Fractal

Συσσώρευση σκέψεων και απόψεων, ενίοτε και αντιφατικών, σε κείμενα χωρίς όρια, κανόνες και φραγμούς.

Του Μιχάλη Τρούλη //

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, “Παραπατώντας στην βοτσαλωτή ακτή των συγγραφέων”. Εκδόσεις Οδός Πανός. Αθήνα, 2019

 

Το βιβλίο είναι δύναμη, με προσθετική ενέργεια στον αναγνώστη. Τον εμπλουτίζει με γνώσεις και τον δυναμώνει με αυτοπεποίθηση. Του διευρύνει τους ορίζοντες. Του αναπτύσσει το κριτικό πνεύμα. Τον κάνει πολύ καλύτερο στη δουλειά του. Προσεκτικότερο και αποτελεσματικότερο, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.  Η δύναμη του βιβλίου αυξάνει όσο διευρύνεται και επεκτείνεται ο κύκλος των λογοτεχνικών επιλογών του, από τον καθένα μας. Κι’ όταν ο αναγνώστης είναι γιατρός,  μάλιστα χειρουργός, ποιητής και δόκιμος λογοτέχνης, όπως ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, οι επιλογές του είναι απαιτητικότερες.

Ένα δείγμα αυτών των επιλογών καταχωρείται στο βιβλίο του με τον τίτλο ‘Παραπατώντας στην βοτσαλωτή ακτή των συγγραφέων’, από τις Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα, 2019. (Πάλι για την Ειρήνη!). Παρουσιάζονται σαράντα  συγγραφείς, μ’ έναν προσωπικό τρόπο, ο οποίος δεν απομακρύνεται απ’ τα  άλλα ομόρριζα κείμενα.  Οι περισσότεροι συγγραφείς ανήκουν στην ξένη και οι λιγότεροι στην ελληνική λογοτεχνία. Η πρόσβαση στους πρώτους και στους δεύτερους φαίνεται πολύ άνετη. Τους ενώνει η αμφίδρομη σχέση στην επαφή τους με το βιβλίο. Απ’ αυτή τη διαδικασία  παίρνουν ερεθίσματα. Σκέπτονται και αναζητούν νέες σχέσεις. Έτσι πηγαίνουν παρακάτω. Ανοίγουν τις πόρτες στο μυαλό των άλλων. Ηρεμούν και χαλαρώνουν. Ακονίζουν και το δικό τους μυαλό. Αφήνουν μακριά το αλτσχάϊμερ.  Βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου. Γίνονται καλύτεροι και οι συγγραφείς και οι αναγνώστες. Καταπολεμούν την κατάθλιψη. Εμπλουτίζουν το λεξιλόγιο… και καλλιεργούν το λόγο, προφορικό και γραπτό.

Οι περισσότεροι από τους παρουσιαζόμενους συγγραφείς, αναδεικνύουν και προβάλλουν τα παραπάνω θέματα, πολύ αγαπητά στον παρουσιαστή τους. Εξάλλου όλα αυτά αποτελούν κοινό παρονομαστή για όλους, ξένους και Έλληνες, στους οποίους κατέχει ξεχωριστή θέση και ο   Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης. Στο πλαίσιο αυτό ξεχωρίζουν ορισμένες αναφορές στις πικρές αλήθειες της χειρουργικής τέχνης, υπό το πρίσμα της επιστήμης. Το όνειρο σαν πρόσχημα διάπλου των αισθημάτων.  Ο αισθηματικός άντρας του Χαβιέρ Μαρίας και ‘ο αδύνατος άντρας’ του Ντάσιελ Χάμετ. Η καταδυνάστευση της τυραννισμένης αθωότητας. Η επιλογή των ερωτικών συντρόφων… γενικά. Η ζωή,  ο θάνατος, η  ‘Φωτιά’ του Ανρί Μπαρμπίς. Μια ιστορία τραύματος και καταστροφής, μέσα στο ‘Το πέμπτο παιδί’ της Ντόρις Λέσινγκ. Η ‘εκκαθάριση’ του νομπελίστα Ίμρε Κέρτες. Η ‘Μαδρίτη, η πόλη του ενός εκατομμυρίου πτωμάτων’ και η απεικόνισή της μέσα στην μετεμφυλιακή ‘Κυψέλη’ του Καμίλο Χοσέ Θέλα. Η γήρανση και  εγκατάλειψη των ηλικιωμένων στη σύγχρονη Ιαπωνία. Όταν η λογοτεχνία ακυρώνεται αναγκαστικά.  Στοχεύοντας στην καρδιά του βερισμού. Οι Σκοτεινές Κεράτινες Πύλες της αιωνιότητας.  ‘Ο πόνος στον Πολιτισμό και στην Ιστορία της Ιατρικής’. Πεθαίνοντας στις αφιλόξενες ζούγκλες της Βιρμανίας και της Ταϊλάνδης. Κάποιοι πρόλογοι, μικρές αφιερώσεις, ‘Ανοιξιάτικοι Έρωτες’ του Καμίλο Χοσέ Θέλα. Η επώδυνη αναζήτηση της ιδανικής γυναίκας. Ο περίπλους, η εξερεύνηση και η καντάδα της Ερυθράς Θάλασσας από τον  Ανρί ντε Μονφρέντ. Το Μεξικό ως τόπος υποδοχής αριστερών εξόριστων συγγραφέων. Παράνομο Σεξ στον Αμερικάνικο  Νότο του δέκατου ένατου αιώνα.  Η προκλητική ψυχοθεραπεία και η αναπόδραστη μοίρα της Ψυχιατρικής. Οι ηθελημένες ταλαιπωρίες… το φεγγάρι ίσως τελικά είναι χάρτινο! Μια προσπάθεια σκιαγράφησης της Άννας Ζέγκερς. Η πολυπόθητη ενηλικίωση…  Όλα τα πράγματα… έχουν αρχή και τέλος. Μια μέρα από τη ζωή ενός  νευροχειρουργού. Προσπαθώντας να επουλώσουν παλιές πληγές. Οι αρραβώνες…  Μυστικές συμφωνίες. Αναζητώντας…  Οι συρρικνωμένοι θεοί.  Η ποιητική εμπειρία και η  φιλοσοφία της ποίησης. Κυνηγώντας ουτοπίες. Ανεκπλήρωτοι έρωτες… Ο ‘Νοέμβριος’ του Γκυστάβ Φλωμπέρ. Περιπλάνηση και αναβάπτιση. Αλληλοαναίρεση ρομάντζων και γάμων. Συγκομιδή μιας ζωής.

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης

 

Συσσωρεύονται πολλά, ίσως και ανοργάνωτα, αλλά πως αλλιώς θα έδινα μια εικόνα της παγκόσμιας πραγματικότητας, όπως αυτή αποτυπώνεται σ’ αυτό το βιβλίο; Η συσσώρευση σκέψεων και απόψεων, ενίοτε και αντιφατικών, στοχεύει στην ελεύθερη ανάγνωση και ερμηνεία των κειμένων. Οι άνθρωποι που γράφουν  δεν θέτουν  όρια,  δεν επιβάλλουν κανόνες, δεν βάζουν φραγμούς. Δημιουργούν ελεύθερα για να μπορούν ό,τι γράφουν να το μοιράζονται με όσους διαβάζουν κι εκείνοι να το αντιλαμβάνονται με ανάλογο τρόπο, εξίσου ελεύθερο και δημιουργικό.

 

 

* Ο Μιχάλης Τρούλης είναι Πρόεδρος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top