Fractal

Ήρωες που επιλέγουν τη δύσκολη μοίρα τους

Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης //

 

Θάνος Κάππας: «Πως πάνε τα πράγματα», Εκδόσεις Εστία

 

Με το δεύτερο βιβλίο του ο Θάνος Κάππας επιχειρεί επιτυχώς ένα όχι τόσο εύκολο πέρασμα από μικρά πεζογραφήματα, θραύσματα σκέψεων και εμπειριών, σε μια κλασσική αν και εσωστρεφή, υπονοητική κι επινοητική συλλογή διηγημάτων. Ο συγγραφέας, έχοντας περάσει διαδοχικά από τα βήματα του δημοφιλούς blogger, από τους πρώτους του είδους, του αρθρογράφου – πεζογράφου και του διηγηματογράφου, φαίνεται να επεξεργάζεται κοπιαστικά το υλικό του καθώς παραδίδει διηγήματα πολυδουλεμένα, τεχνικά άρτια, με πλούσια, λειτουργική αλλά όχι εξεζητημένη γλώσσα και με κοινούς άξονες αναφοράς. Αυτό που φαίνεται να είναι ο κοινός άξονας και η θέση του βιβλίου, είναι η ερωτική ματαίωση και κατά συνέπεια η ήττα. Παραφράζοντας τη γνωστή επωδό του Παπαδιαμάντη, θα έβλεπα ως θέση μια φράση της μορφής «δεν έχουν τελειωμό τα πάθη και οι καημοί του σύγχρονου ανθρώπου». Αν και βέβαια ακούγεται απογοητευτικό κι αποθαρρυντικό ως «μήνυμα», θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι ήρωες των επτά διηγημάτων φέρουν ακέραια την ευθύνη των πράξεών τους και δεν υπόκεινται καμία εξωτερική ισχυρή δύναμη, πόλεμο, ασθένεια, φτώχεια, και πάντοτε έχουν την δυνητική ικανότητα να ακολουθήσουν διαφορετική πορεία, μια δυνατότητα που δεν αξιοποιούν ποτέ. Υπό την οπτική αυτή, οι ήρωες μοιάζουν φιγούρες βγαλμένες από έργο του Τσέχωφ, άνθρωποι που οι ίδιοι δημιουργούν την τραγική μοίρα τους, την ήττα, επομένως ενέχουν στοιχεία μαύρης κωμωδίας, παρ’ ότι ο συγγραφέας δεν δίνει βαρύτητα στην κωμική πλευρά των καταστάσεων ούτε δραματουργικά ούτε αφηγηματικά ούτε λεκτικά. Συνοπτικά το ολιγοσέλιδο «πώς πάνε τα πράγματα» αποτελεί μια ουσιαστική νοηματικά και άρτια εκφραστικά συλλογή διηγημάτων που θεωρώ ότι θα διακριθεί στην δύσκολη εκδοτική χρονιά που διανύουμε.

 

Θάνος Κάππας

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top