Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / ✔️ Η Αλεξία Καλογεροπούλου στο Εργαστήρι της επιμελήτριας
18/05/2021, 8:29 μμ

✔️ Η Αλεξία Καλογεροπούλου στο Εργαστήρι της επιμελήτριας

 

 

 

 

«Συνομιλίες με τα πρόσωπα του 1821», εκδόσεις 24 γράμματα

 

Νομίζω ότι όλα άρχισαν λίγο αφότου είδα το βιντεοκλίπ της Επιτροπής Ελλάδα 2021 για την Επέτειο των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση, που μου θύμισε τις εκδηλώσεις των σχολείων, όπου οι μαθητές τραγουδούν και χορεύουν για να γιορτάσουν το τέλος της σχολικής χρονιάς και να τους καμαρώσουν γονείς και συγγενείς. Ας κρατήσουν οι χοροί τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένα τραγούδι του 1983, αν δεν κάνω λάθος, που, ανεξαρτήτως αν αρέσει ή όχι σε κάποιον, περιγράφει μια Ελλάδα που έχει πάψει να υφίσταται προ πολλού. Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά από την πρώτη εκτέλεσή του, θεωρώ ότι το τραγούδι αυτό δεν έχει πολλά να πει στον Έλληνα και στην Ελληνίδα του σήμερα. Αναφέρεται σε μιαν άλλη εποχή. Ύστερα από τόσες αλλεπάλληλες και πολυδιάστατες κρίσεις πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, ηθικής και προσφάτως υγειονομικής φύσης, δεν υπάρχει χρόνος, χώρος, χρήματα, ίσως και διάθεση, για ανέμελες παρέες και φίλους που τραγουδάνε με τα μάτια κλειστά εθνική Ελλάδος γεια σου. Οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει, οι βεβαιότητες έχουν καταλυθεί και το αύριο μοιάζει σαν ρόλερ κόστερ, αν όχι σαν το τρενάκι του τρόμου.

Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν γεννήθηκαν οι εύλογες απορίες: Τι σημαίνει άραγε σήμερα το 1821; Τι έχει να πει; Υπάρχει χώρος για ταυτίσεις; Πώς το αντιλαμβάνεται ένας νέος άνθρωπος, είκοσι χρονών, ας πούμε. Θέλοντας να δώσω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ζήτησα από είκοσι συγγραφείς (είκοσι έναν μαζί με την αφεντιά μου) να γράψουν ένα διήγημα ή ένα αφήγημα που θα αφορά μια «συνομιλία», κυριολεκτική ή μεταφορική, με ένα πρόσωπο του 1821, όχι απαραιτήτως ήρωα. Όλοι όμως έγραψαν για πρόσωπα ηρωικά, δείχνοντας πόση ανάγκη έχουμε και στις μέρες μας για ανθρώπους που ξεπερνούν τον εαυτό τους, που βάζουν το συλλογικό πάνω από το ατομικό, την κοινωνία και την ελευθερία πάνω από το ιδιοτελές συμφέρον.

 

 

Όλοι οι συγγραφείς στους οποίους απευθύνθηκα είναι άνθρωποι που εκτιμώ όχι μόνο για την αξιόλογη πένα τους αλλά και για την προσωπικότητά τους. Έτσι, μαζί με τους αγαπημένους και τις αγαπημένες Μαρία Αθανασοπούλου, Έλενα Ακανθιάς, Ευάγγελο Αυδίκο, Γεωργία Βεληβασάκη, Κώστα Γουλιάμο, Δήμητρα Διδαγγέλου, Γιώργο Χ. Θεοχάρη, Χρυσάνθη Ιακώβου, Σπύρο Κιοσσέ, Βίκη Κοσμοπούλου, Βιβή Κοψιδά- Βρεττού, Ευσταθία Ματζαρίδου, Ντίνο Σιώτη, Μαριαλένα Σπυροπούλου, Βάνια Σύρμου, Ιφιγένεια Τέκου, Παναγιώτη Τερζάκη, Αντώνη Τσόκο, Γιάννη Φαρσάρη και Σαρίτα Χαΐμ, συνδημιουργήσαμε τις «Συνομιλίες με τα πρόσωπα του 1821», ένα βιβλίο που αναδεικνύει σημαντικές θετικές και αρνητικές πλευρές τις Επανάστασης, μέσα από υπέροχες λογοτεχνικές αφηγήσεις που στηρίζονται σε ιστορικά στοιχεία, γραμμένες με τον ιδιαίτερο τρόπο κάθε συγγραφέα. Ένα βιβλίο που προκαλεί τον αναγνώστη να αναστοχαστεί τον συλλογικό μας βίο και τη θέση που καταλαμβάνει ο ίδιος μέσα σε αυτόν. Αυτός άλλωστε δεν είναι ο βασικότερος στόχος του εορτασμού μιας τόσο σημαντικής επετείου που μας έδωσε την ελευθερία μας;  Δεν είναι μόνο δημόσιες σχέσεις, γεύματα και νομίσματα. Είναι και αυτά ασφαλώς, αλλά όχι μόνο αυτά.

Σε αυτό το εγχείρημα έδωσε σάρκα και οστά ο Γιώργος Δαμιανός, ο ακούραστος στυλοβάτης των εκδόσεων 24γράμματα, που εξέδωσε το βιβλίο και του έδωσε φτερά για να πετάξει ως τα ράφια των βιβλιοπωλείων και από εκεί, εύχομαι, στα χέρια και στις καρδιές των αναγνωστών . Οι «Συνομιλίες με τα πρόσωπα του 1821» είναι ένα βιβλίο επετειακό που νομίζω ότι θα έχει πολλά να πει όχι μόνο στον σημερινό αλλά και στον μελλοντικό αναγνώστη.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top