Fractal

Το πάνω χέρι στο “Εντευκτήριο” αυτή τη φορά το έχει ο κύριος Ίμο!

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

 

“Εντευκτήριο” – Κατοικίδια. Έτσι κυκλοφόρησε και είναι διπλό: 117- 118 τεύχος. Το πάνω χέρι και την τιμητική του αυτή τη φορά ο εκδότης του Γιώργος Κορδομενίδης την παραχωρεί στον κύριο Ίμο. Ποιος είναι ο κύριος Ίμο; Όποιοι ξέρουν τον κύριο Κορδομενίδη γνωρίζουν καλά και τον κύριο Ίμο. Ή μάλλον τον κύριο Ίμο τον γνωρίζουν εξίσου καλά: «Ο Ίμο είναι ο σκύλος μου κι εγώ ο άνθρωπός του» γράφει στη σελίδα 78. «Οι πρώτες μέρες ήταν και για τους δυο μας αμήχανες και πολύ δύσκολες» μας γνωστοποιεί ο κύριος Κορδομενίδης, ο οποίος τρέμει για το ποιος θα φύγει πρώτος και το πώς ο καθένας θα διαχειριστεί την οδύνη.

 

 

Παραδίδοντας ταυτοχρόνως στους αναγνώστες ένα τεύχος που θα μείνει κλασσικό και συλλεκτικό.

Στις 228 σελίδες του, όλοι οι γνωστοί ήδη γάτοι και σκύλοι, εξίσου γνωστοί όσο διάσημοι ή λιγότερο διάσημοι είναι οι άνθρωποι που έδεσαν ή δένουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους μ’ αυτά. Κατοικίδια που έμειναν αιώνια στις σελίδες κάποιου βιβλίου, γάτες για τις οποίες γράφτηκαν σελίδες επί σελίδων, σκυλιά με ονοματεπώνυμο, με καλή ανατροφή, αφοσιωμένα και πιστά. Αλλά κι απολύτως ελεύθερα και ατίθασα ενίοτε, εφόσον οι γάτες –όπως υποστηρίζει η Αγγελική Κώττη- είναι εκείνες τελικά που σε φιλοξενούν.

Την Ζαΐρα την γνωρίζουν καλά όσοι αγαπούν την Ζυράννα Ζατέλη, η Ζυράννα αγαπά την Ζαΐρα γι’ αυτό και στο «Cat cat catastrophe» μας την γνωρίζει καλά: «Η Σέρκα δεν χάρηκε καθόλου με τούτη τη “λαϊκιά”». Βλέπετε, η Σέρκα είναι ήδη μια γάτα διασημότης, «μεγαλόθυμη» και «ηγεμονική». Και εξάλλου «η Ζαΐρα δεν έκανε την έξυπνη, αλλά με τον καιρό, εκτός από φοβική και συνεσταλμένη, μας βγήκε και τόσο τσαχπίνα και παιχνιδιάρα, που η Σέρκα, όταν δεν εκνευριζόταν, παρακολουθούσε με απορία τα σουσούμια και τις παλαβομάρες της, ενίοτε μάλιστα, στα κρυφά και μοναχή της, τη μιμόταν».»

 

 

Στις σελίδες του Εντευκτηρίου θα γνωρίσετε ακόμα τον Τζώννυ και τον Τσέχωφ, θα σας συστηθούν ο Απόλλων, ο Ανανίας, η Τσογλανίτσα, η Βασίλη, η Κέζια, η Ρίνα, ο Πάολο, η Μόσκα, ο Σαμψών, η Ντίβα, ο Ρούντολφ και η Αΐντα, η Λένικα, ο Σέβος και η Ρίνα, η Μάου και ο Μάου, η Τιτίκα, ο Τσόκος κι ο Γκαβός.

«Το σκυλί μου είναι τζογαδόρος», θα μας πει για τον Μπομπ ο Γιάννης Σκαράγκας στα «Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους». «Κάθε γάτα είναι τηλέφωνο» έχει γράψει ο Χούλιο Κορτάσαρ στο «Πώς παραγκωνιζόμαστε». Η Λουκία Δέρβη μας συστήνει την «Εσμεράλντα», η Μάργκαρετ Άτγουντ έχει ήδη γράψει για τον «Μπλάκυ στην Ανταρκτική». Είναι και ο Γουίλλιαμ Μπάροουζ που επιμένει για την «γάτα μέσα μας», από τον Νίκο Καββαδία μάθαμε ν’ αγαπάμε τις «Γάτες των φορτητών».

 

 

 

Κάπως έτσι διαβάζουμε από τον Γιώργο Χρονά την «δόξα των ζώων», από την Ρέα Βιτάλη «Τρέξε, Απόλλωνα, τρέξε!» Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έχει φροντίσει να γράψει για τις «γάτες του σπιτιού μας». Ο Ναζίμ Χικμέτ έχει γράψει «Ραν Μοιρολόι στον Διάβολο», η Βάνα Χαραλαμπίδου υπογράφει «Μάου και υιός», η Έλυα Κορνέτη Paolo «Το φτεροκόπημα», ο Τάσος Γουδέλης την «Πρωινή επίσκεψη», ο Γιώργος Τσακνιάς την «Βόλτα», η Λένα Διβάνη την «Νυχτερινή κακοφωνία», ο Κ. Π. Καβάφης «Σπίτι με κήπον», η Τασούλα Επτακοίλη τον «Μονόλογο της Ρίνας». Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης θα μας κάνει να κλάψουμε με το «Πεθαίνει το καλό μου το γατάκι». Η Παυλίνα Παμπούδη γράφει «Δέκα χρόνων, στην ταράτσα, μπροστά στο κλουβί με το ινδικό χοιρίδιο», ο Μιχάλης Στρατάκης την «Ιστορία της Ντίβας», ο Νίκος Μπακουνάκης «Mal de chat» ο Γιώργος Ιωάννου «Ωδή στην Κότα μου», ο Θάνος Κάππας την «Λένικα», ο Νικόλας Σεβαστάκης «Η ζωή με την Μπέλλα».

Η Μαρία Κουγιουμτζη τη «Μεταμόρφωση», η Μαρλένα Πολιτοπούλου «Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα», ο Παναγιώτης Κουσαθανάς «Τη ζωή με ζωή τη στυλώνεις».

 

 

 

Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες έχει γράψει «Δύο ποιήματα για γάτους», ο Κωστής Παλαμάς την «Ασπρούλα», ο Σαρλ Μπωντλαίρ την «Γάτα», η Βισουάβα Σιμπάρσκα «Γάτα σε άδειο διαμέρισμα», η Πατρίτσια Χάισμιθ «Γριά γάτα».

Ο Θάνος Παναγόπουλος «Η “χορτοφάγος” Τζίνα με το σνομπ αναρχικό savoir-fair», ο Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος «Όταν ο Φρέντι συνάντησε τον κ. Ίμο», η Κατερίνα Παναγιωτοπούλου «Ο Μαντζουράνης», η Αγγελική Κώττη «Κοιμήσου και παράγγειλα στη Σμύρνη τα προικιά σου». Η «Έλενα Μαρούτσου «Φίδια στα πόδια»- είπαμε στο τεύχος είναι άπαντα τα Κατοικίδια- ο Αργύρης Παλούκας «Η τιμωρία», ο Κώστας Μαυρουδής «Το αλάτι του Μπαντ Ισλ», ο Γιάννης Υφαντής «Οι γάτες με ψυχοπονούν», ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης «Το λαμπραντόρ της Ζακλίν» κ. α. Ο Ανάστασης Βιστωνίτης υπογράφει το δοκίμιο «Συγγραφείς και ζώα» και ο Πάνος Αχτσιόγλου «Ζώα και άνθρωποι στον κινηματογράφο».

 

 

Τι λέτε, να κάνουμε φινάλε με ένα απόσπασμα από τον Νίκο Καββαδία και το ποίημα «Οι γάτες των φορτηγών»;

«Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,/ που την λατρεύουν, χωρίς να ξέρουν το γιατί, /κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,/περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί//Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,/ και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,/μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,/ είναι γι’ αυτούς σα μια γλυκιά γυναικεία συντροφιά»….

Σας το είπαμε, δεν σας το είπαμε; Το πάνω χέρι στο Εντευκτήριο αυτή τη φορά το έχει ο κύριος Ίμο!

 

 

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top