένες συνήθειες και
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Ο άνθρωπος πρέπει να ξεκινά να κάνει αυτό που μπορεί, έτσι κάποια στιγμή η επιθυμία του θα εκβάλει σ’ αυτό του ονειρεύεται και τότε η θάλασσα φαντασίας, δύναμης, μαγείας θα είναι έτοιμη
Περισσότερα
Απομαγνητοφώνηση: Αγγελική Κώττη // Στις 10 Οκτωβρίου του 2014 η Εταιρεία Συγγραφέων οργάνωσε μια εκδήλωση στο Ιδρυμα Θεοχαράκη για την απονομή του βραβείου «Διδώς Σωτηρίου» στον Πέδρο Μπάδενας δε λα Πένια. Η Αλκη Ζέη, εκ των βασικών ομιλητών στην τελετή,
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Κ. Παπαδοπούλου // * Άβρα Αυδή, «Μονοπάτια», Γράφημα, Θεσσαλονίκη 2022 Η συλλογή με τα τριάντα ένα διηγήματα της Άβρας Αυδή επιβεβαιώνει την πρακτική εφαρμογή της παρακαταθήκης που άφησε ο δάσκαλός της, ο αείμνηστος Χρίστος Τσολάκης,
ΠερισσότεραΑπό τη Μαριλιάνα Ρηγοπούλου // * Το θέατρο «Αγγέλων Βήμα» ανοίγει αυλαία με μια ανατρεπτική και ρηξικέλευθη διάθεση στα θεατρικά δρώμενα, κάνοντας πρεμιέρα με το έργο του Αυστραλού συγγραφέα Τίμοθι Ντέϊλι «Άνθρωπος στη σοφίτα» σε σκηνοθεσία Γλύκας Στόιου, το
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Georges Simenon, «Ο Μαιγκρέ και η νεκρή κοπέλα». Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ. Εκδόσεις Άγρα. Αθήνα, 2021 Παρ’ όλο που ο Βέλγος συγγραφέας Ζωρζ Σιμενόν πέθανε το 1986, οι εκδόσεις των πολυάριθμων πραγματικά βιβλίων του
ΠερισσότεραΤης Εύης Φουντούκογλου // * Και βλέπεις αυτή την αθρόα παρακμή και αναρωτιέσαι αν είσαι άνθρωπος για να ζεις ή να πεθαίνεις. Νομίζεις πως η ζωή σου είναι αέναη και την σπαταλάς ασυναίσθητα. Μικρέ ανόητε ανθρωπάκο που κατάντησες
ΠερισσότεραΓράφει η Πέρσα Κουμούτση // «Το Γιοματάρι της Φράουλας», νουβέλα του Πάνου Μυρμιγγίδη από τις εκδόσεις «Λιβάνη» Με μικρό δισταγμό, ομολογώ, πήρα στα χέρια μου το χειρόγραφο του Πάνου Μυρμιγγίδη, με τον ιδιότυπο αυτό τίτλο «Το Γιοματάρι της
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Το ρεμπέτικο είναι κομμάτι φωτεινό της ψυχής μας. Είναι ανάγκη ζωής. Είναι σκίρτημα καρδιάς, ανάσα στιγμιαίας αλλά απόλυτης ευτυχίας. Είναι όνειρο μελαγχολίας και μελαγχολία ονείρου. Είναι μοναξιάς και παρέας συνάμα έμβλημα,
Περισσότερα
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Κατερίνα Μαντέλη: «Αίσωπο τον έλεγαν μύθους διαλαλούσε», 24 γράμματα εκδόσεις Η δυναμική που διακατέχει την Μαντέλη, ως σκηνοθέτιδα, δημιουργό ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού μήκους, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η παρουσία
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Χίλντα Παπαδημητρίου «Η συχνότητα του θανάτου», εκδ. Μεταίχμιο Ο τρίτος άθλος του αστυνομικού επιθεωρητή Χάρη Νικολόπουλου στο βιβλίο της Χίλντας Παπαδημητρίου «Η συχνότητα του θανάτου» δεν αλλάζει αισθητά το πετυχημένο μοτίβο των δύο
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Δεν ήταν άνδρας ικανός τις πληγές σου για να κλείσει. Να νοιώσεις τις φοβίες σου και δυνατά στα δύο του χέρια να σε σφίξει. Δεν ήταν άνδρας που ήξερε το λόγο
Περισσότερατου Κωνσταντίνου Παναγόπουλου // Το Βιομηχανικό Λαύριο, πεδίο αποκάλυψης, για τον τρόπο ανάπτυξης της χώρας. Όταν λέμε «Η σημασία του Λαυρίου», εννοούμε τη σημασία του Βιομηχανικού Λαυρίου. Πρόκειται για τις μεταλλευτικές και μεταλλουργικές δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν με βάση τη γνωστή
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Ταξίδια της ψυχής είναι γεμάτα τα σημερινά μας βιβλία. Ταξίδια στην Ιστορία, τον πολιτισμό, στον κόσμο. Σχέσεις ανάμεσα σε συγγενείς, φίλους αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ιστορία που ακουμπούν
ΠερισσότεραΓράφει η Αθανασία Τσιοτινού // * Μάρκ Στραντ «Προσωρινή αιωνιότητα», Ανθολόγιο ποιημάτων (Επιλογή-Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη, Εκδόσεις Βακχικόν Συνέβη έστω κι αργά. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, πάντως, είναι το γεγονός πως έστω και αργά το ελληνικό αναγνωστικό κοινό
ΠερισσότεραΑπό τον Γιώργο Ρούσκα // * Προσέγγιση στο μυθιστόρημα του Κώστα Κατσουλάρη, “Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά”, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2018. Σε μια ειλικρινή ομολογία του πεπερασμένου των δυνατοτήτων του, ο Όμηρος, στην Ιλιάδα, στη Β΄ Ραψωδία, και αλλού
ΠερισσότεραΓράφει η Άννα Κατσιγιάννη // * Γιάννης Παπακώστας. “Η κρήνη της οδύνης. Το πένθος, ο πόνος, η θλίψη ως πηγή λογοτεχνικής δημιουργίας”, Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 2020, σελ. 196. «Σκέφτομαι σημαίνει σκέφτομαι τον θάνατο» Νάσος Βαγενάς, Βάρβαρες
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Ηλίας Φραγκάκης, «Σκουριά – Υστερόγραφα», εκδόσεις ενύπνιο, Αθήνα Δεκέμβριος 2023, σελ. 66 Και τώρα, πώς γράφεις / συνθέτεις κριτική δίδυμου-πολύπτυχου βιβλίου (με δύο τίτλους και ΔΥΟ ΕΞΩΦΥΛΛΑ – στο
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Βορβή // Ο ήρωας του φθινοπώρου Ο χρόνος είχε σταματήσει άνθρωποι αδιάφοροι διέσχιζαν τα πεζοδρόμια πετούσαν καμένα τσιγάρα στον δρόμο ενοχικά και βιαστικά επέστρεφαν στην ατέρμονη πορεία τους. Ξεχασμένοι κάπου στο απρόσωπο φόντο χαμένοι
Περισσότερα
