Fractal

Ποίημα: “Εξάρχεια”

Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος //

 

 

 

 

Εξάρχεια

 

Αγνώριστη η ρακένδυτη κουτσουπιά σπρώχνει

με τα κοκκαλιάρικα δάχτυλά της

τον καιρό στα δόντια του χειμώνα

 

Σκυφτός ανέβαινε τα σκαλιά κρατώντας στην αγκαλιά

μερικές καχεκτικές αναιρέσεις

λίγες λαβωμένες συνήθειες

και τις καθημερινές του διστακτικές αναδιπλώσεις

 

Η πίκρα της νεραντζιάς στολίδι στο πέτο του δρόμου

Ο κοκκινολαίμης ήρθε και στάθηκε στο γιακά του πρωινού

Ο πετρόψυχος καιρός ζεμάταγε στη σκιά του

το χάδι, το γέλιο και τη θλίψη της μολόχας

 

Οι οιμωγές σπρώχνουν τα σύννεφα μακριά

και τα σκαλώνουν στις κορυφές των βουνών

 

Με τα δακρυγόνα επίθετα στο τσεπάκι του σακακιού

βγήκε ασθμαίνοντας στο κεφαλόσκαλο της τονισμένης κατάληξης ώς

κάποιου καταπονημένου επιρρήματος

 

Κάτω από τα τσιμέντα, τα πλακόστρωτα και την αδιαφορία

υπάρχουν βολβοί από ζουμπούλια κυκλάμινα και χαμόγελα

που δεν θα ανθίσουν ποτέ

ψιθύρισε κι έβαλε το χέρι στο στήθος

να συγκρατήσει το επίθετο στο τσεπάκι

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top