Ποιήση: “Ἄνθρωπος ἐν εὐφρόνηι φάος ἅπτεται . . . .”
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης //
Ἄνθρωπος ἐν εὐφρόνηι φάος ἅπτεται . . .
Κόντευε ὁ ἥλιος, ἔπεφτε καὶ μπαίναμε σὲ μία χώρα
ὅπου λὲν ὅτι ἡ νύχτα πολιορκεῖ τὴ μέρα ἀσταμάτητα.
Τραβήξαμε πρὸς τὸν βορρᾶ· ὁ οὐρανὸς γινότανε σιγά-σιγὰ
νεφελοσκέπαστος κι οἱ δημοσιὲς ἀπόσκιωναν.
Κάποτε φτάσαμε σὲ μιὰ κατηφοριὰ κι ἀρχίσαμε νὰ κατεβαίνουμε,
ἐνῷ ἡ νύχτα ἅπλωνε ὁλοτρόγυρα τὰ παγωμένα της φτερά.
Μετ’ ἀπὸ λίγο νιώθαμε τὸ ἄγγιγμα τῆς λήθης στὸ πρόσωπό μας,
τὴν ὥρα ποὺ ἕνας γενειοφόρος νέος, διωματάρης,
σὰν ἄνεμος ξεχυνόταν ἀνάμεσά μας· κι ἀνάψαμε ἕνα φῶς.
Τοῦτες τὶς ἄγονες ὧρες τῆς κατεβασιᾶς ποὺ ἡ νύχτα
σπαταλάει τὴ σιγή της, βρήκαμε τὶς ἀραχνιασμένες πόρτες·
ἀνοίγοντάς τις βρεθήκαμε σὲ τόπους ἄφαντους.
Κι εἴδαμε σὲ μιὰ μεριὰ συμμαζωμένα τῶν ἀγγελοσκιαγμένων
τὰ πλήθη νὰ ὁλολύζουνε φριχτὰ καὶ νὰ ριγοῦν ἀπὸ τὸν ψόφο.
Ἡ πρώτη τρυφερότητα τῆς μέρας μᾶς βρῆκε νὰ βγαίνουμε
ἀπ’ τὰ χαλάσματα τῆς νύχτας κι ἀπὸ τοῦτες τὶς κακοτοπιὲς
καὶ νὰ ἀνηφορίζουμε στὸ φῶς, κοιτῶντας πίσω μας, στὸ βάθος,
τὸν εὕδοντα ἑαυτό μας νὰ σβήνῃ καὶ νὰ χάνεται.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ «Η νύχτα της Ιγκουάνα»: Το κύκνειο άσμα του Tennessee Williams και πάλι στο Κ.Θ.Β.Ε.
Γράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Πρόλογος Ως προς την παραστατική του ιστορία, το έργο «Η νύχτα της ιγκουάνα» δοκιμάστηκε για πρώτη φορά επί σκηνής το 1961 στο Σικάγο. Παρά τις δυσμενείς κριτικές που απέσπασε, η παραγωγή μεταφέρθηκε τον επόμενο χρόνο
Περισσότερα -
Η αναζωογονητική ποίηση της Κοψιδά-Βρεττού
Γράφει ο Κοσμάς Κοψάρης // * Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, «Χρηματιστήριον εποχών-Χαϊκού για πέντε γένη ανθρώπων», εκδόσεις Βακχικόν, Αθήνα 2021 Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το νέο ποιητικό βιβλίο της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού. Για να είμαι απόλυτα ακριβής θα μιλήσω για τον απόηχο
Περισσότερα -
Ξαναζώντας το τραύμα
Γράφει η Μαρία Χατζηχριστοδούλου // * Δημήτρης Χριστόπουλος, «Έλα να παίξουμε», εκδ. Το Ροδακιό, σελ. 160 Αυτός είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Δημήτρη Χριστόπουλου, μια φράση-κάλεσμα, προτροπή, άκουσμα ελκυστικό και αθώο. Μόνο που το
Περισσότερα -
Μεσημεριάτικη μοναξιά
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σύλβα Γάλβα: «Τίτλοι αρχής» Εκδ. Βακχικόν Υπάρχουν δάση κελαηδινά; Αναρωτήθηκες ποτέ για εκείνους που σκοτώνουν για ένα χέρι, για εκείνον που τραβά τον δρόμο του; Προσευχήθηκες ποτέ μετρώντας τους καρπούς της γης, έσκυψες
Περισσότερα -
“Περιμένοντας τον Γκοντό”: Μια φαινομενολογική ανάγνωση
Γράφει η Τόνια Τσαμούρη // * Σάμιουελ Μπέκετ «Περιμένοντας τον Γκοντό», Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος, εκδ. Μπιλιέτο Ο Σάμιουελ Μπέκετ έγραψε το Περιμένοντας τον Γκοντό αρχικά στα Γαλλικά, γιατί “στα Γαλλικά είναι πιο εύκολο να γράψεις χωρίς ύφος” (Έσσλιν,
Περισσότερα -
Με αφετηρία την Παράδοση
Γράφει η Ελένη Λιντζαροπούλου // «Παροιμίες» και «Γλωσσοδέτες», των Μάκη Τσίτα και Ράνιας Μπουμπουρή, εικονογράφηση: Ανδριάννα Ρούσσου, εκδ. Ψυχογιός Όσες και όσοι μεγαλώσαμε σε έναν κόσμο που μάθαινε βλέποντας και ακούγοντας τους μεγάλους, που κάποιες
Περισσότερα -
Όλα τελειώνουν για να ξαναρχίσουν
Γράφει ο Αντώνης Τσόκος // * Στέργια Κάββαλου «Κάτι κλαίει ακόμα», εκδ. Ο Μωβ Σκίουρος, σελ, 80 Η Στέργια Κάββαλου είναι μια ξεχωριστή δημιουργός. Μια ιδιαίτερη περίπτωση στο χώρο του βιβλίου. Αν και νέα σε ηλικία έχει δοκιμαστεί
Περισσότερα