Fractal

Για τον Εμμανουήλ Κριαρά

Γράφει η Δήμητρα Χατζηκυριακίδου // *

 

 

 

Σαν σήμερα [22 Αυγούστου 2014] πριν από έξι χρόνια μάς άφησε ο Εμμανουήλ Κριαράς σε ηλικία 108 ετών…

 

Ήταν ένα χιονισμένο απόγευμα, στην οδό Αγγελάκη στη Θεσσαλονίκη, όταν πριν από δεκαεπτά χρόνια ξεκινούσε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου, ένα ταξίδι που κράτησε δέκα χρόνια… επρόκειτο να συναντήσω τον καθηγητή Εμμ. Κριαρά. Ο ίδιος αναζητούσε βοηθό, απόφοιτο φιλολογίας.

Σαν τώρα τον θυμάμαι καθισμένο στην πολυθρόνα του στο σαλόνι. Με ρώτησε απλά: “Τι προτιμάτε;; τη διδασκαλία ή την έρευνα;;;;” Η απάντηση που του έδωσα ήταν κι αυτή απλή. “Και τα δύο. Το καθένα σού δίνει διαφορετικά πράγματα.” Φαίνεται πως τότε απάντησα σωστά. Το είδα στα μάτια του. Το βλέμμα τού Κριαρά ήταν πάντα έντονο, διαπεραστικό, πρόδιδε έναν άνθρωπο έξυπνο, έναν άνθρωπο  αεικίνητου πνεύματος, πάντα εν εγρηγόρσει. Όταν μετά χρόνια μού έκανε την ίδια ερώτηση τού έδωσα αυθορμήτως και ακριβώς την ίδια απάντηση. Και είδα την ίδια ικανοποίηση στα μάτια του.

Αυτός ήταν ο Κριαράς. Ένας εραστής τής έρευνας και της διδασκαλίας. Όταν κλήθηκα πριν από χρόνια να μιλήσω για αυτόν, θεώρησα σκόπιμο να μιλήσω για τον άνθρωπο, για τον δάσκαλο, καθώς το πολυσχιδές και πλούσιο σε έκταση και σημασία έργο του είναι γνωστό σε όλους.

 

 

Ακαταπόνητος, αειθαλής. ” Το δασκαλίκι είναι ιερούργημα”, έλεγε. Παρά την περασμένη ηλικία του δεν άφησε ποτέ το γράψιμο, τη μελέτη, την έρευνα. Κοφτερός νους, φορέας της γνώσης μιας εποχής μεγάλης για την ιστορία, την πολιτική, τη φιλολογία και τη λογοτεχνία για περισσότερο από έναν αιώνα. Από τις έξι το πρωί καθόταν στο γραφείο του και έγραφε, διάβαζε, οραματιζόταν νέες μελέτες. Σηκωνόταν….και τότε, για να ξεκουραστεί, διάβαζε την εφημερίδα του και όλα τα δημοσιεύματα που έφταναν καθημερινά στο σπίτι. Ένα σπίτι τού οποίου όλοι οι τοίχοι ήταν επενδυμένοι με βιβλία…

Έφυγε από τη ζωή γεμάτος. Αγάπησε την εργασία, πίστεψε στον έρωτα, μίλησε για την τραγικότητα τού ανθρώπου… αδικήθηκε, τιμήθηκε, αγάπησε και αγαπήθηκε.

Με τίμησε με τη διδασκαλία και την αγάπη του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα τής πατρίδας του, της Κρήτης, που τον σκεπάζει.

 

 

* Η Δήμητρα Χατζηκυριακίδου υπήρξε βοηθός του αείμνηστου Εμμανουήλ Κριαρά για δέκα χρόνια.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top