Fractal

Μυθιστόρημα μύησης και ενηλικίωσης

Γράφει η Χαρά Νικολακοπούλου //

 

Γιάννης Παπαγιάννης «Γλυκά δεκάξι», εκδ. Διάπλαση 2022

 

I ‘ii do anything for my sweet Sixteen.

 

Αυτό φαίνεται να είναι το μότο του νεαρού Κώστα όταν προτείνει το μεγαλόπνοο και ριψοκίνδυνο σχέδιό του στην έφηβη ηρωίδα του μυθιστορήματός μας.  Ένα σχέδιο που θα εξελιχθεί σε ένα παράξενο, ταξίδι μύησης και ενηλικίωσης για τα δύο παιδιά. Ένα περιπετειώδες ταξίδι στα άδυτα ενός περίκλειστου κόσμου γεμάτου ιδιαίτερους κανόνες και μυστήριο.

Έπειτα  από μια αξιοσημείωτη παρουσία στα ελληνικά γράμματα, με προτελευταίο του πόνημα την «επική» ιστορική κωμωδία Ο άνδρας που γεννήθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο (εκδ. Διάπλαση 2018) , ένα μυθιστόρημα που  διέγραψε αξιόλογη πορεία αφού ήταν υποψήφιο για το βραβείο του Αναγνώστη αλλά και για Κρατικό Βραβείο, ο Γιάννης Παπαγιάννης επανέρχεται με κάτι εντελώς διαφορετικό.

Μια γλυκόπικρη ιστορία ενηλικίωσης, ο τίτλος της  οποίας δύσκολα δεν θα θυμίσει σε εμάς, την … παλιά φρουρά, το τραγούδι του Billy Idol, Sweet Sixteen.

Φαίνεται πως αυτή η ηλικία περικλείει μια αβάσταχτη μελαγχολία αφού αποτελεί το αναπόφευκτο πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση, και έχει εμπνεύσει και άλλους καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και τραγουδοποιούς (βλ. επίσης The Fureys “When you were sweet sixteen”, Chuck Berry “Sweet Little Sixteen”).

Το μεγάλο επίτευγμα του συγγραφέα είναι ωστόσο αυτή η κατάδυση στον ψυχισμό και την ιδιοσυγκρασία ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού, τον οποίο αποδίδει με λιτό, μεστό  τρόπο. Πολύ επιτυχημένη είναι επίσης η αναβίωση μίας περασμένης δεκαετίας, εποχή στην οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα, τα οποία εκ των υστέρων ανακαλεί και αφηγείται η κεντρική ηρωίδα.

«Οφείλω να ομολογήσω πως, όσα κι αν είχαν συμβεί, επειδή πάντα νομίζουμε ότι, επειδή μας βρήκαν πολλά κακά, δεν θα μας βρει άλλο, ότι η μεγάλη δυστυχία μάς έχει προσδώσει ανοσία στο κακό, σαν να περάσαμε γρίπη, βρέθηκα, όπως και οι υπόλοιποι, απροετοίμαστη. Όταν ο Τζακ μάς κάλεσε, όπως την προηγούμενη φορά, στο καθιστικό, ανησύχησα κι έβαλα με το μυαλό μου πολλά και διάφορα, αλλά δεν μπόρεσα να μαντέψω την αλήθεια.»

 

Γιάννης Παπαγιάννης

 

Τα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, ποικίλα και ευαίσθητα: η απώλεια αγαπημένων προσώπων, η απεγνωσμένη αναζήτηση της οικογενειακής σύμπνοιας, η σχολική παραβατικότητα, η διαχείριση των πρώτων ερωτικών σκιρτημάτων, η εφηβική σεξουαλικότητα, η θρησκευτική πίστη, ο μοναχισμός.

Ένα ελληνικό road movie θα μπορούσα άνετα να το χαρακτηρίσω αφού είναι εμφανής η κινηματογραφική ματιά και παιδεία του συγγραφέα, ο οποίος έχει δοκιμαστεί στη συγγραφή κινηματογραφικών σεναρίων. Αλλά και ένα άρτιο, τρυφερό ψυχογράφημα.

Μια ιστορία για εκείνες τις… αμαρτίες που κάναμε -που δεν ήταν τελικά και τόσο αμαρτίες- και που δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top