Της Σοφίας Διονυσοπούλου // Κλεοπάτρα Λυμπέρη: “Το δεν είμαι ακόμα”, Ποίηση, Εκδόσεις Ίκαρος 2022, σελ. 74 Εξόριστη τώρα η ποιητής μέσα στον τρόπο στις αλύσους αλυχτά ουρλιάζει, πενθεί σάρκες γλωσσών μασάει ─ σχίζω κομματιάζω μήπως βρω
Περισσότερα
Γράφει ο Δημήτρης Καπετανάκης // * Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Όλα στο μαύρο», Εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2022 Με μυστικιστική διάθεση η οποία γίνεται φανερή, ήδη, από το έργο που κοσμεί το εξώφυλλο της συλλογής και όπως υποδηλώνεται από τους
Περισσότερα
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Κωνσταντίνος Βορβής «Ο ήρωας του Φθινοπώρου», εκδόσεις Πανός Ο Κωνσταντίνος Βορβής παρουσιάζει, στην ποιητική του συλλογή Ο ήρωας του Φθινοπώρου (εκδόσεις Πανός- επιμέλεια Γιώργου Χρονά), 32 ποιήματα, αστικού προβληματισμού θα τα χαρακτήριζα, και
Περισσότερα
Της Γκέλης Ντηλιά // * Η τέχνη είναι ένα εξελίξιμο είδος. Αν και όλα έχουν ειπωθεί, δεν έχει ειπωθεί τίποτα. Ο ποιητής οφείλει να ορίσει τη μοίρα και το πεπρωμένο του και μαζί του να οριστούν
Περισσότερα
Γράφει ο Κώστας Θ. Ριζάκης // τέμενος προσαρμογής, 2022 κ’ ήπιεν έως δώδεκα κονιάκ στάνιαρεν μπρος στο κρύον χιονίστρες πια οι κοκκινιστές προ χρι- στουγέννων τι σκυλοτόμαρες αϊπαλάμες άιιιιχ θα τρίβονταν ή ξανατρίβονταν να ανάψουν επ δυο
Περισσότερα
Της Ελένης Χωρεάνθη // Ο Άδης της ψυχής. Ένα καινούργιο και τρία από τα πρώτα ποιήματα *Εκ των ενόντων* Ω, τι καλά να ‘ναι η ζωή ένα γλυκό τραγούδι, να ρέει
Περισσότερα
Της Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου // Από σήμερα όλα αλλιώς, Μια σύγχρονη θρηνητική ελεγεία -Τι έγινε; -Κοίταξε εκεί, τα πουλιά, γδέρνουν το κατάλευκο δέρμα τους κι από κάτω ξαναγεννιέται μαύρο, πίσσα. -Σε ξορκίζω, φανέρωσε τι είν’
Περισσότερα
Της Λίνας Τόιτου // * Η πιο βαθιά πληγή… Ποτέ δεν κοιμούνται οι μητέρες των νεκρών παιδιών Άλλωστε αν και ξυπνητές, τις κυκλώνουν οι εφιάλτες κι όλη τη νύχτα ξαγρυπνούν δίπλα στο καντήλι αγκαλιά με
Περισσότερα
Της Ζωής Δικταίου // * Εικόνα από το Διαδίκτυο, Εσύ, στα Τέμπη, δεν θα βρεις συγχωροχάρτι Πίκρα, θυμός, δάκρυα, οργή, ντροπή κι οδύνη, το στέρφο μέλλον, που ζητά δικαιοσύνη, τη νύχτα του Φλεβάρη, που είχε ο Χάρος,
Περισσότερα
Της Δανάης Αγγέλου // * Async Περίμενες αυτάρεσκα την προσωπική μου συντριβή, το ξέρω κι αν αυτή επήλθε μήπως είχες μάτια για να την δεις; Ήθελες να με κοιτάς που σε κοιτώ Προσδοκούσες χάρη, γοητεία,
Περισσότερα
Μετάφραση- ανθολόγηση: Χρύσα Νικολάκη // Toufiq Zohur «You and a Cup of Coffee» Ένα φλιτζάνι καφέ σε μια διψασμένη ψυχή κι η μορφή σου Ζωγραφίζω το σούρουπο με ρόδινες αποχρώσεις αφαιρώ το γκρι της υποκρισίας ανάβω
ΠερισσότεραΓράφει η Πέρσα Κουμούτση // Κόριννα (1946-1949), Μαρία Αδαμαντίδου, εκδόσεις ΑΩ «Σε ρέουσα δημοτική γεμάτη ελληνική ψυχή, το μικό αυτό περιοδικό δείχνει την γνησιότητα και τη ζωντάνια του Αιγυπτιώτικου ελληνισμού. Θα άξιζε τα παιδιά των δικών μας σχολείων
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Να εξαιρέσουμε φυσικά τις λειτουργίες της σχολικής αίθουσας, γιατί ναι μεν έχουν και αυτές μια όψη ακροατηρίου αλλά εδώ επικυριαρχεί η εκπαιδευτική και η παιδαγωγική όψη και το όλο σκηνικό έχει άλλες αφετηρίες και
ΠερισσότεραΓράφει η Χαρά Νικολακοπούλου // Γιάννης Παπαγιάννης «Γλυκά δεκάξι», εκδ. Διάπλαση 2022 I ‘ii do anything for my sweet Sixteen. Αυτό φαίνεται να είναι το μότο του νεαρού Κώστα όταν προτείνει το μεγαλόπνοο και ριψοκίνδυνο σχέδιό του
ΠερισσότεραΤης Χρυσάνθης Καραούλη // * Ένα φθινόπωρο κι εγώ σε τούτη εδώ την πλάση φεύγουν τα χελιδόνια μου ορφάνεψε η φωλιά τους και τ’ αηδονιού… αχ! τη λαλιά κι εκείνη έχω χάσει δεν το μπορώ, δε δύναμαι
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Ελένη Γκίκα «άβυσσος άβυσσον επικαλείται», εκδ. ΑΩ “…Όλη μας η ζωή σ ’ ένα Σεπτέμβρη…” Για να φτάσει η ποιήτρια Ελένη Γκίκα σε τέτοιο σημείο ωριμότητας ώστε να συμμαζέψει μια ολόκληρη ζωή
ΠερισσότεραΓράφει η Πέρσα Κουμούτση // Tην Παρασκευή 12 Μαΐου 2023, στις 6:30, στο κατάμεστο αμφιθέατρο «Theo Angelopoulos» του Γαλλικού Ινστιτούτου, και παρουσία σημαντικών ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, η Εταιρεία Ελλήνων Μεταφραστών Λογοτεχνίας με την σύμπραξη και την συνεργασία
Περισσότερα
Γράφει η Νίκη Σκουτέρη // * Ανδρέας Ηλιόπουλος «Τα γέλια της Μνήμης», εκδ. Διάνοια Η ποιητική συλλογή «Τα γέλια της Μνήμης», των εκδόσεων Διάνοια, περιλαμβάνει 58 ποιήματα, με βαθιά φιλοσοφική διάθεση και εικονοπλαστική δύναμη. Στεκούμενη στον
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Σοφοκλής «Ηλέκτρα», Μετάφραση: Πάνος Κυπαρίσσης, εκδ. Γαβριηλίδης, 2015 O Σοφοκλής στέκεται κάπου ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη. Δεν έχει την αρχαιοπρέπεια του Αισχύλου αλλά ούτε και την πρωτοπορία του Ευριπίδη. Εκείνο που
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Διαμαντοπούλου // * Μαρία Δέσποινα Ράμμου «Η προσωπογραφία του Κρεγκ», εκδ. Ενύπνιο «Πες μου τι θυμάσαι;» «Κι αν σου έλεγα τίποτα;» «Δεν θα σε πίστευα » Στη συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Δέσποινας Ράμμου «Η προσωπογραφία
ΠερισσότεραΓράφει ο Δρ Πολύβιος Ν. Πρόδρομος // * Της παστρικιάς το σπίτι Γύρω στα πενήντα, κόκκινο της φωτιάς στο νύχι, ασορτί κραγιόν στα χείλη. Είπε να μαζευτεί από το καλντερίμι και ζούσε στο πατρικό
ΠερισσότεραΤης Ελένης Δεληβοριά // * Ω, πόσο εύθραυστη νιώθω! Ακούμπησέ με. Πάρε με στις παλάμες σου και κλείσε με εκεί. Κρυσταλλάκι τόσο δα μικρό. Μη σε ζαλίσει η λάμψη πώς φοβάμαι! Γιατί θα σπάσω μόνη. Κρυσταλλάκι
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Εντυπώσεις από την συλλογή “Andro II: Πάνθεον”, του Ανδρέα Αντωνίου από τις εκδόσεις Βακχικόν Υπάρχουν ιστορίες που αξίζει κανείς να τις αφηγείται από το τέλος προς την αρχή, αμφισβητώντας με ευθύτητα κάθε δυνατή
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Κώστας Ακρίβος «Ανδρωμάχη», εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 144 Αξιώθηκε να γίνει σύζυγος, μητέρα, βασίλισσα. Η ζωή της μοιράστηκε απ’ τον πόλεμο ανάμεσα στην ευτυχία και την ατίμωση, στη χαρά και
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το θεατρικό του Αλέξανδρου Μαραγκουδάκη “Πύλη Μετρό” με σχέδιο εξωφύλλου της Melina Jade από τις εκδόσεις Βακχικόν Πύλη Μετρό. Είναι αστείο μα κάτι τόσο κοινότυπο, κάτι τόσο κοινόχρηστο
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Οι Πόλεις το Χειμώνα” μικροκείμενα & διηγήματα μπονζάι, Κωνσταντίνος Χ. Λουκόπουλος, εκδόσεις Έναστρον Λέω πως, κάθε άνθρωπος, είναι ένα κύμα σε κάποια ιαπωνική ακουαρέλα […] Έτσι παρομοιάζει το ταξίδι της ζωής το κείμενο
ΠερισσότεραΤου Αντώνη Κηπουρού // * Λευκή κόλλα μπροστά μου Το μολύβι πεσμένο Το μυαλό μου στυμμένο Άδικα περιμένω Να σηκωθώ να φύγω Η καρέκλα με δένει Στα ποδάρια μολύβια Τί να με περιμένει Τσαλακώνω τις κόλλες
Περισσότερα
