Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Ξεκινούσα κάθε πρωί από τη Γεωργίου Ολυμπίου, περνούσα την πλατεία Κουκακίου, έπιανα την Ορλόφ, έφτανα στην Μουσών και από κει ανέβαινα κάθετα στο λόφο του Φιλοπάππου μέχρι το μνημείο. Εκεί αφού
Περισσότερα
Του Ελισσαίου Βγενόπουλου // Στη χοάνη του χρόνου στεκόταν στο χείλος της αυτοσυντήρησης μ’ ανάρριχτο το σακάκι της άγνοιας και ιδρωμένη την παλάμη της βεβαιότητας φυλλομέτρησε λίγες απώλειες από τα βάθη της εφηβείας έσιαξε
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Τα σύνορα της επιβολής Αυτή η εποχή —όπως όλες οι εποχές— είναι μια καλή εποχή, αλλά μόνο αν ξέρουμε πώς να την στραγγίσουμε, σκέφτηκαν οι απανταχού άποικοι και δεν άφησαν ρουθούνι αναίμακτο
Περισσότερα
Του Ελισσαίου Βγενόπουλου // Απάνω τους ωρέ Έλληνες «Ο προς την θάλασσαν πύργος, είναι εξαίρετον δείγμα Ιταλικής φρουριακής τέχνης. Έχει το φρούριον εμβαδόν 24 στρεμμάτων, ήτοι όσον και το Παλαμήδι. Η άμυνα
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // * Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος. Κάθε ένας έχει κάτι μοναδικό, ανεπανάληπτο και αναντικατάστατο. Γιατί φαίνεται ότι Θεός βαριέται να δημιουργεί άπειρα αντίγραφα. Ο Θεός, πάλι, αποφάσισε να μας βάλει, να ζούμε
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Στον μεσοπόλεμο των ανθρώπινων επιθυμιών Όταν η ατομική συνείδηση αλφαδιάζεται στην προκρούστεια κλίνη με σκοπό να έρθει στα μέτρα της συλλογικής συνείδησης η βία που ασκείται στο άτομο, στις ελευθερίες του και
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // * Η αλήθεια πίσω από το προσωπείο Ένας άνθρωπος έχει πάντα δύο όψεις και δυο χαρακτήρες τον δικό του και αυτόν που του δίνει η πορεία των πραγμάτων, η αντοχή του στις
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // * Η παντοτινή σύναξη των αστέρων Κοιτώντας το πρόσωπο ενός ανθρώπου όσο και καθαρό βλέμμα και να έχει, πάντα συναντιόμαστε με κάτι δυσνόητο. Καθώς σκαλίζουμε με λίγες κουβέντες τη μορφή που έχουμε
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Πρωινό κατά την «προϊστορική» εποχή των νεανικών μου χρόνων, κατέβαινα την Ευριπίδου με κατεύθυνση στην πλατεία Κουμουνδούρου. Ο ήλιος είχε καβαλήσει τα δίπατα της Αθηνάς και τεμαχιζόταν σε λωρίδες ανάμεσα
Περισσότερα
Του Χριστόφορου Τριάντη // * ΑΝΑΙΡΕΣΗ Αγεωμέτρητος είναι ο θόλος κι οι σκέψεις δεν δέχονται ορισμούς. Άναρχες πορεύονται εκτός τειχών κι αψίδων. Συντροφιά έχουν τις θέες της νύχτας. Αισθήσεις γίνονται που αναιρούν το δράμα και
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // O εκδοτικός οίκος Limited Editions Club στα μέσα της δεκαετίας του ’30 κυκλοφόρησε μια σειρά συλλεκτικών βιβλίων σε περιορισμένο αριθμό. Ο George Macey, επικεφαλής του οίκου, είχε συμφωνήσει με μερικούς από τους μεγαλύτερους ζωγράφους να φιλοτεχνήσουν εικονογραφήσεις για μια σειρά επανεκδόσεων έργων
ΠερισσότεραΓράφει η Διονυσία Καρέτσου // * Μαριέττα Πεπελάση «Προσωπογραφίες», εκδ. Ιανός Είναι τουλάχιστον αισιόδοξο ανάμεσα στα τόσα που συμβαίνουν να μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για αγάπη και για ανθρώπους οι οποίοι «εξακολουθούν να αγαπούν χωρίς να
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Τα περισσότερα από τα βιβλία μου γράφτηκαν με καταλύτη τις περιπλανήσεις μου οι οποίες συμπληρώνουν αισίως μισό αιώνα πια, στις διάφορες ηπείρους». Μιλώντας για τον Γεώργιο Σχορετσανίτη θα μπορούσε να πει
ΠερισσότεραΑπό τον Άγγελο Πετρουλάκη // Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε: «Η λήθη που θα γίνουμε» Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη, Εκδόσεις Πατάκη Ακριβώς πριν έναν χρόνο είχα έρθει σ’ επαφή, για πρώτη φορά με τον συγγραφέα Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε, διαβάζοντας το εξαιρετικό
ΠερισσότεραΓράφει η Ιωάννα Λαρδίκου // * Ελένη Χωρεάνθη «Σύνθεση σε ρε ελάσσονα», εκδ. Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, σελ. 80 «Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα, για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα, για
ΠερισσότεραΑπό τον Πάνο Ιωαννίδη // Ραλφ Έλισον «Αόρατος Άνθρωπος», Μετάφραση: Αγορίτσα Μπακοδήμου, εκδ. Κέδρος Όταν έχουμε την τύχη να διαβάζουμε σπουδαία λογοτεχνία, τότε καταλαβαίνουμε ευκολότερα την επίδραση που ασκεί το είδος, όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και στη
Περισσότερα
Της Ευγενίας Νικητίδου // * Ωδή στο φως Από μικρό παιδί σιχαίνομαι Το μαύρο. Το χρώμα του πένθους. Θέλω να το σκίσω, να το ποδοπατήσω, Να το εξαφανίσω. Εγώ αγαπώ το χρώμα Το φωτεινό κόκκινο,
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ IN MEMORIAM: Χρήστος Αγγελάκος: Στα Φώτα απέναντι Γράφει η Ελένη Γκίκα IN MEMORIAM: Αποχαιρετώντας τον Στρατή Γράφει η Καλομοίρα Πιέτρη-Αυγούστη IN MEMORIAM: Φάνης Κακριδής: έφυγε από τη ζωή ένας μεγάλος δάσκαλος Γράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου IN MEMORIAM: Ο Στρατής Γ. Φιλιππότης
ΠερισσότεραΓράφει ο Νίκος Κουβίδης // “Μάτια σύνορα” Πώς κάνεις τόπο του ουρανού σύρματα ματωμένα κόρες που σε γεννήσανε με χέρια απλωμένα Βάλε αγγέλους στις καρδιές φτερά που δεν πατάνε μάτια που δεν δακρύζουνε ψυχές που καρτεράνε Δώσε
ΠερισσότεραΓράφει ο Γ.Χ. Καραμίχος // Κέλλυ Πάλλα, «Σκόνη του τίποτα», Επτά επάλληλες ιστορίες, Εκδόσεις Γαβριηλίδη ,2013. Το βιβλίο της Κέλλυς Πάλλα «Σκόνη του τίποτα», Επτά επάλληλες ιστορίες, είναι το λογοτεχνικό corpus επτά αλληλοσυμπλεκόμενων ιστοριών με πρωταγωνίστριες επτά συν μία
ΠερισσότεραΤης Κατερίνας Λιβιτσάνου- Ντάνου // Τα καλούδια της Πηνελόπης Εγώ η Πηνελόπη, το τρίτο παιδί γνωστής οικογενείας του χωριού μας, ήμουν ένα από τα τεμάχια (έτσι λέγανε οι Γερμανοί τους Έλληνες, που μετανάστεψαν στη χώρα
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Ευγενία Μπογιάννου «Αυτές», εκδ. Πόλις, σελ. 96 Είκοσι τέσσερις τρόποι για να υπάρχεις μέσα στον χρόνο, μέσα στη διαδοχική αλληλουχία των ηλικιών. Από την Α. μέχρι την Ω. και
ΠερισσότεραTης Μαίρης Βαβουράκη // Στον δρόμο για δουλειά Χθες το πρωί, που λες, πηγαίνοντας στη δουλειά και βαδίζοντας νυσταγμένη κ σκεπτική ,άρχισα να παρατηρώ έναν άντρα που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Σπάνια ακολουθεί το βλέμμα μου
ΠερισσότεραΤης Ελένης Χωρεάνθη // “Ένα ματσάκι ανεμώνες” για τα 26 χρόνια απουσίας Κ. Χ. Τίποτα στη ζωή μας δεν έρχεται τυχαία. Ακόμα και μια καταιγίδα και μια επιδημία. Τα έξι ποιήματα που ακολουθούν είναι από τη
ΠερισσότεραΤου Σωκράτη Μεργιανού // Η κοιλάδα του ανθισμένου θανάτου Αρχαίες πέννες υμνούσαν την πράσινη ανάσα ανάμεσα στα δύο ορεινά θηρία. Ομορφιά και ασχήμια, καταστροφή και δημιουργία τρομερά μπερδεύονταν δημιουργώντας το νόμισμα της περιοχής για
ΠερισσότεραΟ “Μουσουργός” είναι αισίως το εικοστό πέμπτο βιβλίο μου και το δεύτερο βιβλίο των νεότευκτων εκδόσεων Στίξις. Γράφτηκε τον Ιούλιο του 2016 κατά την παραμονή μου στο Ρέθυμνο και η κεντρική του ιδέα ανήκει στον ανιψιό μου Αστυάνακτα Κανακάκη.
Περισσότερα
