Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι…
21/11/2023, 9:23 μμ

Το σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι…

Γράφει ο Μιχάλης Τρούλης // *

 

 

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης «Η τραγική ζωή του Χανς Φάλαντα», εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2023.

 

Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης κατάγεται από τα εύανδρα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με εξαιρετικές επιδόσεις και πολλές διακρίσεις. Ειδικεύτηκε στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών, στη γενική Χειρουργική. Το 1989 η Ιατρική Σχολή Αθηνών τον ανακήρυξε Διδάκτορα, με βαθμό  «Άριστα». Υπηρέτησε σε πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα τελευταία χρόνια της λαμπρής καριέρας του εργάστηκε, ως διευθυντής χειρουργικής, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης.

Παράλληλα με το συνεχές ενδιαφέρον του στην Ιατρική επιστήμη, αφιέρωσε αρκετό χρόνο στη δημοσίευση επιστημονικών εργασιών, κυρίως σε ιατρικά περιοδικά. Ασχολήθηκε ειδικότερα, με την Ιστορία της Ιατρικής, τον πολιτισμό και τη λαογραφία άλλων λαών, ενώ δεν σταμάτησε να ταξιδεύει σε διάφορους προορισμούς και να γνωρίζει άλλους λαούς, σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Το συγγραφικό του έργο αναφέρεται κυρίως στην ιστορία της ιατρικής, στην ταξιδιωτική λογοτεχνία, στην αφροαμερικανική ιστορία και τον πολιτισμό, την αρθρογραφία και τη βιβλιοκριτική. Τα περισσότερα από τα βιβλία του εκδόθηκαν από τις εκδόσεις «Οδός Πανός». Τα τελευταία χρόνια γράφει και δημοσιεύει τακτικά στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Είναι πολυγραφότατος!

Ο Χανς Φάλαντα (1893-1947) ήταν Γερμανός συγγραφέας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Μερικά από τα γνωστότερα μυθιστορήματά του περιλαμβάνουν το «Ανθρωπάκι, τι τώρα;» (kleimer Mann, was nun?, 1932, στο πρωτότυπο, και Little Man, what now? για την αγγλική γλώσσα), το «Μόνος στο Βερολίνο» για την ελληνική γλώσσα («Jeder stirbt für sich allein», στο πρωτότυπο στα γερμανικά, 1947), που κυκλοφόρησε σε άλλα μέρη με διάφορους τίτλους, όπως στις Η.Π.Α. ή στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Τα έργα του ανήκουν στο λογοτεχνικό κίνημα της νέας Αντικειμενικότητας, με κύρια χαρακτηριστικά τις ακριβείς λεπτομέρειες και περιγραφές και ακόμα τον δημοσιογραφικό σεβασμό στα διαδραματιζόμενα γεγονότα.              Η επίδοσή του στη μυθιστοριογραφία, στην παιδική λογοτεχνία, στη δημοσιογραφία, στην αυτοβιογραφία, καταγοήτευσε τον Γεώργιο Νικ. Σχορετσανίτη, γι’ αυτό και δεν άφησε καμία πτυχή του χαρακτήρα αδιερεύνητη. Έτσι διαπίστωσε την πίστη του στη φιλοσοφική αρχή πως «κανείς δεν μπορεί να ρισκάρει τίποτα περισσότερο από την ίδια του τη ζωή. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ικανότητες και διαφορετικό χαρακτήρα. Το σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι».

Αυτή η αρχή εκφράστηκε στην αντιναζιστική του στάση, που δεν του επέτρεψε να ακολουθήσει τον δρόμο που του έδειξαν οι Ναζιστές. Δεν δέχθηκε ποτέ να εγκαταλείψει τον τόπο του, την μητρική του γλώσσα, τις παραδόσεις που τον γαλούχισαν. Όμως υπήρχαν κι άλλα εμπόδια, αυτά των εξαρτήσεων, που του δημιούργησαν τα προβλήματα υγείας, που ενίοτε τον βασάνιζαν και πολλές φορές τον οδηγούσαν σε απόπειρες αυτοκτονίας.

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης

 

Το οικογενειακό περιβάλλον δεν ελαχιστοποίησε τα προβλήματα στη ζωή του. Πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του σώζονται στις σελίδες των μυθιστορημάτων του. Πολλές από τις φωτογραφίες που κοσμούν τα βιβλία προέρχονται από το πλούσιο αρχείο του συγγραφέα. Το σκίτσο στο εξώφυλλο είναι έργο του Γιώργου Μανιού, τον οποίο ο Γεώργιος Νικ. Σχορατσενίτης ευχαριστεί, όπως και τη συνάδελφό του Ναστάζια Πεππέ, για το δικό της σκίτσο στη σελίδα 5.

Το 1944, όταν ο Χανς Φάλαντα βρέθηκε σε φοβερό αδιέξοδο, με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να εισέρχεται στην τελική του φάση και τη Χιτλερική Γερμανία να αντιμετωπίζει τη σκληρή κατάρρευσή της, ο παρουσιαζόμενος συγγραφέας, με ορατό κίνδυνο της ίδιας του της ζωής, καταγράφει τις σκέψεις και τις αναμνήσεις σε χαρτί που του προσφέρθηκε από τους δεσμοφύλακες του. Περιτριγυρισμένος, όπως λέει, από δολοφόνους, κλέφτες και άλλους που κατηγορούνταν για σοβαρά εγκλήματα, και κάτω από το άγρυπνο και υποψιασμένο βλέμμα των φρουρών έγραψε ό,τι ήθελε να μη λησμονηθεί. Αυτά τα τελευταία γραπτά του κατάφερε να πάρει άδεια και να σώσει στο σπίτι του, κρύβοντας τα κάτω από το πουκάμισό του!

Ήταν και αυτό μια μορφή αντίστασης!

 

 

* Ο Μιχάλης Τρούλης είναι Πρόεδρος της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top